Sambar (rodzaj ssaków)
Rusa | |||||
C.H. Smith, 1827[1] | |||||
Sambar jednobarwny (R. unicolor) | |||||
Systematyka | |||||
Domena | |||||
---|---|---|---|---|---|
Królestwo | |||||
Typ | |||||
Podtyp | |||||
Gromada | |||||
Podgromada | |||||
Infragromada | |||||
Rząd | |||||
Podrząd | |||||
Infrarząd | |||||
Rodzina | |||||
Podrodzina | |||||
Plemię | |||||
Rodzaj |
sambar | ||||
Typ nomenklatoryczny | |||||
Cervus unicolor Kerr, 1792 | |||||
| |||||
Gatunki | |||||
|
Sambar[10] (Rusa) – rodzaj ssaków z podrodziny jeleni (Cervinae) w obrębie rodziny jeleniowatych (Cervidae).
Zasięg występowania
Rodzaj obejmuje gatunki występujące w orientalnej Azji[11][12][13].
Morfologia
Długość ciała 130–210 cm, długość ogona 8–33 cm, wysokość w kłębie 55–160 cm; długość poroża samców 25–128 cm; masa ciała samic 40–230 kg, samców 40–350 kg[12][14].
Systematyka
Rodzaj zdefiniował w 1827 roku angielski przyrodnik Charles Hamilton Smith w rozdziale poświęconym systematyce ssaków w publikacji traktującej o królestwie zwierząt[1]. Smith wymienił kilka gatunków – Cervus mariannus Desmarest, 1822, Cervus peronii G. Cuvier, 1825 (= Cervus timorensis de Blainville, 1822), Cervus Axis unicolor Kerr, 1792, Cervus equinus[e] G. Cuvier, 1823, Cervus aristotelis G. Cuvier, 1823 (= Cervus Axis unicolor Kerr, 1792), Cervus hippelaphus C.H. Smith, 1826 (= Cervus Axis unicolor Kerr, 1792) – nie wskazując gatunku typowego; w ramach późniejszego oznaczenia w 1949 roku duński zoolog Adriaan Cornelis Valentin van Bemmel na typ nomenklatoryczny wyznaczył sambara jednobarwnego (R. unicolor)[15].
Etymologia
- Rusa (Rusas, Russa): mal. rusa ‘jeleń’[16].
- Hippelaphus: gr. ιππελαφος ippelaphos ‘koń-jeleń’, od ιππος ippos ‘koń’; ελαφος elaphos ‘jeleń’[17]. Gatunek typowy: Bonaparte w oryginalnym opisie nie wymienił żadnego gatunku; typ nomenklatoryczny (późniejsze oznaczenie) Cervus hippelaphus de Blainville, 1822 (= Cervus unicolor Kerr, 1792).
- Melanaxis: gr. μελας melas, μελανος melanos ‘czarny’; rodzaj Axis C.H. Smith, 1827 (aksis)[18]. Gatunek typowy (oryginalne oznaczenie): Cervus alfredi P.L. Sclater, 1870.
- Sambur (Sambar): hindi sambre ‘jeleń’, od sanskryckiego çambara ‘rodzaj jakiegoś jelenia’[19]. Gatunek typowy (oryginalne oznaczenie): Cervus aristotelis G. Cuvier, 1823 (= Cervus unicolor Kerr, 1792).
- Roussa: wariant pisowni mal. rusa ‘jeleń’[16]. Gatunek typowy (oryginalne oznaczenie): Cervus equinus[f] G. Cuvier, 1823.
- Ussa: forma mal. rusa ‘jeleń’ używana na Filipinach[20]. Gatunek typowy: Heude wymienił klikadziesiąt gatunków – Ussa barandanus[g] Heude, 1888, Ussa ambrosianus Heude, 1888 (= Cervus mariannus Desmarest, 1822), Ussa brachyceros Heude, 1888 (= Cervus mariannus Desmarest, 1822), Ussa chrysotrichos Heude, 1888 (= Cervus mariannus Desmarest, 1822), Ussa corteanus Heude, 1888 (= Cervus mariannus Desmarest, 1822, Ussa crassicornis Heude, 1888 (= Cervus mariannus Desmarest, 1822), Ussa dailliardianus Heude, 1888 (= Cervus mariannus Desmarest, 1822), Ussa elorzanus Heude, 1888 (= Cervus mariannus Desmarest, 1822), Ussa garcianus Heude, 1888 (= Cervus mariannus Desmarest, 1822), Ussa gonzalinus Heude, 1888 (= Cervus mariannus Desmarest, 1822), Ussa gorrichanus Heude, 1888 (= Cervus mariannus Desmarest, 1822), Ussa guevaranus Heude, 1888 (= Cervus mariannus Desmarest, 1822), Ussa guidoteanus Heude, 1888 (= Cervus mariannus Desmarest, 1822), Ussa hipolitianus Heude, 1888 (= Cervus mariannus Desmarest, 1822), Ussa longicuspis Heude, 1888 (= Cervus mariannus Desmarest, 1822), Ussa macarianus Heude, 1888 (= Cervus mariannus Desmarest, 1822), Ussa maraisianus Heude, 1888 (= Cervus mariannus Desmarest, 1822), Ussa marzaninus Heude, 1888 (= Cervus mariannus Desmarest, 1822), Ussa microdontus Heude, 1888 (= Cervus mariannus Desmarest, 1822), Ussa nublanus Heude, 1888 (= Cervus mariannus Desmarest, 1822), Ussa ramosianus Heude, 1888 (= Cervus mariannus Desmarest, 1822), Ussa rosarianus Heude, 1888 (= Cervus mariannus Desmarest, 1822), Ussa roxasianus Heude, 1888 (= Cervus mariannus Desmarest, 1822), Ussa rubiginosus Heude, 1888 (= Cervus mariannus Desmarest, 1822), Ussa spatharius Heude, 1888 (= Cervus mariannus Desmarest, 1822), Ussa telesforianus Heude, 1888 (= Cervus mariannus Desmarest, 1822), Ussa tuasoninus Heude, 1888 (= Cervus mariannus Desmarest, 1822), Ussa verzosanus Heude, 1888 (= Cervus mariannus Desmarest, 1822), Cervus nigricans Brooke, 1876 i Ussa francianus Heude, 1888 (= Cervus mariannus Desmarest, 1822) – z kótrych gatunkiem typowym jest Ussa barandanus Heude, 1888.
- Epirusa: gr. επι epi ‘blisko’[21]; rodzaj Rusa C.H. Smith, 1827. Gatunek typowy (oryginalne oznaczenie): †Epirusa hilzheimeri Zdansky, 1925.
Podział systematyczny
Pozycja systematyczna gatunków w obrębie rodzaju Rusa jest kontrowersyjna. Rusa wydaje się być parafiletyczny w stosunku do Cervus, ponieważ badania molekularne przeprowadzone w 2020 roku wykazały, że R. timorensis i R. unicolor są bliżej spokrewnione z Cervus niż z R. marianna i R. alfredi[22]; jednakże inne badania molekularne i morfologiczne wskazują na bliski związek między Rusa i Rucervus[23]. Jest prawdopodobne, że Rusa zostanie podzielony na dwa odrębne rodzaje (jeden dla R. timorensis i R. unicolor, a drugi dla R. marianna i R. alfredi) lub włączony do Cervus[11]. Do rodzaju należą następujące występujące współcześnie gatunki[24][14][11]:
Grafika | Gatunek | Autor i rok opisu | Nazwa zwyczajowa[10] | Podgatunki[12][11][14] | Rozmieszczenie geograficzne[12][11][14] | Podstawowe wymiary[12][14][h] | Status IUCN[25] |
---|---|---|---|---|---|---|---|
Rusa timorensis | (de Blainville, 1822) | sambar sundajski | 7 podgatunków | rodzimy dla Jawy i Bali; w czasach starożytnych introdukowany na Lombok, Flores, Sumbawa, Sumba, Timor, Celebes i Moluki; w ciągu ostatnich stuleci wprowadzony w wielu miejscach, w tym w Nowej Gwinei, na Wyspach Aru, Nowej Brytanii, Australii, Nowej Zelandii, Nowej Kaledonii, Mauritiusie i Komorach | DC: 140–180 cm DO: około 25 cm MC: 50–135 kg |
VU | |
Rusa unicolor | (Kerr, 1792) | sambar jednobarwny | 5 podgatunków | Indie, Nepal i Sri Lanka na wschód do południowej Chińskiej Republiki Ludowej (włącznie z Hajnanem) oraz Tajwanu, naq południe do Borneo, Sumatry i powiązanych wysp; introdukowany do AUstralii, Nowej Zelandii, Południwej Afryki i Stanów Zjednoczonych | DC: 160–210 cm DO: 25–33 cm MC: 90–350 kg |
VU | |
Rusa alfredi | (P.L. Sclater, 1870) | sambar kropkowany | gatunek monotypowy | Filipiny (zachodnie Visayas (Panay i Negros) | DC: około 130 cm DO: około 12 cm MC: około 40 kg |
EN | |
Rusa marianna | (Desmarest, 1822) | sambar filipiński | 3 podgatunki | Filipiny (Luzon, Mindoro, Mindanao, Basilan, Samar i Leyte; introdukowany na Mariany (Guam, Saipan i Rota) oraz Karoliny (Pohnpei)) | DC: około 140 cm DO: 8–12 cm MC: 40–60 kg |
VU |
Kategorie IUCN: VU – gatunek narażony, EN – gatunek zagrożony.
Opisano również gatunki wymarłe z obszarów Azji:
- Rusa hilzheimeri (Zdansky, 1925)[9] (plejstocen).
- Rusa kendengensis (Dubois, 1908)[26] (fanerozoik).
- Rusa pachygnathus Zdansky, 1925[9] (plejstocen).
- Rusa stehlini (Koenigswald, 1933)[27] (plejstocen).
Uwagi
- ↑ a b c Niepoprawna późniejsza pisownia Rusa C.H. Smith, 1827.
- ↑ Młodszy homonim Hippelaphus Goldfuss, 1820 (Bovidae).
- ↑ Niepoprawna późniejsza pisownia Hippelaphus Bonaparte, 1837 (nie jako mianownik w liczbie pojedynczej).
- ↑ Niepoprawna późniejsza pisownia Sambur Heude, 1888.
- ↑ Podgatunek R. unicolor.
- ↑ Podgatunek R. unicolor.
- ↑ Podgatunek R. marianna
- ↑ DC – długość ciała; DO – długość ogona; MC – masa ciała
Przypisy
- ↑ a b C.H. Smith: The seventh order of the Mammalia. The Ruminantia. W: E. Griffith (red.) & G. Cuvier: The animal kingdom: arranged in conformity with its organization. Cz. 4. London: G.B. Whittaker, 1827, s. 105. (ang.).
- ↑ J. Brookes: A catalogue of the Anatomical and Zoological Museum of Joshua Brookes. Cz. 16. London: Richard Taylor, 1828, s. 62. (ang.).
- ↑ Ch.-L. Bonaparte: Iconografia della fauna italica: per le quattro classi degli animali vertebrati. T. 1. Roma: Tip. Salviucci, 1832-1841, s. strona nienumerowana. (wł.).
- ↑ J.E. Gray: List of the specimens of Mammalia in the collection of the British museum. London: The Trustees, 1843, s. 179. (ang.).
- ↑ S. Müller & H. Schlegel: Verhandelingen over de natuurlijke geschiedenis der Nederlandsche overzeesche bezittingen. Cz. 3. Leiden: In commissie bij. S. en J. Luchtmans en C.C. van der Hoek, 1839–1844, s. 210. (niderl.).
- ↑ C.J. Sundevall. Methodisk öfversigt af Idislande djuren, Linnés Pecora. „Kungliga Svenska vetenskapsakademiens handlingar”. För år 1844, s. 177, 1844. (szw. • łac.).
- ↑ a b c d P.M. Heude. Etude sur les ruminants de l’Asia orientale. Cerfs des Philipines et de l’Indo-Chine. „Mémoires concernant l’histoire naturelle de l’Empire chinois”. 2 (1), s. 8, 1888. (fr.).
- ↑ R. Lydekker: Catalogue of the ungulate mammals in the British Museum (Natural History). Cz. 4: Artiodactyla, families Cervidæ (deer), Tragulidæ (chevrotains), Camelidæ (camels and llamas), Suidæ (pigs and peccaries), and Hippopotamidæ (hippopotamuses). London: The Trustees, 1915, s. 91. (ang.).
- ↑ a b c O. Zdansky. Fossile Hirsche Chinas. „Palaeontologia Sinica”. C. 2, s. 3–90, 1925. (niem.).
- ↑ a b Nazwy zwyczajowe za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 176. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
- ↑ a b c d e C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 2: Eulipotyphla to Carnivora. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 312. ISBN 978-84-16728-35-0. (ang.).
- ↑ a b c d e S. Mattioli: Family Cervidae (Deer). W: D.E. Wilson & R.A. Mittermeier (red. red.): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 2: Hoofed Mammals. Barcelona: Lynx Edicions, 2011, s. 417–418. ISBN 978-84-96553-77-4. (ang.).
- ↑ D.E. Wilson & D.M. Reeder (red. red.): Genus Rusa. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2021-04-10]. (ang.).
- ↑ a b c d e Class Mammalia. W: Lynx Nature Books: All the Mammals of the World. Barcelona: Lynx Edicions, 2023, s. 591. ISBN 978-84-16728-66-4. (ang.).
- ↑ A.C.V. van Bemmel. Revision of the rusine deer in the Indo-Australian archipelago. „Treubia”. 20 (2), s. 211, 1949. (ang.).
- ↑ a b Palmer 1904 ↓, s. 613.
- ↑ Palmer 1904 ↓, s. 325.
- ↑ Palmer 1904 ↓, s. 407.
- ↑ Palmer 1904 ↓, s. 617.
- ↑ Palmer 1904 ↓, s. 703.
- ↑ E.C. Jaeger: Source-book of biological names and terms. Wyd. 3 (Revised second printing). Springfield: Charles C. Thomas, 1959, s. 93. (ang.).
- ↑ N.S. Heckeberg. The systematics of the Cervidae: A total evidence approach. „PeerJ”. 8, s. e8114 (1–3), 2020. DOI: 10.7717/peerj.8114. (ang.).
- ↑ C.P. Groves & P. Grubb: Ungulate Taxonomy. Baltimore: The Johns Hopkins University Press, 2011, s. 71–107. ISBN 978-1-4214-0093-8. (ang.).
- ↑ N. Upham, C. Burgin, J. Widness, M. Becker, C. Parker, S. Liphardt, I. Rochon & D. Huckaby: Treeview of Mammalian Taxonomy Hierarchy. [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 1.11) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2023-11-28]. (ang.).
- ↑ Home. The IUCN Red List of Threatened Species. [dostęp 2024-07-29]. (ang.).
- ↑ E. Dubois. Das geologische Alter der Kendeng- oder Trinil-Fauna. „Tijdschrift van het Koninklijk Nederlandsch Aardrijkskundig Genootschap”. (2). 25, s. 1259, 1908. (niderl.).
- ↑ G.H.R. von Koenigswald. Beitrag zur Kenntnis der fossilen Wirbeltiere Javas I. teil. „Wetenschappelijke Mededeelingen (Dienst van den Mijnbouw in Nederlandsch Indië)”. 23, s. 1–127, 1933. (niem.).
Bibliografia
- T.S. Palmer. Index Generum Mammalium: a List of the Genera and Families of Mammals. „North American Fauna”. 23, s. 1–984, 1904. (ang.).