Distributie (verdeling)
Distributie is de verdeling van de productie die niet door de producenten zelf wordt geconsumeerd. Het verdelingsvraagstuk is hoe dit plaatsvindt. Hiervoor bestaan diverse oplossingen. Zo kan verdeling voortkomen uit solidariteit zoals bij de jager-verzamelaars. Waar sprake is van regionale specialisatie kan ruilhandel ontstaan om zaken te verkrijgen die men niet zelf kan produceren. Een derde mogelijkheid is het geven van geschenken om zo wederkerige relaties te creëren. Daarbij kan het deel uitmaken van een patronagesysteem waarbij sprake kon zijn van redistributie.
Bij de overgang naar een geldeconomie is distributie niet meer gebonden aan de beperkingen van de directe beschikbaarheid van goederen of diensten. De handel kan daardoor sterk toenemen. Maar ook in een monetaire economie kan distributie via de staat (ontwikkelingshulp, uitkeringen), de markt (commerciële verzekeringen) en kerken (de belofte van rijkdom) plaatsvinden.[1]
Literatuur
bewerken- Kloos, P. (2002): Culturele antropologie. Een inleiding, Van Gorcum.
- ↑ Erik Bähre (1 april 2011). Liberation and Redistribution: Social Grants, Commercial Insurance, and Religious Riches in South Africa. Comparative Studies in Society and History 53 (2): 371–392. ISSN: 1475-2999. DOI: 10.1017/S0010417511000090. Gearchiveerd van origineel op 1 februari 2017.