Camilo Nogueira Martínez

escultor galego

Camilo Nogueira Martínez, nado o 22 de xullo de 1904 no daquela concello de Lavadores[1] e finado o 2 de marzo de 1982 ibídem, foi un escultor e político galego.

Modelo:BiografíaCamilo Nogueira Martínez
Biografía
Nacemento22 de xullo de 1904 Editar o valor en Wikidata
Lavadores, España Editar o valor en Wikidata
Morte2 de marzo de 1982 Editar o valor en Wikidata (77 anos)
Lavadores, España Editar o valor en Wikidata
EducaciónEscola Municipal de Artes e Oficios de Vigo
Real Academia de Belas Artes de San Fernando Editar o valor en Wikidata
Actividade
Ocupaciónescultor Editar o valor en Wikidata
EmpregadorEscola Municipal de Artes e Oficios de Vigo Editar o valor en Wikidata
AlumnosSilvino Silva, Xoán Piñeiro Nogueira, Silverio Rivas e Manuel Uhía Editar o valor en Wikidata
Familia
FillosCamilo Nogueira Román Editar o valor en Wikidata

BNE: XX5125256 BUSC: nogueira-martinez-camilo-1904-1982

Traxectoria

editar

Estudou na Escola Municipal de Artes e Oficios de Vigo, onde logo sería profesor de alumnos como Xoán Piñeiro Nogueira ou Silverio Rivas.

Foi, xunto con Manuel Colmeiro, Arturo Souto, Manuel Torres, Carlos Maside e outros, bolseiro da Deputación Provincial de Pontevedra, grazas ao que puido ir á Real Academia de Belas Artes de San Fernando de Madrid.

Relevo mural na estación marítima. Esquerda.
Dereita.

Na súa obra distínguense tres etapas. Na primeira, antes da guerra civil, Nogueira, de familia de carpinteiros, traballaba na madeira. Obras desta etapa atópanse no Museo de Pontevedra.

Da segunda etapa, tamén en madeira, especialmente acacia australiana, freixo e buxo, hai obras no Museo Quiñones de León, no Pazo de Castrelos de Vigo.

Na terceira etapa empregou o barro e a pedra. Varias obras desta etapa están espalladas polas rúas de Vigo. Por exemplo o mural da estación marítima (1955), as esculturas Vida, Transportes, Accidentes e Incendios e a do chafrán do Edificio Aurora Polar da Rúa Urzáiz esquina República Arxentina (1959), o busto do papa Xoán XXIII na Rúa Conde de Torrecedeira (1965), a Pescantina e Mariñeiros portando o escudo da cidade de Vigo (1969) na Fortaleza do Castro, O forxador e O mariñeiro da Praza de Compostela ou o Monumento ó emigrante (1971) da Praza de América.

Foi dirixente local do Partido Galeguista.

Vida persoal

editar

Casado coa modista Teresa Román, foi pai do político Camilo Nogueira Román. O concello de Vigo adicoulle a Rúa Escultor Nogueira.

Galería de imaxes

editar

Véxase tamén

editar

Bibliografía

editar

Outros artigos

editar

Ligazóns externas

editar