Schweizerische Ausstellung für Frauenarbeit
| Schweizerische Ausstellung für Frauenarbeit | ||||
|---|---|---|---|---|
| ||||
| Gehouden in | Bern (1928), Zürich (1958) | |||
| Jaar | 1928, 1958 | |||
| Thema | feminisme | |||
| Eerste editie | 1928 | |||
| Laatste editie | 1958 | |||
| ||||
De Schweizerische Ausstellung für Frauenarbeit (SAFFA; Nederlands: Zwitserse tentoonstelling voor vrouwenarbeid; Frans: Exposition nationale suisse du travail féminin; Italiaans: Esposizione svizzera del lavoro femminile) was een feministische tentoonstelling in Zwitserland die tweemaal plaatsvond, een eerste maal in Bern in 1928 en een tweede maal in Zürich in 1958.
Omschrijving
[bewerken | brontekst bewerken]Eerste tentoonstelling in 1928
[bewerken | brontekst bewerken]
De eerste Schweizerische Ausstellung für Frauenarbeit (SAFFA) vond plaats van 26 augustus tot 30 september 1928 in Bern. De tentoonstelling werd georganiseerd door de Bund Schweizerischer Frauenvereine (BSF), de Schweizerischer Katholischer Frauenbund (SKF) en 28 andere Zwitserse feministische organisaties. Het doel van de tentoonstellingen was om de aandacht te vestigen op de precaire situatie van vrouwen die een beroep uitoefenden in de tijd van het Interbellum. De tentoonstelling toonde het werk dat vrouwen verrichtten in het gezins- en beroepsleven, de wetenschappen en de kunsten. Zo stelde Alis Guggenheim bijvoorbeeld haar beeldhouwwerken tentoon,[1] terwijl Hedwig Scherrer een tentoonstelling over de traditionele Zwitserse klederdracht verzorgde.[2] Door de rol van vrouwenarbeid voor de Zwitserse nationale economie en samenleving te benadrukken, wilde men meer zekerheid voor vrouwen afdwingen en wilde men erkenning krijgen van vrouwen als volwaardige burgers door het vrouwenstemrecht in Zwitserland in te voeren.
Lux Guyer was de architecte en directrice van deze eerste SAFFA. Onder meer Ines Bolla was lid van het organisatiecomité.[3] Het Eröffnungsspiel van de tentoonstelling was samengesteld door Esther Baezner.[4] Jeanne Niquille was dan weer wetenschappelijk lid van het Fribourgse kantonnale comité.[5] Andere betrokkenen waren Ida Hoff,[6] Jeanne Schwyzer-Vogel,[7] Anna Tumarkin[8] en Else Züblin-Spiller.[9]
Tweede tentoonstelling in 1958
[bewerken | brontekst bewerken]
Dertig jaar later organiseerden de BSF en een honderdtal andere kantonnale en nationale vrouwenorganisaties voor de tweede maal een tentoonstelling, ditmaal in Zürich van 17 juli tot 15 september 1958. Deze editie trok ruim 1,9 miljoen bezoekers en had als thema de rol van de vrouw in het gezin, op het werk en binnen de overheid. In deze periode van hoogconjunctuur was er veel vraag naar vrouwelijke werkkrachten en consumenten. De tentoonstelling toonde alle mogelijkheden voor vrouwen inzake opleiding, werk, consumptie en vrijetijdsbesteding. Geheel in zijn met de economische en politieke noden van die tijd, droeg de tentoonstelling een ideaalbeeld naar voren dat bestond uit drie fases: het beroepsleven voor het huwelijk, het moederschap en de herneming van een beroepsactiviteit. Het doel van de tentoonstelling was om de mannen te tonen hoe vrouwen ten dienste stonden van de samenleving, dat hun bijdrage in alle opzichten essentieel was, en om hen aan te moedigen om de sociale discriminatie jegens vrouwen af te schaffen.
Annemarie Hubacher-Constam was de architecte van deze editie. Journaliste Agnes Debrit-Vogel was betrokken bij de organisatie en was in 1928 ook reeds betrokken bij de eerste editie.[10] Architecte Anne Torcapel (1916-1988) was betrokken bij het Geneefse paviljoen.[11]
Balans
[bewerken | brontekst bewerken]De opbrengsten van beide tentoonstellingen werden gebruikt om verenigingen op te richten voor de emancipatie en wederzijdse hulp van vrouwen. De archieven van de SAFFA worden bewaard door de sociale archieven van Zürich en de archieven van de Gosteli-stichting in Worblaufen.
Literatuur
[bewerken | brontekst bewerken]- (de) Beckel, I. en Vollmer, G. (ed.), Terraingewinn. Aspekte zum Schaffen von Schweizer Architektinnen von der Saffa 1928 bis 2003, 2004.
- (fr) Beyeler, M., La Saffa (Schweizerische Ausstellung für Frauenarbeit) de 1958 à Zurich. Son architecture et ses architectes, Université de Lausanne, 1999.
- (de) Voegeli, Y., "Man legte dar, erzählte, pries – und wich dem Kampfe aus" in Barben, M.-L. en Ryter, E. (eds.), Verflixt und zugenäht. Frauenberufsbildung, Frauenerwerbsarbeit 1888-1988. Beiträge zur gleichnamigen Ausstellung im Rahmen des hundertjährigen Jubiläums der Berufs-, Fach- und Fortbildungsschule Bern, 1988, p. 121-130.
- (fr) Zürcher, R., 70 ans de solidarité féminine. SAFFA 1928 – Saffa 1958. Cinq institutions de solidarité du Mouvement féministe suisse, 1999.
Zie ook
[bewerken | brontekst bewerken]- Dit artikel of een eerdere versie ervan is een vertaling van het lemma Saffa in de Franse versie van het Historisch woordenboek van Zwitserland (overgenomen op 24 mei 2021), dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen is vrijgegeven.
- ↑ (fr) Alis Guggenheim in het Historisch woordenboek van Zwitserland.
- ↑ (fr) Hedwig Scherrer in het Historisch woordenboek van Zwitserland.
- ↑ (fr) Ines Bolla in het Historisch woordenboek van Zwitserland.
- ↑ (fr) Esther Baezner in het Historisch woordenboek van Zwitserland.
- ↑ (fr) Jeanne Niquille in het Historisch woordenboek van Zwitserland.
- ↑ (fr) Ida Hoff in het Historisch woordenboek van Zwitserland.
- ↑ (fr) Jeanne Schwyzer-Vogel in het Historisch woordenboek van Zwitserland.
- ↑ (fr) Anna Tumarkin in het Historisch woordenboek van Zwitserland.
- ↑ (fr) Else Züblin-Spiller in het Historisch woordenboek van Zwitserland.
- ↑ (fr) Agnes Debrit-Vogel in het Historisch woordenboek van Zwitserland.
- ↑ (fr) Anne Torcapel in het Historisch woordenboek van Zwitserland.
