Karl Schnell (xeneral)

Karl Schnell
	;
Biografía
Nacemento	18 de decembro de 1916 ; Sprendlingen, Alemaña
Morte	13 de febreiro de 2008 (91 anos)
Bundeswehr Deputy Chief of Defence (en)
	1973 – 1975 ; ← Bernd Freytag von Loringhoven – Harald Wust →
Deputy Inspector of the Army (en) Deutsches Heer (pt)
	1 de outubro de 1968 – novembro de 1968 ; ← Hubert Sonneck (pt) – Hellmut Grashey (pt) →
Secretario de Estado
Actividade
Lugar de traballo	Roma
Ocupación	oficial
Carreira militar
Rama militar	Luftwaffe e Deutsches Heer (pt)
Rango militar	maior xeneral
Premios
	Gran Cruz do Mérito con Estrela da Orde do Mérito da República Federal de Alemaña ;

Karl Schnell nado o 18 de decembro de 1916 en Sprendlingen e finado o 13 febreiro de 2008, foi un comandante da Wehrmacht na Alemaña nazi, xeneral da Bundeswerhr, Secretario de Estado no Ministerio de Defensa da RFA e Comandante en xefe da OTAN en Europa Central.

Traxectoria

Servizo na Wehrmacht

Schnell participou na batalla de Francia en 1940 como comandante de compañía e foi profesor na escola de artillería de Jüterbog. De finais do verán de 1942 á primavera de 1943, foi asignado á Fronte Oriental como capitán. Como intendente foi o responsable do abastecemento da 330ª División de Infantería. Ascendeu a major da 3ª División Panzergrenadier ao sur de Monte Cassino en Italia. En xullo de 1944 asumiu o cargo de Primeiro Oficial do Estado Maior dos LXXVI Panzerkorps en Rímini e foi responsable de sete divisións subordinadas da Wehrmacht. Foi preso o 24 de abril de 1945 polo exército estadounidense. Despois da súa liberación, foi sometido á desnazificación en 1946 e, tras pasar un tempo en dous campos, foi liberado o 17 de maio de 1947.

Carreira civil

Estudou finanzas - que comezara en Karlsruhe –, administración de empresas e dereito constitucional en Hamburgo. A súa tese de doutoramento Die Prinzipien der Arbeitsvorbereitung im Industriebetrieb ("Os principios da preparación do traballo nas empresas industriais") foi calificada cum laude.

Servizo na Bundeswehr

En setembro de 1956 comezou o seu servizo na Bundeswehr e converteuse en oficial asistente responsable da loxística no exército de campaña. Desde febreiro de 1959 foi empregado como agregado do exército na embaixada alemá en Roma e xefe de persoal do agregado militar. De volta na RFA, Schnell fíxose cargo das actividades como coronel do Estado Maior e despois subcomandante da 2. División Panzergrenadier en Marburg. O xefe do Heer entón, Alfred Zerbel nomeouno director de loxística e Xeneral de brigada. En setembro de 1965 e o sucesor de Zerbel, Josef Moll, confioulle a fusión do exército de campaña e da defensa territorial. En novembro de 1968 tomou o mando do 6.<span typeof="mw:Entity" id="mwTw"> </span>División Panzergrenadier en Neumünster, seguido do seu primeiro destino na OTAN como Xefe de Persoal Adxunto de Planificación e Operacións. Schnell, que foi ascendido a Generalleutnant e ia substituír a Ernst Ferber, pero o Ministro de Defensa deulle o cargo de Adxunto Inspector Xeral da Bundeswehr, responsable do equipamento das Forzas Armadas. O 1 de outubro de 1975, o xeneral Schnell asumiu o cargo de Comandante en xefe das Forzas Aliadas de Europa Central (CINCENT) da OTAN, en substitución do seu predecesor, o xeneral Ferber.

Secretario de Estado

O ministro de Defensa Georg Leber decidiu que Schnell sucedese ao Secretario de Estado de Armamento Siegfried Mann. A pesar das discusións e obxeccións, o ministro impúxose e o 11 de xaneiro de 1977 Schnell asumiu o cargo de Secretario de Defensa. A raíz das disputas da política de defensa, houbo un cambio de ministro de Defensa. O seguinte ministro, Hans Apel, non tiña unha boa relación con Schnell e levouno a retirarse do servizo activo en 1980.

Vida persoal

Era fillo dun profesor de primaria. Casou con Gisela Witte. Despois da súa xubilación retirouse a Baden-Baden e dedicouse á historia militar, á arqueoloxía e á fotografía; escribiu libros sobre a batalla de Wörth de 1870.

Honras

Cruz de Ferro clase II
1972: Gran Cruz do Mérito con Estrela da RFA
1979: Gran Cruz do Mérito con Estrela e Cinta da RFA

Notas

Véxase tamén

Bibliografía

Clemens Range: Die Generale und Admirale der Bundeswehr. Mittler & Sohn, Herford/Bonn 1990, ISBN 3-8132-0350-6.

Ligazóns web

Nachlass Bundesarchiv (Patrimonio dos Arquivos Federais) N 635 MiliMi