เขตอภิมหานครโตเกียว
เขตเมืองหลวงและปริมณฑล 首都圏 | |
|---|---|
| การถอดเสียงภาษาญี่ปุ่น | |
| • ฮิระงะนะ | しゅとけん |
| • คันจิ | 首都圏 |
 | |
 | |
 | |
| พิกัด: 35°41′23″N 139°41′30″E / 35.68972°N 139.69167°E | |
| ประเทศ |  ญี่ปุ่น |
| ภูมิภาค | คันโต |
| เกาะ | ฮนชู
|
| เมืองหลัก | มหานครโตเกียว โยโกฮามะ คาวาซากิ ซางามิฮาระ ไซตามะ ชิบะ |
| พื้นที่ | |
| • เขตเมือง | 3,925 ตร.กม. (1,515 ตร.ไมล์) |
| • รวมปริมณฑล | 13,754 ตร.กม. (5,310 ตร.ไมล์) |
| ประชากร (สำมะโนประชากร ปี 2000)[1] | |
| • เขตเมือง | 32,542,946 คน |
| • ความหนาแน่นเขตเมือง | 8,817 คน/ตร.กม. (21,480 คน/ตร.ไมล์) |
| • รวมปริมณฑล | 34,607,069 คน |
| • ความหนาแน่นรวมปริมณฑล | 2,516 คน/ตร.กม. (6,516 คน/ตร.ไมล์) |
| จีดีพี | 2008 ประมาณการ |
| ตัวเงิน[2] | US$1.941 ล้านล้าน |
| อำนาจบริโภค | US$1.479 ล้านล้าน[3] (อันดับ 1 ของโลก) |
เขตอภิมหานครโตเกียว เป็นพื้นที่มหานครที่มีประชากรมากที่สุดในโลก ประกอบด้วยภูมิภาคคันโตของญี่ปุ่น (รวมถึงโตเกียวมหานครโตเกียวและจังหวัดชิบะ กุมมะ อิบารากิ คานางาวะ ไซตามะ และโทจิงิ) รวมถึงจังหวัดยามานาชิของ ภูมิภาคชูบุที่อยู่ใกล้เคียง ในภาษาญี่ปุ่น เรียกโดยใช้คำต่างกัน หนึ่งในคำที่พบบ่อยที่สุดในภาษาญี่ปุ่นคือ เขตเมืองหลวงและปริมณฑล (ญี่ปุ่น: 首都圏; โรมาจิ: Shuto-ken; ทับศัพท์: ชูโต-เค็ง)
ในปี พ.ศ. 2559 องค์การสหประชาชาติประมาณการจำนวนประชากรทั้งหมดไว้ที่ 38,140,000 คน[4] ครอบคลุมพื้นที่ประมาณ 13,500 ตารางกิโลเมตร (5,200 ตารางกิโลเมตร)[5] ทำให้มีความหนาแน่นของประชากร 2,642 คน/ตารางกิโลเมตร มันเป็นเขตมหานครเดี่ยวที่ใหญ่เป็นอันดับสองของโลกในแง่ของพื้นที่ที่สร้างขึ้นหรือพื้นที่ในเมืองที่ 8,547 ตารางกิโลเมตร (3,300 ไมล์) รองจากเพียงเขตมหานครนิวยอร์กที่ 11,642 ตารางกิโลเมตร (4,495 ไมล์) นอกจากนี้ เขตอภิมหานครโตเกียวยีงมี GDP สูงถึง 1.9 ล้านล้านดอลลาร์สหรัฐ และมีเพียงเขตมหานครนิวยอร์กเท่านั้นที่มี GDP สูงกว่าของเขตมหานครโตเกียว (2 ล้านล้านดอลลาร์สหรัฐ)[3]
แบ่งตามประชากร
| |||
| อันดับ | เขตเมืองและปริมณฑลของ | ประชากร | |
|---|---|---|---|
| 1 | โตเกียว |
 | |
| 2 |  จาการ์ตา |
 | |
| 3 |  โซล |
 | |
| 4 |  นิวเดลี |
 | |
| 5 |  เซี่ยงไฮ้ |
 | |
| 6 |  มะนิลา |
 | |
| 7 |  นิวยอร์ก |
 | |
| 8 |  เซาเปาโล |
 | |
| 9 |  เม็กซิโกซิตี |
 | |
| 10 |  ไคโร |
 | |
| ที่มา:Demographia (เม.ย. 2012)[6] | |||
แบ่งตามจีดีพี（อำนาจซื้อ）
| ||
| อันดับ | เขตมหานคร | จีดีพี (ล้านดอลล่าร์สหรัฐ) |
|---|---|---|
| 1 | โตเกียว |
 |
| 2 | นิวยอร์ก |
 |
| 3 | ลอสแอนเจลิส |
 |
| 4 | โซล-อินช็อน |
 |
| 5 |  ลอนดอน |
 |
| 6 |  ปารีส |
 |
| 7 | เคฮันชิง |
 |
| ที่มา:ブルッキングス研究所 (พ.ย. 2012) [7] | ||
อ้างอิง
[แก้]- ↑ Statistics Bureau of Japan
- ↑ "平成19年度県民経済計算". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2010-12-20. สืบค้นเมื่อ 2015-08-04.
- ↑ 3.0 3.1 "Global city GDP rankings 2008-2025". Pricewaterhouse Coopers. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2011-05-04. สืบค้นเมื่อ 27 November 2009.
- ↑ United Nations. The World's Cities in 2016 (PDF). เก็บ (PDF)จากแหล่งเดิมเมื่อ January 12, 2017 – โดยทาง www.un.org.
- ↑ "Japan Statistics Bureau - Keihin'yō Major Metropolitan Area". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2007-02-10. สืบค้นเมื่อ 2015-08-04.
- ↑ Demographia 2011年4月発表
- ↑ Global city GDP 2011-2012 เก็บถาวร 2013-01-06 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน 2012年11月発表
ระบบขนส่งในเขตอภิมหานครโตเกียว | |||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| ชิงกันเซ็ง | |||||||||||||||||
เส้นทางของ  JR ตะวันออก(เขตเมืองและชานเมืองโตเกียว) |
| ||||||||||||||||
 โตเกียวเมโทร |
| ||||||||||||||||
 รถไฟใต้ดินโทเอ |
| ||||||||||||||||
 รถไฟใต้ดินเทศบาลโยโกฮามะ | |||||||||||||||||
| 8 กลุ่มบริษัท (รถไฟรางหนัก) |
| ||||||||||||||||
| เส้นทางชานเมืองอื่น ๆ | |||||||||||||||||
| โมโนเรล & ขนส่งมวลชนขนาดเบา |
| ||||||||||||||||
| ฮินเทอร์ลันท์ | |||||||||||||||||
| กระเช้าไฟฟ้า | |||||||||||||||||
| รถบัส | |||||||||||||||||
| เรือเฟอร์รี่สาธารณะ | |||||||||||||||||
| สถานีและท่าหลัก | |||||||||||||||||
| บทความที่เกี่ยวข้อง | |||||||||||||||||
| โครงการก่อสร้าง | |||||||||||||||||
.SVG){kind=logo}
