Przejdź do zawartości

Naproksen

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Naproksen
Ilustracja
Ogólne informacje
Wzór sumaryczny

C14H14O3

Masa molowa

230,26 g/mol

Identyfikacja
Numer CAS

22204-53-1

PubChem

1302

DrugBank

APRD01135

Klasyfikacja medyczna
ATC

G02CC02 M01AE02 M01AE56 M01AE57 M02AA12 N02CC51

Legalność w Polsce

substancja niesklasyfikowana

Stosowanie w ciąży

kategoria B[1]

Naproksenorganiczny związek chemiczny, pochodna kwasu propionowego o działaniu przeciwbólowym, przeciwzapalnym i przeciwgorączkowym, zaliczana do grupy niesteroidowych leków przeciwzapalnych. Jest inhibitorem dwóch cyklooksygenaz: COX-1 (konstytutywnej) i COX-2 (indukowanej). Hamuje agregację płytek krwi (ale słabiej i krócej niż kwas acetylosalicylowy)[1].

Szybko wchłania się z przewodu pokarmowego. Cmax osiąga 1 godzinę po podaniu, okres półtrwania wynosi 10–20 godzin (średnio 13 h)[a]. Stężenie stacjonarne osiąga po 4–5 dawkach. Prawie 95% przyjętej dawki wydalane jest z moczem w postaci niezmienionej, jako 6-demetylonaproksen lub w postaci ich metabolitów[1].

Zastosowanie

[edytuj | edytuj kod]

Naproksen stosuje się do uśmierzania bólu o niewielkim lub umiarkowanym nasileniu (np. bolesne menstruacje, bóle głowy, bóle pleców), a także w następujących przypadkach[1]:

Preparaty

[edytuj | edytuj kod]

Naproksen stosowany jest w jako wolny kwas lub sól sodowa, w formie tabletek, czopków, żeli lub maści do użytku zewnętrznego. Preparaty dostępne w Polsce to: Aleve, Anapran, Anapran-Neo, Apo-Napro, Apo-Naproxen, Apranax, Nalgesin, Naproxen, Natrax, Naxii, Pabi-Naproxen[2][3].

  1. a b U dzieci w wieku 5–16 lat t1/2 jest podobny jak u dorosłych. Nie przeprowadzono natomiast badań farmakokinetycznych u dzieci poniżej 5. roku życia.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e f g h i j k l Naproksen (opis profesjonalny). Medycyna Praktyczna. [dostęp 2017-10-10].
  2. Naproxenum. Portal Dbam o Zdrowie doz.pl. [dostęp 2017-07-10].
  3. Naproxen sodium. Internetowa Encyklopedia Leków. [dostęp 2017-07-10].