Lengadòc
Lengadòc es una region culturala e istorica dins lo centre-sud d'Occitània. Es lo nom donat a una província francesa d'ancian regim, mai que mai eissida de l'annexion del comtat de Tolosa a la corona francesa en 1271, comtat que s'i es ajustat mantun territòri.
| |
  | |
| Administracion | |
|---|---|
| Lenga oficiala | occitan (principalament lengadocian, mas tanben gascon, provençal, vivaroalpenc e auvernhat) |
| Geografia | |
.svg)  | |
| Coordenadas | 43° 40′ 00″ N, 3° 10′ 00″ E |
| Superfícia | 41 500 km² |
modificar  |
|
Lo gentilici es lengadocian -a.
Las doas vilas principalas son Tolosa e Montpelhièr.
Lengadòc, que pren son nom de la lenga d'òc, a donat son nom a un dels grands dialèctes de l'occitan, lo lengadocian, mas i aguèt pas jamai correspondéncia entre entitats lingüistica e politica.
Geografia
modificar
Lo Lengadòc istoric dessenha un arc de cercle de Tolosa a Vivarés. D'oèst en èst inclutz Tolosan, Albigés, Carcassés, Rasés, Corbièras, Fenolhedés, Menerbés, Narbonés, Bas Lengadòc (de Besièrs a Nimes), Cevenas, Gavaudan, Vivarés e Velai. Las doas vilas màgers i son Tolosa e Montpelhièr.
Istòria
modificar
La màger part de Lengadòc faguèt partida de la província romana de Narbonesa, puèi de Septimània. Foguèt conquistat pels Visigòts al sègle V que lo sonèron simplament Gàllia o Narbonensis e Tolosa foguèt lor capitala. Foguèron acaçats pels Francs que los obliguèron a se replegar en Espanha. Los Francs conquistèron tanben una partida de Lengadòc que foguèt possession dels Sarrasins. A la fin del sègle IX los Francs sonèron la partida mediterranèa de la contrada Gòtia o Marca Gotica.
A partir del sègle X Lengadòc foguèt confondut amb lo comtat de Tolosa, conquistat pels franceses durant la Crosada contra los Albigeses.
La creacion dels Estats de Lengadòc en 1346, las consequéncias del Tractat de Brétigny de 1360 e la mesa en plaça a Tolosa del Parlament de Tolosa en 1443 balhèron al Lengadòc reial la fisionomia, l'organizacion e lo pes cultural occitan que conservèt fins a la Revolucion francesa de 1789.
|
Blasonament: «Del camp de gules cargat d'una crotz de Tolosa d'aur»
|
Lingüistica
modificarLevat qualques comunas arpitanas a l'extrèm Nòrd de Vivarés, lo Lengadòc istoric es de lenga occitana e s'i parla cinc de sos sièis grands dialèctes:
- de segur lo lengadocian sus la màger part del territòri, mas tanben :
- lo gascon a l'oèst de Tolosa
- lo provençal a l'èst de Vidorle (region de Nimes)
- lo vivaroalpenc dins lo nòrd de Vivarés (Naut Vivarés e Botèiras) e dins l'èst de Velai (a l'entorn de Sinjau).
- l'auvernhat velaiés dins la màger part de Velai (levat a l'entorn de Sinjau).
Viticultura
modificarArticle principal: Viticultura de Lengadòc
