La piratariá es una activitat ostila de depredacion e de violéncia menada a partir d'un naviri còntra un autre naviri ò còntra d'installacions litoralas. Apareguda tre l'Antiquitat Auta, probablament en Mar Egèa durant lo milleni II avC, se desvolopa generalament lòng dei rotas comercialas mau defendudas per lei marinas militaras. En particular, conoguèt dos periòdes de prosperitat dins la Mar Mediterranèa dau sègle I avC e dins leis Antilhas dei sègles XVII e XVIII.

Pintura d'un naviri francés atacat per de piratas barbarescs.

Combatuda dempuei son aparicion, la piratariá suscitèt lei premiereis exemples coneguts de cooperacion internacionala entre estats sobeirans. Per exemple, Ciceron lei designèt coma « enemics de totei » (communis hostis omnium) dins son tractat De officiis. Aquò entraïnèt l'execucion de la màger part dei piratas capturats e, uei, la piratariá es encara un crime grèu dins la màger part dei país.

Liames intèrnes

modificar
  • Corsari, naviri aguent recebut una autorizacion oficiala per atacar liurament lei naviris d'una poissança enemiga.

Bibliografia

modificar

Nòtas e referéncias

modificar