Lete

Lete (henc'hresianeg : Λήθη / Lếthê, « ankounac'h ») e oa doueez an ankounac'h e mojennoù Henc'hres.

Lete, gant Wilhelm Wandschneider, e 1908.

Merc'h e oa da Eris (Discordia ar Romaned), ha kemmesk a vez alies etre hi hag ar stêr Lete, unan eus pemp stêr an Ifernioù, a reer « stêr an Ankounac'h » anezhi ivez. Arabat eo ankouaat avat e vez gourel an doueed-stêr en henc'hresianeg a-hend-all.

Goude tremen kantvloazioù en Ifern, rouantelezh an doue Haides, e veze eneoù ar re varv, ar re vat koulz hag ar re zrouk, gwalc'het diouzh o fec'hedoù, o klask ur vuhez nevez hag aotreet e vezent da zistreiñ war an douar en ur c'horf nevez met a-raok e rankent koll an eñvor eus o buhez kent, hag evit se evañ dour eus al Lete.

Lennegezh

Meneget eo al Lete gant meur a varzh :

• en Divina Commedia gant Dante Alighieri ;
• e-barzh Hamlet gant Shakespeare ;
• gant ar barzh gall Charles Baudelaire e Les Fleurs du mal ;

Les Fleurs du mal

Setu linennoù ar barzh gall, e gwerzennoù deksilabennek, gant an droidigezh vrezhonek :

Pour engloutir mes sanglots apaisés Rien ne me vaut l'abîme de ta couche ; L'oubli puissant habite sur ta bouche, Et le Léthé coule dans tes baisers.

Da lonkañ ma difronk habaskaet Netra ne dalvez goueled da wele ; Emañ klud an ankoun war da c'henoù, Hag al Lethe o redek ez pokoù.