Ryszard Tarasiewicz

Ryszard Tarasiewicz
	; Tarasiewicz jako trener Zawiszy Bydgoszcz
Pełne imię i nazwisko	Ryszard Jerzy Tarasiewicz
Data i miejsce urodzenia	27 kwietnia 1962 ; Wrocław
Wzrost	177 cm
Pozycja	pomocnik
	Informacje klubowe
Klub	Kotwica Kołobrzeg (trener)
Kariera juniorska
Lata	Klub
	Śląsk Wrocław
Kariera seniorska
Kariera reprezentacyjna
Kariera trenerska
Lata	Drużyna
2004–2006	Śląsk Wrocław
2006–2007	Jagiellonia Białystok
2007–2010	Śląsk Wrocław
2011–2012	ŁKS Łódź
2012	Pogoń Szczecin
2013–2014	Zawisza Bydgoszcz
2014–2015	Korona Kielce
2015–2017	Miedź Legnica
2017–2020	GKS Tychy
2021–2022	Arka Gdynia
2024–	Kotwica Kołobrzeg
	↑ Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe. ;
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Cytaty w Wikicytatach

Ryszard Jerzy Tarasiewicz (ur. 27 kwietnia 1962 we Wrocławiu) – polski piłkarz grający na pozycji pomocnika, reprezentant kraju, trener.

Kariera piłkarska

Wychowanek Śląska Wrocław. Występował na pozycji pomocnika. Z drużyną Wojskowych, w barwach której do 1989 roku rozegrał 214 meczów ligowych, w których strzelił 56 goli, w 1987 roku zdobył Puchar Polski i Superpuchar Polski. Jego znakiem firmowym doskonale wykonywane rzuty wolne, od ich trajektorii lotu nazywane przez bramkarzy „spadającym liściem dębu”.

Następnie występował w klubach szwajcarskich i francuskich: Neuchâtel Xamax (1989–1990), AS Nancy (1990–1992), RC Lens (1992–1994), RC Besançon (1994–1995), Étoile Carouge (1995–1996) oraz w norweskim FK Sarpsborg, w którym w 1997 roku w wieku 35 lat zakończył piłkarską karierę.

Kariera reprezentacyjna

W reprezentacji Polski w latach 1984–1991 rozegrał 58 meczów i strzelił 9 goli. Brał udział w mistrzostwach świata 1986 w Meksyku, na których wystąpił tylko w przegranym 0:4 meczu 1/8 finału z reprezentacją Brazylii, w którym po jego faulu na Carece podyktowano rzut karny, z którego Canarinhos zdobyli gola na 1:0.

Kariera trenerska

W 2004 roku wrócił do Polski i pomimo niewielkiego doświadczenia trenerskiego został szkoleniowcem Śląska. Pod jego wodzą wrocławska drużyna wywalczyła awans do II ligi. Po zakończeniu sezonu 2005/06 Tarasiewicz, w wyniku konfliktu z ówczesnym właścicielem klubu Edwardem Ptakiem, zrezygnował z posady, a także wyraził chęć zostania selekcjonerem młodzieżowej reprezentacji Polski.

W sezonie 2006/07 prowadził II-ligową Jagiellonię Białystok, skąd został zwolniony w połowie rundy wiosennej.

19 czerwca 2007 ponownie został trenerem Śląska Wrocław (kontrakt podpisał 4 lipca na okres dwóch sezonów). W sezonie 2007/08 wprowadził Śląsk z II ligi do ekstraklasy, stając się pierwszym w historii wrocławskiego klubu szkoleniowcem, który wywalczył z drużyną dwa awanse.

Jako trener Śląska w kolejnym sezonie zajął z drużyną 6. miejsce w Ekstraklasie oraz zdobył Puchar Ekstraklasy, który był pierwszym osiągnięciem klubowym po 22 latach przerwy od pamiętnego Superpucharu Polski z 1987, który zdobył jako zawodnik.

7 listopada 2011 został trenerem ŁKS Łódź, obejmując to stanowisko po odejściu Michała Probierza. Podpisał kontrakt do końca sezonu 2011/2012. W styczniu 2012 rozwiązał umowę z łódzkim klubem z powodu złej organizacji w klubie^[1].

10 kwietnia 2012 został trenerem Pogoni Szczecin^[2], z którą wywalczył awans do Ekstraklasy^[3]. Współpraca z Pogonią została zakończona 6 czerwca 2012^[4].

27 kwietnia 2013 Tarasiewicz podpisał kontrakt z Zawiszą Bydgoszcz^[5]. Zastąpił na stanowisku trenera Jurija Szatałowa i od razu przerwał serię czterech meczów bez zwycięstwa. Na koniec sezonu zdobył z Zawiszą mistrzostwo I ligi i awansował do Ekstraklasy^[6]. 2 maja 2014 poprowadził bydgoskiego Zawiszę do zdobycia pierwszego w historii klubu Pucharu Polski wygrywając w finale z Zagłębiem Lubin po serii rzutów karnych (6:5). Mecz odbywał się na Stadionie Narodowym w Warszawie, na którego trybunach zasiadło 37 120 kibiców^[7]. W 2014 nie przedłużył kontraktu z Zawiszą.

Od 17 czerwca 2014 trener Korony Kielce^[8]. Z klubem z Kielc podpisał roczną umowę, która wygasła 10 czerwca 2015^[9].

Od 24 sierpnia 2015 trener Miedzi Legnica^[10]. 5 czerwca 2017 klub Miedź Legnica poinformował o zakończeniu z nim współpracy^[11].

Od 11 października 2017 trener GKS Tychy^[12]. 8 marca 2020 roku GKS Tychy poinformował o zakończeniu współpracy^[13]

Od 19 października 2021 do 14 listopada 2022 trener Arki Gdynia^[14]. 12 kwietnia 2024 został trenerem Kotwicy Kołobrzeg^[15].

Sukcesy

Zawodnicze

Śląsk Wrocław

Trenerskie

Kotwica Kołobrzeg

Awans do 1 ligi: 2024

Śląsk Wrocław

Awans do ekstraklasy: 2008
Puchar Ekstraklasy: 2009

Zawisza Bydgoszcz

Puchar Polski: 2014
Awans do ekstraklasy: 2013

Przypisy

↑ Tarasiewicz o odejściu z ŁKS: Nie uciekłem z tonącego okrętu
↑ Ryszard Tarasiewicz trenerem Pogoni. [dostęp 2012-04-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-07-14)].
↑ I liga: Piast Gliwice i Pogoń Szczecin w Ekstraklasie
↑ Pogoń rozstaje się z Tarasiewiczem. 'Zaprzestajemy rozmów'
↑ Tarasiewicz trenerem Zawiszy. wkszawisza.pl, 27 kwietnia 2013. [dostęp 2013-04-27].
↑ Zawisza w EKSTRAKLASIE!. wkszawisza.pl, 8 czerwca 2013. [dostęp 2013-06-12].
↑ Puchar Polski 2013/2014. 90minut.pl, 2 maja 2014. [dostęp 2014-05-02].
↑ Ryszard Tarasiewicz oficjalnie trenerem Korony Kielce. eurosport.onet.pl, 2014-06-17. [dostęp 2014-06-17].
↑ 90minut.pl: Ryszard Tarasiewicz odchodzi z Korony
↑ Trener Tarasiewicz zostaje w Miedzi na kolejny rok; 24legnica.pl, 2016-06-06
↑ Wirtualna PolskaW.P. Media Wirtualna PolskaW.P., Ryszard Tarasiewicz nie jest już trenerem Miedzi Legnica - WP SportoweFakty, „sportowefakty.wp.pl”, 5 czerwca 2017 [dostęp 2017-09-10] (pol.).
↑ l, Ryszard Tarasiewicz nowym trenerem GKS Tychy - Piłka nożna // GKS Tychy / Oficjalny serwis internetowy klubu [online], gkstychy.info [dostęp 2017-10-10] [zarchiwizowane z adresu 2017-10-11] .
↑ Ryszard Tarasiewicz nie jest już trenerem GKS Tychy [online], GKS Tychy, 8 marca 2020 [dostęp 2020-03-08] (pol.).
↑ Ryszard Tarasiewicz odchodzi z Arki [online], 90minut.pl [dostęp 2022-11-14] .
↑ Ryszard Tarasiewicz trenerem Kotwicy. 90minut.pl. [dostęp 2024-04-30].

Linki zewnętrzne

Ryszard Tarasiewicz w bazie 90minut.pl
Ryszard Tarasiewicz w bazie Weltfussball.de (niem.)

[1] Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

[sportowefakty-2] Tarasiewicz o odejściu z ŁKS: Nie uciekłem z tonącego okrętu

[sportowefakty2-3] Ryszard Tarasiewicz trenerem Pogoni. [dostęp 2012-04-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-07-14)].

[sport.onet-wiadomosc-4] I liga: Piast Gliwice i Pogoń Szczecin w Ekstraklasie

[sport-5] Pogoń rozstaje się z Tarasiewiczem. 'Zaprzestajemy rozmów'

[Tarasiewicz_trenerem_Zawiszy-6] Tarasiewicz trenerem Zawiszy. wkszawisza.pl, 27 kwietnia 2013. [dostęp 2013-04-27].

[Zawisza_w_EKSTRAKLASIE-7] Zawisza w EKSTRAKLASIE!. wkszawisza.pl, 8 czerwca 2013. [dostęp 2013-06-12].

[8] Puchar Polski 2013/2014. 90minut.pl, 2 maja 2014. [dostęp 2014-05-02].

[9] Ryszard Tarasiewicz oficjalnie trenerem Korony Kielce. eurosport.onet.pl, 2014-06-17. [dostęp 2014-06-17].

[10] 90minut.pl: Ryszard Tarasiewicz odchodzi z Korony

[11] Trener Tarasiewicz zostaje w Miedzi na kolejny rok; 24legnica.pl, 2016-06-06

[12] Wirtualna PolskaW.P. Media Wirtualna PolskaW.P., Ryszard Tarasiewicz nie jest już trenerem Miedzi Legnica - WP SportoweFakty, „sportowefakty.wp.pl”, 5 czerwca 2017 [dostęp 2017-09-10] (pol.).

[13] , Ryszard Tarasiewicz nowym trenerem GKS Tychy - Piłka nożna // GKS Tychy / Oficjalny serwis internetowy klubu [online], gkstychy.info [dostęp 2017-10-10] [zarchiwizowane z adresu 2017-10-11] .

[14] Ryszard Tarasiewicz nie jest już trenerem GKS Tychy [online], GKS Tychy, 8 marca 2020 [dostęp 2020-03-08] (pol.).

[15] Ryszard Tarasiewicz odchodzi z Arki [online], 90minut.pl [dostęp 2022-11-14] .

[16] Ryszard Tarasiewicz trenerem Kotwicy. 90minut.pl. [dostęp 2024-04-30].

[t-17] trener tymczasowy

[t-18] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ trener tymczasowy

[z-19] trener zastępczy

[z-20] trener zastępczy

[t-21] trener tymczasowy

[t-22] trener tymczasowy

[t-23] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h trener tymczasowy

[z-24] trener zastępczy

[z-25] trener zastępczy

[a]

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]

[15]

[A]

[A]

[B]

[A]

[B]

[A]

[A]

[B]

[A]

1973–1980	1973: Deyna 1974: Deyna 1975: Maszczyk 1976: Kasperczak 1977: Lato 1978: Boniek 1979: Rudy
1981–1990	1981: Lato 1982: Boniek 1983: Młynarczyk 1984: W. Smolarek 1985: Dziekanowski 1986: W. Smolarek 1987: Iwan 1988: Warzycha 1989: Tarasiewicz 1990: Ziober
1991–2000	1991: Czachowski 1992: Kowalczyk 1993: Leśniak 1994: Kosecki 1995: Pisz 1996: Nowak 1997: Majak 1998: Trzeciak 1999: Zieliński 2000: Dudek
2001–2010	2001: Olisadebe 2002: Żurawski 2003: Krzynówek 2004: Krzynówek 2005: E. Smolarek 2006: E. Smolarek 2007: E. Smolarek 2008: Błaszczykowski 2009: M. Lewandowski 2010: Błaszczykowski
2011–2020	2011: R. Lewandowski 2012: R. Lewandowski 2013: R. Lewandowski 2014: R. Lewandowski 2015: R. Lewandowski 2016: R. Lewandowski 2017: R. Lewandowski 2018: Fabiański 2019: R. Lewandowski 2020: R. Lewandowski
od 2021	2021: R. Lewandowski 2022: R. Lewandowski 2023: Zieliński

1966–1970	1966: Anczok 1967: Lubański 1968: Oślizło 1969: Deyna 1970: Lubański
1971–1980	1971: Szołtysik 1972: Deyna 1973: Deyna 1974: Lato 1975: Szymanowski 1976: Kasperczak 1977: Lato 1978: Boniek 1979: Rudy
1981–1990	1981: W. Smolarek 1982: Buncol 1983: Młynarczyk 1984: W. Smolarek 1985: Dziekanowski 1986: W. Smolarek 1987: Iwan 1988: Warzycha 1989: Tarasiewicz 1990: Ziober
1991–2000	1991: Juskowiak 1992: Juskowiak 1993: Kowalczyk 1994: Jojko 1995: Juskowiak 1996: Citko 1997: Łapiński 1998: Trzeciak 1999: Matysek 2000: Dudek
2001–2010	2001: Dudek 2002: Żurawski 2003: Krzynówek 2004: Krzynówek 2005: Frankowski 2006: E. Smolarek 2007: E. Smolarek 2008: Błaszczykowski 2009: Jeleń 2010: Błaszczykowski
2011–2020	2011: Lewandowski 2012: Lewandowski 2013: Lewandowski 2014: Lewandowski 2015: Lewandowski 2016: Lewandowski 2017: Lewandowski 2018: Lewandowski 2019: Lewandowski 2020: Lewandowski
od 2021	2021: Lewandowski 2022: Szczęsny 2023: Zieliński

Puchar Zlotu Młodych Przodowników	1952: Giergiel
Puchar Ligi	1977: Piechniczek 1978: Żmuda
Puchar Ligi Polskiej	2000: Wdowczyk 2001: Nawałka 2002: Okuka
Puchar Ekstraklasy	2007: Skorża 2008: Zieliński 2009: Tarasiewicz