Przejdź do zawartości

Saprotrof: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przeglądaj historię interaktywnie
[wersja przejrzana][wersja nieprzejrzana]
← poprzednia edycjanastępna edycja →
Usunięta treść Dodana treść
WizualnieWikikod
EmausBot (dyskusja | edycje)
Boty
726 253 edycje
m Bot: Przenoszę linki interwiki (1) do Wikidata, są teraz dostępne do edycji na d:Q114750
roztocze
Linia 1: Linia 1:
__NOTOC__
__NOTOC__
'''Saprotrofy, roztocza, mikrokonsumenci''' – (z [[język grecki|gr.]] ''saprós'' - zgniły) – [[cudzożywność|cudzożywne]] organizmy pobierające [[Energia (fizyka)|energię]] z martwych szczątków organicznych, rozkładając je do związków prostych. Są reprezentowane przez liczne [[mikroorganizm|drobnoustroje]] ([[bakterie]], [[grzyby]]). Do niedawna uważano, że także niektóre [[Rośliny telomowe|rośliny lądowe]] (np. [[gnieźnik leśny]]) odżywiają się saprofitycznie, jednak mogą one pobierać substancje pochodzące z rozkładu szczątków jedynie dzięki [[mikoryza|mikoryzie]] (patrz [[Myko-heterotrofy|rośliny saprofityczne]]), a zatem dzięki ścisłej [[symbioza|symbiozie]] z odpowiednim gatunkiem [[grzyby|grzyba]]. To stawia je bliżej [[rośliny pasożytnicze|roślin pasożytniczych]] niż prawdziwych saprotrofów. Tradycyjnie jednak mimo to wciąż bywają określane jako '''saprofity''' lub '''rośliny saprofityczne'''<ref name="weiner"/>. Obecnie ten typ odżywiania określany jest jako [[myko-heterotrofy|myko-heterotrofia]] – w tym układzie [[Pasożytnictwo|pasożytniczym]] właściwym saprofitem jest grzyb, a nie roślina<ref>{{cytuj stronę| url =http://wilq.diinoweb.com/files/borkowska_prezentacja.pdf | tytuł = Charakterystyka różnych typów mikoryzy, zasiedlanie korzeni i rozwój symbiozy mikoryzowej| data dostępu = 5 lutego 2009| autor = Bożenna Borkowska| język = pl|strony=37}}</ref>.
'''Saprotrofy, roztocza, mikrokonsumenci''' – (z [[język grecki]] ''saprós'' - zgniły) – [[cudzożywność|cudzożywne]] organizmy pobierające [[Energia (fizyka)|energię]] z martwych szczątków organicznych, rozkładając je do związków prostych. Są reprezentowane przez liczne [[mikroorganizm|drobnoustroje]] ([[bakterie]], [[grzyby]]). Do niedawna uważano, że także niektóre [[Rośliny telomowe|rośliny lądowe]] (np. [[gnieźnik leśny]]) odżywiają się saprofitycznie, jednak mogą one pobierać substancje pochodzące z rozkładu szczątków jedynie dzięki [[mikoryza|mikoryzie]] (patrz [[Myko-heterotrofy|rośliny saprofityczne]]), a zatem dzięki ścisłej [[symbioza|symbiozie]] z odpowiednim gatunkiem [[grzyby|grzyba]]. To stawia je bliżej [[rośliny pasożytnicze|roślin pasożytniczych]] niż prawdziwych saprotrofów. Tradycyjnie jednak mimo to wciąż bywają określane jako '''saprofity''' lub '''rośliny saprofityczne'''<ref name="weiner"/>. Obecnie ten typ odżywiania określany jest jako [[myko-heterotrofy|myko-heterotrofia]] – w tym układzie [[Pasożytnictwo|pasożytniczym]] właściwym saprofitem jest grzyb, a nie roślina<ref>{{cytuj stronę| url =http://wilq.diinoweb.com/files/borkowska_prezentacja.pdf | tytuł = Charakterystyka różnych typów mikoryzy, zasiedlanie korzni i rozwój symbiozy mikoryzowej| data dostępu = 5 lutego 2009| autor = Bożenna Borkowska| język = pl|strony=37}}</ref>.


Saprotrofy są często osmotroficzne, tj. wchłaniają rozłożoną dzięki [[trawienie zewnętrzne|trawieniu zewnętrznemu]] płynną materię. Jest to typowe dla grzybów. Saprotroficzne organizmy fagotroficzne, tj. odżywiające się martwą materią organiczną w postaci cząstek nazywane są [[saprofag]]ami, [[detrytusożerca|detrytusofagami]], [[nekrofag]]ami, [[koprofag]]ami, [[Padlinożercy|padlinożercami]] – w zależności od rodzaju zjadanej martwej materii. To cecha m.in. zwierząt.
Saprotrofy są często osmotroficzne, tj. wchłaniają rozłożoną dzięki [[trawienie zewnętrzne|trawieniu zewnętrznemu]] płynną materię. Jest to typowe dla grzybów. Saprotroficzne organizmy fagotroficzne, tj. odżywiające się martwą materią organiczną w postaci cząstek nazywane są [[saprofag]]ami, [[detrytusożerca|detrytusofagami]], [[nekrofag]]ami, [[koprofag]]ami, [[Padlinożercy|padlinożercami]] – w zależności od rodzaju zjadanej martwej materii. To cecha m.in. zwierząt.
Linia 21: Linia 21:


; forma geomorfologiczna (obecnie stosowana niemal wyłącznie w nazwach geograficznych typu [[Roztocze (kraina)|Roztocze]])
; forma geomorfologiczna (obecnie stosowana niemal wyłącznie w nazwach geograficznych typu [[Roztocze (kraina)|Roztocze]])
mianownik l.poj. '''roztocz''' (r. żeński) - mianownik l.mn. '''roztocze'''
mianownik l.poj. '''roztocze''' (r. żeński) - mianownik l.mn. '''roztocze'''


{{Przypisy|stopień = ===}}
{{Przypisy|stopień = ===}}

Wersja z 18:05, 14 maj 2013

Saprotrofy, roztocza, mikrokonsumenci – (z język grecki saprós - zgniły) – cudzożywne organizmy pobierające energię z martwych szczątków organicznych, rozkładając je do związków prostych. Są reprezentowane przez liczne drobnoustroje (bakterie, grzyby). Do niedawna uważano, że także niektóre rośliny lądowe (np. gnieźnik leśny) odżywiają się saprofitycznie, jednak mogą one pobierać substancje pochodzące z rozkładu szczątków jedynie dzięki mikoryzie (patrz rośliny saprofityczne), a zatem dzięki ścisłej symbiozie z odpowiednim gatunkiem grzyba. To stawia je bliżej roślin pasożytniczych niż prawdziwych saprotrofów. Tradycyjnie jednak mimo to wciąż bywają określane jako saprofity lub rośliny saprofityczne[1]. Obecnie ten typ odżywiania określany jest jako myko-heterotrofia – w tym układzie pasożytniczym właściwym saprofitem jest grzyb, a nie roślina[2].

Saprotrofy są często osmotroficzne, tj. wchłaniają rozłożoną dzięki trawieniu zewnętrznemu płynną materię. Jest to typowe dla grzybów. Saprotroficzne organizmy fagotroficzne, tj. odżywiające się martwą materią organiczną w postaci cząstek nazywane są saprofagami, detrytusofagami, nekrofagami, koprofagami, padlinożercami – w zależności od rodzaju zjadanej martwej materii. To cecha m.in. zwierząt.

Saprotrofy tworzą w ekosystemach wraz z innymi organizmami poziom troficzny reducentów (przykładem mogą być tu liczne grupy promieniowców). Same są jednocześnie pożywieniem dla olbrzymiej liczby protistów. Dlatego też biorą udział w krążeniu materii w ekosystemach, a tym samym w obiegu pierwiastków w całej biosferze (np. węgla, azotu, wodoru, tlenu, siarki, fosforu i innych).

Nazwa "saprofity"

W literaturze naukowej saprobionty niebędące zwierzętami często są określane nazwą "saprofity". Nazwa ta miała opisywać heterotroficzne rośliny bezzieleniowe. W czasie jej wprowadzenia do roślin zaliczano grzyby, bakterie i liczne protisty, które obecnie nie są uważane za rośliny. Wśród roślin lądowych (według obecnych klasyfikacji taksonomicznych) nie są znane żadne saprotrofy, dlatego określanie roślin myko-heterotroficznych jako saprofity jest mylące.

Nazwa "roztocza"

W polskim języku naukowym organizmy saprofityczne (także grzyby i bakterie w starych systemach taksonomicznych zaliczane do roślin) nazywane są także roztoczami. Czasem prowadzi to do pomieszania znaczeń ze słowem roztocze oznaczającym grupę pajęczaków (Acari), zwłaszcza ze względu na homonimię niektórych form deklinacyjnych tych słów. Stąd też w opracowaniach popularnych i języku potocznym upowszechnia się określanie pajęczaków nazwą "roztocza", które według obecnych zasad jest zarezerwowane dla saprofitów. Co prawda mogąca budzić pomyłki nazwa "roztocza" jest używana rzadziej niż "saprofity", niemniej współczesne podręczniki ekologii wciąż ją rejestrują[1].

Formalnie wybrane formy deklinacyjne tych podobnie wyglądających wyrazów wyglądają w następujący sposób[3][4]:

saprofit

mianownik l.poj. roztocze (r. nijaki) lub obocznie roztocz (r.męski) - mianownik l.mn. roztocza

pajęczak

mianownik l.poj. roztocz (r.męski) - mianownik l.mn. roztocze

forma geomorfologiczna (obecnie stosowana niemal wyłącznie w nazwach geograficznych typu Roztocze)

mianownik l.poj. roztocze (r. żeński) - mianownik l.mn. roztocze

  1. ↑ a b January Weiner: Życie i ewolucja biosfery. Podręcznik ekologii ogólnej. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1999, s. 128. ISBN 83-01-12668-X.
  2. ↑ Bożenna Borkowska: Charakterystyka różnych typów mikoryzy, zasiedlanie korzni i rozwój symbiozy mikoryzowej. s. 37. [dostęp 5 lutego 2009]. (pol.).
  3. ↑ Słownik ortograficzny PWN. [dostęp 8 września 2008].
  4. ↑ Słownik języka polskiego PWN. [dostęp 8 września 2008].
Błąd w przypisach: Znacznik <ref> o nazwie „stopień”, zdefiniowany w <references>, nie był użyty wcześniej w treści.
BŁĄD PRZYPISÓW
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Saprotrof&oldid=36430770”