Sankta Pirminio

Sankta
Sankta Pirminio
sankta
Sankta Pirminio ĉe abatejo de Murbach
Persona informo
Naskiĝo	apud 670 en Narbono (apud)
Morto	3-a de novembro 753 en abatejo de Hornbach
Lingvoj	latina vd
Ŝtataneco	Reĝlando Toledo vd
Profesio
Okupo	verkisto vd
Postenoj Postenoj abato vd
Sanktulo
Festotago	3-a de novembro
vd	Fonto: Vikidatumoj

Sankta Pirminio (latine: Pirminius; naskiĝis ĉirkaŭ 670, mortis la 3-an de novembro 753) estis fondinto de abatejoj. Li estas urba patrono de Insbruko kaj Pirmasens, sed ankaŭ de Alzaco kaj Palatinato. Festotago por li ĉe katolikoj, ortodoksuloj kaj protestantoj estas la 3-a de novembro.

Vivo

Pirminio estis visigota monaĥo. En 717, li fuĝis antaŭ islamanoj kiuj invadis Septimanion. En 718, li estis en Antverpeno. Li estis samtempulo de Korbiniano, arkidiakono eble de Meaux eble de Medelsheim (Gersheim) kaj misiisto en Svislando kaj Suda Germanujo fondante la monaĥejojn de Reichenau (724, sub protekto de Karolo Martelo; iĝis ties unua abato ĝis forpelo jam en 728 fare de la alemana duko Teobaldo), Murbach kaj Hornbach. Je Hornbach li mortis mallonge post vizito fare de Bonifaco; liaj ostoj nun troviĝas ĉefe en la Jezuita preĝejo je Insbruko. Savis ilin kontraŭ relikvimalŝatantaj protestantoj en 1575 la bavara guberniestro en Tirolo Schweikhard von Helfenstein. Post malkovro de lia origina tombo en Hornbach la tirolanoj redonis parton de la relikvoj al Hornbaĉ, Speyer kaj Pirmasens. Verkis oni laŭ liaj eldiroj Dicta abbatis Pirminii de singulis libris canonicis.

Fonto

• "Pirminius" - ĉe: Meyers Großes Konversations-Lexikon, volumo 15. Leipzig 1908, p. 903

Eksteraj ligiloj

• "Pirminius" - ĉe: Geschichtsquellen des deutschen Mittelalters (superrigardo pri latinlingvaj fontoj koncerne al Pirminio)
• "Pirminius. Klosterbischof der karolingischen Frühzeit" - ĉe: Literaturland Saar