Dyskusja:Wodorosty

Ten artykuł jest pod opieką Wikiprojektu Botanika, którego celem jest rozwijanie artykułów z dziedziny botaniki. Jeśli chcesz współuczestniczyć w projekcie, odwiedź jego stronę, gdzie można przyłączyć się do dyskusji i zobaczyć listę otwartych zadań.

Ten artykuł nie otrzymał jeszcze oceny jakości.

Temu artykułowi przypisano wysokie znaczenie na skali ważności.

???

Wysokie

Wskazanie do integracji ponieważ: wodorosty to termin nieencyklopedyczny (odpowiednik zielska dla roślin, chaszczy dla krzewów itp.), a to co jest wartościowego w tym artykule (odniesienia kulinarne) odnosi się w 100% do glonów. Kenraiz 14:31, 29 sty 2007 (CET)[odpowiedz]

Owszem - to jest nazwa potoczna, co zaznacza pierwsze zdanie i podkreśla kategoria Taksony nieścisłe i przestarzałe. Zresztą, nazwa glony jest również potoczna. Poza spiruliną jednak większość artykułu odnosi się do "makroalg" - kolejnej grupy nieformalnej, mającej jednak zaczepienie w literaturze popularno-naukowej, zwłaszcza z krajów, gdzie duże glony to istotny element środowiska (por. interwiki). Z kolei jednak w polskiej literaturze makroalgi to tylko kalka, a najbliższe im w miarę utrwalone pojęcie to właśnie wodorosty, którego jednak nie można stuprocentowo ograniczyć do (makro)alg. --Panek 16:56, 29 sty 2007 (CET)[odpowiedz]

do ewentualnego wykorzystania (AndrzejBełżyński (dyskusja) 00:01, 11 lut 2014 (CET)):[odpowiedz]

Spożywcze zastosowanie wodorostów

Nazwa ta, jako nazwa popularna (nienaukowa) i zbiorcza często funkcjonuje w kontekście kulinarnym. Wśród nich największe znaczenie mają duże glony stosowane w kuchni japońskiej. Podstawowym gatunkiem jest krasnorost szkarłatnica delikatna (Porphyra tenera), jako warzywo znany pod nazwą nori. Jest on uprawiany i przetwarzany do postaci płatów. Uprawiane i podobnie preparowane są też różne gatunki brunatnic - listownic (Laminaria) i skrzydlic (Alaria), czyli kombu. Jako przyprawy wakame używa się preparowanej undarii pierzastodzielnej (Undaria pinnaifida). Jako kolejnych odmian nori - zielenicy z rodzaju taśma (Enteromorpha) i krasnorostu smuklicy biczowatej (Gracilaria confoervoides).

Przyprawa wasabi też wytwarzana jest z rośliny wodnej, której, jako rośliny kwiatowej, nie zalicza się do makroalg.

Na mniejszą skalę wodorosty znajdują zastosowanie w kuchni także innych krajów nadmorskich. W europejskich krajach nadatlantyckich w czasach głodu jadane były listownicowce: listownica cukrowa (Laminaria saccharina), skrzydlica jadalna (Alaria esculenta), krasnorosty: szkarłatnica (Porphyra) i rodymenia palczasta (Rhodymenia palmata), która nadal bywa stosowana jako przekąska. Często noszą one nazwę kapusty morskiej lub sałaty morskiej. W krajach śródziemnomorskich taką rolę pełni ulwa sałatowa (Ulva lactuca). W krajach południowopacyficznych brunatnica Durvillea antarctica i inne gatunki szkarłatnicy.

Preparaty z morskich glonów mają także znaczenie jako suplementy diety oraz źródło jodu. Takie zastosowanie ma drobny glon - spirulina należąca do sinic.

Innym ważnym zastosowaniem wodorostów w przemyśle spożywczym jest wytwarzanie z nich dodatków do żywności, takich jak alginiany (z listownicowców), agar-agar z różnych gatunków krasnorostów, czy karagen z krasnorostu chrząstnicy kędzierzawej.

Wyciągi z wielu wymienionych wyżej glonów stosowane są także w kosmetologii, np. do produkcji kremów przeciwko cellulitowi.