Przejdź do zawartości

Danny Burch

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z Martin Stone)
Danny Burch
Ilustracja
Danny Burch w maju 2010
Imię i nazwisko

Martin Harris

Data i miejsce urodzenia

31 grudnia 1981
Richmond

Kariera profesjonalnego wrestlera
Pseudonimy
ringowe

Danny Burch[1]
Joe Riot
Martin Stone

Wzrost

1,83 m[1]

Masa ciała

86 kg[1]

Zapowiadany z

Londyn[1]

Trenerzy

Dropkixx

Debiut

2003

Martin Harris (ur. 31 grudnia 1981 w Richmond) – brytyjski profesjonalny wrestler, obecnie występujący w federacji WWE w rozwojowym brandzie NXT pod pseudonimem ringowym Danny Burch[1]. W przeszłości, jako Martin Stone, występował w różnych brytyjskich federacjach niezależnych takich jak Insane Championship Wrestling, Frontier Wrestling Alliance i International Pro Wrestling: United Kingdom.

Kariera profesjonalnego wrestlera

[edytuj | edytuj kod]
Oney Lorcan i Danny Burch (2018)

Europejskie federacje niezależne (2003–2012; 2014)

[edytuj | edytuj kod]

W latach 2003–2004 Harris był trenowany w szkółkach FWA Academy i Dropkixx Academy. Występował jako Joe Riot podczas różnych show federacji All Star Wrestling latem 2003. Po raz pierwszy wystąpił dla federacji FWA podczas gali Revenge – Chapter IV z 29 listopada 2003, gdzie przegrał pojedynek z Leroyem Kincaidem. W 2004 założył drużynę ze Stixxem, jako swojego menedżera wybrali „Twisted Genius” Deana Ayassa, a także Harris przybrał pseudonim ringowy „Martin Stone”. Pomimo wystąpień dla FWA, Stone podróżował po Wielkiej Brytanii i występował również dla IPW:UK, One Pro Wrestling, LDN Wrestling i Real Quality Wrestling, w których zdobył tytuły mistrzowskie – między innymi przez piętnaście miesięcy był w posiadaniu IPW:UK Championship. Krótko po założeniu drużyny ze Stixxem, duet zdobył FWA Tag Team Championship pokonując drużynę Hapton Court (Duke of Danger i Simmonsa). Stixx i Stone byli w posiadaniu tytułów przez szesnaście miesięcy, lecz 19 listopada 2006 zostali pozbawieni tytułów, gdy Stone musiał wypełnić zobowiązania wobec federacji IPW:UK.

Pod koniec kwietnia 2007 Stone reprezentował promocję Real Quality Wrestling w turnieju King of Europe Cup, gdzie w pierwszej rundzie został pokonany przez Go Shiozakiego. W międzyczasie wziął udział w turnieju RQW podczas gali Not Just For Christmas, który wygrał i zdobył RQW Heavyweight Championship. We wrześniu zaczął regularnie występować dla niemieckiej federacji Westside Xtreme Wrestling. 26 lipca 2008 zdobył wXw Tag Team Championship wraz z Dougiem Williamsem, gdzie duo pokonało AbLas (Absolute Andy’ego i Steve’a Douglasa) podczas gali Broken Rulz VIII[2].

W lutym 2008 Stone wziął uział w turnieju King of Trios federacji Chikara. Wspólnie z duetem The Kartel (jako Team IPW:UK) przegrał w drugiej rundzie turnieju z Golden Trio (Deliriousem, Hallowickedem i Heliosem). 28 sierpnia pokonał Eamona O’Neilla i Jamesa Tighe’a zdobywając Premier Promotions Worthing Trophy.

13 lutego 2010 podczas gali British Uproar Martin Stone pokonał Andy’ego Simmonza w finale turnieju i stał się pierwszym posiadaczem FWA World Heavyweight Championship[3]. Po walce wygłosił przemówienie, podczas którego odwrócił się od fanów i stwierdził, że wystąpienia w brytyjskich federacjach pozwolą mu na zakontraktowanie go w większych promocjach w Stanach Zjednoczonych. Miesiąc później stał się liderem ugrupowania „The Agenda”, które również podążało za tym celem.

14 marca 2010 podczas gali PW101 unstoppable Stone pokonał jedenastu wrestlerów i stał się pierwszym i jedynym posiadaczem PW101 Championship. Po powrocie do Wielkiej Brytanii w 2014, Stone zawalczył i przegrał z Jackiem Jesterem o ICW Heavyweight Championship[4].

WWE (2011–2014)

[edytuj | edytuj kod]

Pod koniec 2011 Harris podpisał kontrakt z WWE i w czerwcu przyszłego roku został przydzielony do rozwojowego brandu NXT[5]. Podczas swoich pierwszych występów przyjął pseudonim „Danny Burch”[6] i jego telewizyjny debiut w federacji odbył się 15 maja 2013 podczas odcinka NXT, gdzie przegrał z Brayem Wyattem[7]. Do końca kontraktu, który wygasł 30 kwietnia 2014, Burch był wykorzystywany w roli jobbera i przegrywał wszystkie walki[8].

Total Nonstop Action Wrestling (2014–2015)

[edytuj | edytuj kod]

W 2014 Harris (występujący jako Martin Stone) był uczestnikiem drugiego sezonu TNA British Boot Camp. 16 lutego 2015 wziął udział w gali One Night Only: Gut Check, gdzie pokonał Jessiego Godderza i zakwalifikował się do walki wieczoru. Ostatecznie pięcioosobowe eliminacyjne starcie wygrał Tevita Fifita, który dzięki wygranej pojawił się podczas odcinka tygodniówki Impact Wrestling.

Powrót do WWE (od 2015)

[edytuj | edytuj kod]

16 lipca 2015, pomimo braku podpisania kontraktu z WWE, Stone pojawił się podczas nagrań odcinków NXT, gdzie przegrał z Kevinem Owensem. Tego roku występował co miesiąc podczas odcinków NXT, gdzie ponownie przegrywał z takimi wrestlerami jak Apollo Crews, Tye Dillinger czy James Storm. We wrześniu powrócił do wystąpień jako Danny Burch. 14 września 2016 podczas finału turnieju Cruiserweight Classic, on i Sean Maluta przegrali z The Bollywood Boyz (Gurvem i Harvem Sihrą) w Dark matchu. 6 stycznia 2017 zostało ogłoszone, że Burch wystąpi w turnieju WWE United Kingdom Championship Tournament; został wyeliminowany w pierwszej rundzie przez Jordana Devlina[9]. W połowie roku zaczął częściej występować w rozwojowym brandzie NXT jako członek dywizji wrestlerów z Wielkiej Brytanii – między innymi przegrał walkę o WWE United Kingdom Championship z Pete’em Dunne’em.

W sierpniu zaczął rywalizację z Oneyem Lorcanem, którzy naprzemiennie wygrywali walki ze sobą. Duo ostatecznie założyło drużynę i do końca roku stoczyło kilka pojedynków z Riddickiem Mossem i Tino Sabbatellim. Na początku 2018 wzięli udział w turnieju Dusty Rhodes Tag Team Classic 2018, lecz zostali wyeliminowani w pierwszej rundzie przez Pete’a Dunne’a i Rodericka Stronga[10]. 29 kwietnia podpisał pełnowymiarowy kontrakt z WWE[11][12].

Styl walki

[edytuj | edytuj kod]
  • Finishery
    • London Bridge (|Rope hung spike DDT)[13]
    • Tower of London (Rope hung cutter)
  • Inne ruchy
    • European uppercut
    • Front dropkick wykonany ze środkowej liny middle rope
    • Lariat
    • Powerbomb
    • Right-handed cross
    • Thesz press wraz z dodaniem wielu ciosów punches – zaadaptowane od Steve’a Austina
  • Menedżerowie
    • Dean Ayass
  • Przydomki
    • „The Enforcer”
    • „The Guv’nor”
  • Motywy muzyczne
    • Song 2” ~ Blur (RevPro; 2014)
    • „London Boys” ~ Richard Myhill (NXT; 2017 – 15 maja 2018)
    • „Combative” ~ CFO$ (NXT; od 16 maja 2018; używany podczas współpracy z Oneyem Lorcanem)

Mistrzostwa i osiągnięcia

[edytuj | edytuj kod]
Stone z tytułem FWA Heavyweight Championship w maju 2010
  • 4 Front Wrestling
    • 4FW Heavyweight Championship (1 raz)[14]
  • Atlanta Wrestling Entertainment
    • GWC Championship (1 raz)[15]
  • Best of British Wrestling
    • BOBW Heavyweight Championship (1 raz)
  • Frontier Wrestling Alliance
    • FWA Tag Team Championship (1 raz) – ze Stixxem[16]
    • FWA World Heavyweight Championship (1 raz)
  • Full Impact Pro
  • German Stampede Wrestling
    • GSW Tag Team Championship (1 raz) – z Mattem Vaughnem[17]
  • International Pro Wrestling: United Kingdom
    • IPW:UK Championship (3 razy)[18]
  • LDN Wrestling
    • LDN Championship (2 razy)
  • NWA Florida Underground Wrestling
    • NWA FUW Flash Championship (1 raz)[19]
  • One Pro Wrestling
    • 1PW World Heavyweight Championship (1 raz)[20]
    • 1PW Openweight Championship (1 raz)[21]
  • Platinum Pro Wrestling
    • PPW Platinumweight Championship (1 raz)[22]
  • Pro Wrestling 101
    • PW101 Championship (1 raz)[23]
  • Pro Wrestling Illustrated
    • PWI umieściło go w top 500 wrestlerów rankingu PWI 500: 335. miejsce w 2007; 135. miejsce w 2009; 182. miejsce w 2010; 246. miejsce w 2011; 382. miejsce w 2013; 333. miejsce w 2017[24]
  • Real Quality Wrestling
    • RQW Heavyweight Championship (1 raz)[25]
  • Premier Promotions
    • Worthing Trophy (2008)
  • Revolution Pro Wrestling
  • Rock and Metal Wrestling Action
    • RAMWA Heavyweight Championship (1 raz)
  • United States Wrestling Alliance (Jacksonville, FL)
    • Wrestle Bowl (2016)
  • The Wrestling League
    • Wrestling League World Championship (1 raz)[27]
  • Westside Xtreme Wrestling
  • World Xtreme Wrestling
    • WXW Tag Team Championship (1 raz) – z Jodym Kristoffersonem[29]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e Danny Burch. WWE. [dostęp 2017-02-18].
  2. wXw „Broken Rulz VIII” show report. wxw-wrestling.com. [dostęp 2008-08-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (15 February 2012)].
  3. Simon Rothstein: FWA are back causing Uproar. [w:] The Sun [on-line]. 16 February 2010. [dostęp 2010-02-16].
  4. ICW Shug’s Hoose Party.
  5. FORMER PBW AND BRITISH STAR HEADS OUT TO WWE. [w:] Premier British Wrestling [on-line]. [dostęp 2013-06-11].
  6. THURS. UPDATE: SummerSlam activities, Hint on WWE network, Japanese tag champs face off on U.S. TV tonight, TNA notes for tonight, Rousey on all sorts of subjects, Big Fight Odds, Rock & Carano, A.J. talks current role, new WWE guys, Angle, Tenay. [w:] Wrestling Observer [on-line]. 16 August 2012. [dostęp 2013-06-11].
  7. Justin James: James’s WWE NXT REPORT 5/15 & 5/22: El Generico debuts, O’Brian beats two NXT releases in same match, Bray Wyatt debuts mask, Natalya vs. Rae, more developments. [w:] Pro Wrestling Torch [on-line]. [dostęp 2013-06-02].
  8. Former Nexus Member, Second Generation Diva and more released by WWE. [w:] Pro Wrestling Insider [on-line]. [dostęp 2014-04-30].
  9. Andrew Soucek: SOUCEK’S WWE UK CHAMPIONSHIP TOURNAMENT REPORT 1/14: Ongoing coverage of night one of UK Championship tournament. [w:] Pro Wrestling Torch [on-line]. [dostęp 2017-01-14].
  10. A new path forged: Are Danny Burch & Oney Lorcan the tag team of the future?. s. wwe.com. [dostęp 2018-03-11].
  11. NEW WWE NXT SIGNING | PWInsider.com [online], pwinsider.com [dostęp 2018-05-31].
  12. John Clapp: Danny Burch signs WWE contract, joins WWE Performance Center. [w:] WWE [on-line]. [dostęp 2018-05-07].
  13. WrestlingData profile. [dostęp 2016-12-11].
  14. 4FW Championship History. Wrestling Data. [dostęp 2017-10-23].
  15. Philip Kreikenbohm: GWC Championship « Titles Database « CAGEMATCH – The Internet Wrestling Database. s. www.cagematch.net.
  16. X Wrestling Alliance Title Histories. titlehistories.com. [dostęp 2008-07-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (19 sierpnia 2009)].
  17. GSW Night In Motion XVIII – Royal Business.
  18. International Professional Wrestling UK Title Histories. titlehistories.com. [dostęp 2008-07-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (30 października 2012)].
  19. Philip Kreikenbohm: NWA FUW Flash Championship « Titles Database « CAGEMATCH – The Internet Wrestling Database. s. www.cagematch.net.
  20. 1-Pro Wrestling 2009 Results. 1pwonline.co.uk. [dostęp 2009-04-26].
  21. 1-Pro Wrestling 2007 Results. 1pwonline.co.uk. [dostęp 2008-07-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (9 October 2008)].
  22. Philip Kreikenbohm: PPW Platinumweight Championship « Titles Database « CAGEMATCH – The Internet Wrestling Database. s. www.cagematch.net.
  23. Philip Kreikenbohm: PW101 Championship « Titles Database « CAGEMATCH – The Internet Wrestling Database. s. www.cagematch.net.
  24. Internet Wrestling Database – Danny Burch: Pro Wrestling Illustrated Ratings [online], profightdb.com [dostęp 2018-05-30].
  25. Real Quality Wrestling Title Histories. titlehistories.com. [dostęp 2008-07-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (23 lipca 2008)].
  26. Philip Kreikenbohm: RevPro British Tag Team Championship « Titles Database « CAGEMATCH – The Internet Wrestling Database. s. www.cagematch.net.
  27. Philip Kreikenbohm: Wrestling League Heavyweight Championship « Titles Database « CAGEMATCH – The Internet Wrestling Database. s. www.cagematch.net.
  28. wXw Tag Team Title Histories. wxw-wrestling.com. [dostęp 2008-08-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (18 July 2011)].
  29. The new WXW Champions! Television Champion Big O, Tag Team Champions the Sons of the Atlantic, Hardcore Champion The Beast!.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]