Fryderyk II Jednooki

Fryderyk II Jednooki (ur. 1090 r.; zm. 4 kwietnia 1147 r. w Alzey) – książę Szwabii w latach 11051147.

Fryderyk II Jednooki
Ilustracja
ilustracja herbu
książę Szwabii
Okres

od 1105
do 4 kwietnia 1147

Dane biograficzne
Dynastia

Hohenstaufowie

Data urodzenia

1090

Data i miejsce śmierci

4 kwietnia 1147
Alzey

Ojciec

Fryderyk I Szwabski

Matka

Agnieszka von Waiblingen

Żona

1. Judyta,
2. Agnieszka z Saarbrücken

Dzieci

z Judytą:
Fryderyk Barbarossa,
Berta (Judyta);
z Agnieszką:
Jutta,
Konrad,
Ludgarda

Fryderyk Jednooki był synem Fryderyka I Szwabskiego i Agnieszki von Waiblingen. Jego bratem był król Konrad III, a synem cesarz Fryderyk Barbarossa.

Po śmierci ojca został księciem Szwabii. Wraz z bratem rozbudowywał posiadłości rodowe. Fryderyk koncentrował się na terenie środkowej Nadrenii i Alzacji, a Konrad na obszarze Frankonii.

W 1108 r. wziął udział w wyprawie przeciw Kolomanowi Uczonemu. W latach 11101111 towarzyszył cesarzowi Henrykowi V w wyprawie do Włoch. Podczas buntu dochował władcy wierności. Dzięki temu podczas kolejnej włoskiej wyprawy w 1116 r. cesarz mianował go zarządcą Rzeszy. To umożliwiło mu dalszą rozbudowę rodowych posiadłości.

W 1120 r. poślubił Judytę, córkę Henryka Czarnego z rodu Welfów.

Po śmierci Henryka V, która oznaczała wygaśnięcie dynastii salickiej, panowie Rzeszy zebrali się 24 sierpnia 1125 r. Moguncji celem wyboru następcy. Fryderyk Jednooki był jednym z kandydatów, ale najprawdopodobniej nie został wskazany na następcę przez Henryka V. Przebieg elekcji nie jest możliwy do zrekonstruowania. Podczas wyboru doszło do tumultu. Na króla wybrano Lotara III. Fryderyk uznał wybór, złożył hołd, ale odmówił złożenia lennej przysięgi. Wkrótce doszło do nieporozumień w sprawie rozdzielenia dóbr królewskich od dóbr rodowych dynastii salickiej. Fryderyk i Konrad odziedziczyli dobra rodowe Henryka V wzdłuż Renu. Tereny na lewym brzegu objął Fryderyk, a na prawym Konrad. Dobra królewskie bracia musieli zwrócić Lotarowi. Ich rozgraniczenie z dobrami rodowymi wywołało spory.

Na Hoftagu w Ratyzbonie w listopadzie 1125 r. Lotar zażądał zwrotu dóbr królewskich. Gdy Fryderyk i Konrad nie zareagowali władca rzucił na nich klątwę Rzeszy. W styczniu 1126 r. w Goslarze książęta postanowili zaatakować Staufów w Szwabii. Lotar i jego sojusznicy zajęli bez walki Górną Lotaryngię, Alzację i Frankonię, ale nie odważyli się atakować Szwabii. Atak Welfów na Szwabię nie powiódł się. W 1127 r. Lotar musiał przerwać oblężenie Norymbergi. Po niepowodzeniu króla opuścili go niektórzy jego sojusznicy z Dolnej Lotaryngii i Frankonii. W czasie walk Fryderyk stracił oko, ale okoliczności tego zdarzenia nie są znane. Kalectwo uniemożliwiło mu starania o koronę.

W 1127 r. brat Fryderyka Konrad wrócił z pielgrzymki do Ziemi Świętej. W grudniu został wybrany na antykróla niemieckiego i powierzył bratu dowództwo wojsk. Fryderyk w 1128 r. zdobył Spirę, podczas gdy Konrad bez sukcesów walczył we Włoszech. W 1130 r. karta wojny odwróciła się. Lotar zdobył Spirę, a niedługo później zmarła Judyta żona Fryderyka. W tym samym roku Lotar zdobył Norymbergę. W 1131 r. Staufowie stracili Alzację. Ich posiadłości skurczyły się do Szwabii i wschodniej Frankonii. W tej sytuacji Lotar zrezygnował z dalszego osłabiania Staufów i skoncentrował się na reformie Rzeszy i polityce włoskiej.

Ok. 1132 r. Fryderyk ożenił się z Agnieszką z Saarbrücken wiążąc się z rodem stojącym w opozycji do Lotara. Po powrocie z Włoch w 1134 r. Lotar rozpoczął wojnę ze Staufami. Fryderyk nie wytrzymał jednoczesnego ataku Lotara od północy i Henryka Czarnego od południa. Wiosną 1135 r. poddał się Lotarowi w Bambergu, jego brat Konrad uczynił to jesienią. Po złożeniu obietnic wierności i pomocy w wyprawie włoskiej Staufowie odzyskali łaskę cesarza. Konrad poślubił Gertrudę von Sulzbach szwagierkę Henryka Czarnego.

W 1147 r. Fryderyk Jednooki zmarł w Alzey i został pochowany w klasztorze Walburg w Dolnej Alzacji. Jego syn Fryderyk Barabarossa został księciem Szwabii, a w 1152 r. królem niemieckim.

Rodzina

edytuj

Fryderyk II Jednooki poślubił w 1120 r. Judytę (zm. 22 lutego zapewne 11301131), córkę Henryka Czarnego, która została pochowana w klasztorze Walburg. Fryderyk i Judyta mieli dwoje dzieci:

Ok. 11321133 Fryderyk poślubił Agnieszkę z Saarbrücken, córkę hrabiego Saargau Fryderyka I. Para miała troje dzieci:

Przodkowie

edytuj
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Fryderyk hrabia Riesgau
 
 
 
 
 
 
 
Fryderyk z Büren
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Adelajda von Filsgau
 
 
 
 
 
 
 
Fryderyk I Szwabski
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Gerhard III Egisheim-Dagsburg
 
 
 
 
 
 
 
Hildegarda von Schlettstadt
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
NN
 
 
 
 
 
 
 
Fryderyk II Jednooki
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Henryk III Salicki
 
 
 
 
 
 
 
Henryk IV Salicki
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Agnieszka z Poitou
 
 
 
 
 
 
 
Agnieszka von Waiblingen
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Otton Sabaudzki
 
 
 
 
 
 
 
Berta Sabaudzka
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Adelajda z Susy
 
 
 
 
 
 

Literatura

edytuj
  • Waldecker, Christoph: Herzog Friedrich II. von Schwaben als Reichsregent 1116-1118, [w:] Vergangenheit lebendig machen. Festgabe für Ingrid Heidrich zum 60. Geburtstag von ihren Schülerinnen und Schülern, hg. v. Sabine Happ und Christoph Waldecker. Bonn 1999.