زبان‌های هوری-اورارتویی
| هوری-اورارتویی | |
|---|---|
| هورارتویی, آسیانیک | |
| پراکنش: | آناتولی، شام، فلات ایران، میانرودان |
| تبار: | زبان آلارودینی ?
|
| زیرگروه‌ها: | |
زبان‌های هوری-اورارتویی یک خانواده منقرض شده از زبان‌های خاور نزدیک باستان هستند که تنها از دو زبان شناخته شده تشکیل شده است: زبان هوری و زبان اورارتویی که هر دوی آنها در رشته کوه‌های توروس سخن گفته می‌شده است.
رده بندی
[ویرایش]خانواده هوری-اورارتویی نه به زبان‌های سامی و نه به زبان‌های هندو-اروپایی این منطقه وابستگی نداشته است.
برخی بر این باورند که این خانواده زبانی از زیردسته آلارودینی در قفقاز بوده است و با زبان‌های قفقازی و زبان‌های قفقازی شمالشرقی در ارتباط بوده است. اما این نظریه در جریان اصلی زبان‌شناسی بدون پشتیبانه است.[۱]
گمان می‌رود که زبان کاسیتی با زبان‌های هوری و اورارتویی ارتباط داشته باشد.[۲]
منابع
[ویرایش]- ↑ Igor M. Diakonoff, Sergei A. Starostin. "Hurro-Urartian and East Caucasian Languages", Ancient Orient. Ethnocultural Relations. Moscow, 1988, pp. 164-207 http://starling.rinet.ru/Texts/hururt.pdf
- ↑ Arnaud Fournet (June 2011). "The Kassite Language In a Comparative Perspective with Hurrian and Urartean". The Macro-Comparative Journal 2 (1): 1–19.