Przejdź do zawartości

Wyspy Aru

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wyspy Aru
Kepulauan Aru
ilustracja
Kontynent

Azja

Państwo

 Indonezja

Akwen

Morze Arafura

Powierzchnia

8563 km²

Populacja (2008)
• liczba ludności


80,14 tys.

Położenie na mapie Indonezji
Mapa konturowa Indonezji, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Wyspy Aru”
6°11′32″S 134°33′02″E/-6,192222 134,550556
Wyspy Aru

Wyspy Aru (indonez. Kepulauan Aru) – archipelag w Indonezji na Morzu Arafura, 6°10′S 134°30′E/-6,166667 134,500000, wchodzi w skład prowincji Moluki. Powierzchnia 8563 km²; ludność 80,14 tys. (2008).

Mieszkańcy wysp posługują się szeregiem lokalnych języków z grupy aru[1], a także odmianą języka malajskiego (bliską malajskiemu ambońskiemu)[2][3]. Pomimo lokalizacji wysp w pobliżu Nowej Gwinei ludność Aru łączą bliskie związki kulturowe z Molukami[4].

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Odkryte przez Holendrów w 1606, pierwsze osiedla kolonistów założone w 1623; w czasie II wojny światowej japońska baza lotnicza; od 1949 należą do Indonezji.

Geografia

[edytuj | edytuj kod]

Składa się z 3 dużych i 92 mniejszych wysp[5] (większe w kolejności od północy: Wokam, Kobroör, Maikoor, Trangan), rozdzielonych bardzo wąskimi cieśninami.

Mniejsze wyspy (zgodnie z ruchem wskazówek zegara, poczynając od północnych krańców archipelagu)

  • Warilaoe
  • Lafusa
  • Djedan Islands
    • Belading
    • Lutur
    • Djedan – wys. 167 m n.p.m.
    • Surat
  • Koeloer
  • Binaar
  • Konan
  • Ararkoela
  • Ikagoeri
  • Wodinhoen
  • Wahalaulau
  • Manien
  • Adoear
  • Watoelai Islands
    • Manien
    • Adoear
    • Ilmania
    • Koemoel
    • Tabar
    • Watoelai – wys. 152 m n.p.m.
  • Barakan
  • Ngoba
  • Oedjir
  • Toba
  • Ujir Maluku
  • Wasir

Niektóre wyspy (zwłaszcza w północno-zachodniej i południowo-wschodniej części archipelagu) są otoczone rafami koralowymi. Powierzchnia płaska, nizinna (najwyższy punkt 241 m n.p.m.), porośnięta lasem równikowym.

Uprawa ryżu, kukurydzy, manioku jadalnego, palmy kokosowej, tytoniu, trzciny cukrowej; rybołówstwo; hodowla pereł.

Główne miasto: Dobo (z lotniskiem).

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Jock Hughes: The languages of Kei, Tanimbar and Aru: Lexicostatistic classification. W: Soenjono Dardjowidjojo (red.): Miscellaneous studies of Indonesian and other languages in Indonesia. Cz. 9. Jakarta: Badan Penyelenggara Seri Nusa, Universitas Atma Jaya, 1987, s. 71–111, seria: NUSA: Linguistic studies in Indonesian and languages in Indonesia 27. OCLC 896429711. (ang.).
  2. Benjamin T. Daigle: A grammar sketch of Batuley: An Austronesian language of Aru, eastern Indonesia. LOT (Leiden University), 2015, s. 2. OCLC 6892945325. [dostęp 2022-07-24]. (ang.).
  3. Dialects - Ambon, Dobo, Aru, and others. Ethnologue, 2017-03-10. [dostęp 2022-07-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-07-24)]. (ang.).
  4. Richard J. Nivens: Borrowing Versus Code-switching in West Tarangan (Indonesia). Dallas: SIL International, 2002, s. 37, seria: Publications in Sociolinguistics 8. ISBN 1-55671-134-4. OCLC 51514435. [dostęp 2024-07-31]. (ang.).
  5. Islands of Indonesia (ang.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]