Kampi i përqëndrimit Prishtinë: Dallime mes rishikimesh

Browse history interactively

(View all pending changes)

[redaktim i pashqyrtuar]

← Redaktim më i vjetër Ndryshimi më pas →

Content deleted Content added

PamorTekst wiki

Inline

Versioni i datës 7 dhjetor 2012 23:50

Kampi i Prishtinës u ngrit në kodër në një stallë kuajsh, nga gjermanët në vitin 1944. Aty ishin së paku 800 veta në një stallë të vetme, e veçuar nga një mur ndarës ku rrinin rojet gjermane të armatosura. Ne nga Shkodra ishim 200 vetë, ndërsa 250 të tjerë ishin nga Tirana. Kishte dhe nga Prishtina, Gjakova, Struga. Shumica ishin shqiptarë, por kishte dhe serbë, maqedonas, malazez, kroatë etj..

Struktura

Kampi ishte ndërtuar në një shpat kodrine në periferi të Prishtinës, i rrethuar me dy rreshta telash me gjemba afro dy metra të lartë, me kulla ku rrinin roje es-esët. Në oborrin para portave të kapanoneve, çdo ditë rreshtoheshim e bënin apelin. Në oborrin e pasmë ishte hapur një pus i thellë që shërbente për të gjithë kampin, për të pirë e për t'u larë. Nuk kishte çezma e as banja. Si nevojtore ishte hapur një gropë e thellë, me një dërrasë sipër për përdorim të përbashkët. Kur gropa mbushej plot, na detyronin ta boshatisnim me kova dore që i zbraznim në një fushë afër. Shpesh, të padisiplinuarit i detyronin të futnin kokën në gropën me fekale. I zvarrisnin këmbadoras, e së fundi i pushkatonin. Në pak kohë, nga torturat, uria, u bëmë skelete. Për të ngrënë na jepnin 150 gram bukë që ndahej në 3 pjesë. Mëngjesi e darka ishte çaj (ujë) i ngrohtë pa sheqer, ndërsa dreka, një supë lëngu që dilte nga kockat e mishit që hanin gjermanët. Sëmundja bënte kërdinë. Po të mos ishte në kamp një mjek serb, dhjetëra apo qindra të internuar që nuk u pushkatuan, do të kishin vdekur nga sëmundja. Ai ishte mjek e njeri shpirtmirë, e rrezikonte veten për të gjetur një ilaç apo për t'u dhënë një ndihmë të sëmurëve. Shumë të tjerë zhdukeshin pa nam e nishan.

Historia

Në gusht 1944, në këtë kamp u dërguan rreth 400 shqiptarë të arrestuar dhe të mbajtur deri në atë periudhë në burgjet e Tiranës dhe Shkodrës. Historia e kampit të Prishtinës lidhet me dy masakra të mëdha.

E para, në 19 shtator 1944, kur në Qafë-Morinë u ekzekutuan 26 vetë nga ky kamp dhe në 23 tetor 1944, kur u pushkatuan 104 persona, pasi u detyruan ta hapnin vetë gropën e përbashkët ku u varrosën. Kampi u shkatërrua gjatë tërheqjes së gjermanëve nga Evropa, ku mendohet se shumë pak shqiptarë kanë arritur të mbeteshin të gjallë për të dëshmuar terrorin e ushtruar nga gjermanët në këtë kamp përqendrimi. Kampi u boshatis në tri ditë, në datat 10-12 nëntor. Ishim krejt të izoluar nga jeta jashtë tij e rrethimit të shumëfishtë me tela me gjemba. Nuk mësonim se ç'ndodhte jashtë, bile nuk kuptonim dhe se kur ishte ditë apo kur ishte natë. Por në një nga ato ditë dëgjuam zhurmë aeroplanësh që fluturonin mbi kamp, si dhe një tension tek fytyrat e nxira të ese-sëve që na ruanin. U hodhën fletushka ku thuhej se po afronte liria, se gjermani ishte drejt kapitullimit e se shpejt ne do të ishim të lirë. Por torturat e pushkatimet vazhduan dhe në ditë më pas, bile dhe më me egërsi. Më 12 nëntor ikëm dhe ne… Drama të tilla, janë kujtesë e kombit e duhet të mos harrohen nga brezat…

Te egzekutuarit

etj…U bënë 100 vetë .

Te burgosur

Agim Bejleri

Rezistenca

Musa Agolli nga Dibra, ai qe i pari që nisi revoltën duke kundërshtuar pushkatimin e shokëve tanë. Ende pa u larguar gjermanët, doli përpara të internuarve, na shikoi të gjithëve në sy, e në revoltë e sipër thirri sa fuqi kishte: "Vdekje fashizmit! Liri Popullit!". E përshëndetëm të gjithë, ne në shqip e të tjerë të internuar në gjuhën e tyre të nënës. Menjëherë kapoja i

Lidhje te jashtme

@@ Rreshti 10: / Rreshti 10: @@
 Kampi u boshatis në tri ditë, në datat 10-12 nëntor. Ishim krejt të izoluar nga jeta jashtë tij e rrethimit të shumëfishtë me tela me gjemba. Nuk mësonim se ç'ndodhte jashtë, bile nuk kuptonim dhe se kur ishte ditë apo kur ishte natë. Por në një nga ato ditë dëgjuam zhurmë aeroplanësh që fluturonin mbi kamp, si dhe një tension tek fytyrat e nxira të ese-sëve që na ruanin. U hodhën fletushka ku thuhej se po afronte liria, se gjermani ishte drejt kapitullimit e se shpejt ne do të ishim të lirë. Por torturat e pushkatimet vazhduan dhe në ditë më pas, bile dhe më me egërsi. Më 12 nëntor ikëm dhe ne… Drama të tilla, janë kujtesë e kombit e duhet të mos harrohen nga brezat…
 == Te egzekutuarit ==
-[[Musa Agolli]] nga Dibra
+* [[Musa Agolli]] nga Dibra
-[[Xheladin Fishta]]
+* [[Xheladin Fishta]]
-[[Gjikë Kuqali]],
+* [[Gjikë Kuqali]],
-Xhavit Jukniu
+* [[Xhavit Jukniu]]
+* [[Spiro....]]
-Spiron etj…U bënë 100 vetë .
+ etj…U bënë 100 vetë .
 == Te burgosur ==
  [[Agim Bejleri]]