Saltar al conteníu

Eleiciones al Parllamentu Européu de 1984

Esti artículu foi traducíu automáticamente y precisa revisase manualmente
De Wikipedia
← 1979 • Bandera de Xunión Europea • 1989
Eleiciones al Parllamentu Européu de 1984
434 escaños del Parllamentu Européu
14-17 de xunu de 1984
Tipu d'eleición:  Llexislativa
Eleiciones al Parllamentu Européu de 1984


Presidente de la Comisión Europea
Titular
Ernest Glinne
Elixíu
Rudi Arndt

Les eleiciones de 1984 al Parllamentu Européu foi la primera dende la eleición inaugural de 1979 y l'ampliación de 1981 de la Comunidá Europea pa incluyir a Grecia. Tamién foi la última antes de l'adhesión d'España y Portugal en 1987.

Los resultaos amosaron a los diputaos de l'ala de centru izquierda y derecha beneficiándose a cuenta de la estrema izquierda y el centru derecha. Los socialistes consolidaron la so posición como'l mayor grupu nel Parllamentu y nun hubo cambeos notables pa los grupos más pequeños, colos eurodiputaos d'estrema derecha que formaron un grupu y la coalescencia del grupu rexonalista verde conocíu como "Arcoiris". La participación total amenorgar al 61%. Nun se llogró una mayoría.

Pre-eleición

[editar | editar la fonte]

Cambio d'escaños

[editar | editar la fonte]

El númberu d'escaños foi'l mesmu qu'antes de cada Estáu miembru que participó nes eleiciones de 1979. Grecia, que se xuniera en 1981, asignóse 24 nuevos escaños. Esto alza'l númberu d'escaños a 434 dende 410.

Distribución nacional d'escaños
Estáu !Escaños Estáu !Escaños
Bandera d'Alemaña Alemaña Occidental 81  Bélxica 24
Bandera del Reinu Xuníu Reinu Xuníu 81 Grecia 24
 Francia 81 Dinamarca 16
 Italia 81  Irlanda 15
 Países Baxos 25  Luxemburgu 6

Eleición y reagrupamientu

[editar | editar la fonte]

Los socialistes aumentaron la so participación por seis escaños a 130 escaños, frente a los 124 antes de les eleiciones. L'Alianza Democrática (enantes Demócrates Progresistes) tamién llogró ganancies, un aumentu de siete a 29 escaños.El Partíu Popular, los demócrates, comunistes y lliberales perdieron toos escaños. El Frente Nacional de Francia y el Movimientu Social Italianu fundó un grupu llamáu la "derecha europea": el primer grupu d'estrema derecha nel Parllamentu. El Grupu Téunicu d'Independientes foi reemplazáu pol Grupu Arcu Iris, un amiestu de verdes y rexonalistes.

Resultaos finales

[editar | editar la fonte]
Resultaos finales
Grupu Descripción Líder Miembros
  PES socialdemócrates Rudi Arndt 130
  EPP democristianos Egon Klepsch 110
  ED Conservadores Henry Plumb 50
  COM Comunistes y Ultraizquierdistas Gianni Cervetti 41
  LD Lliberales Simone Veil 31
  EDA Conservadorismu nacionalista Christian de La Malène 29
  RBW Política verde y Rexonalismu Else Hammerich
Jaak Vandemeulebroucke
Bram van der Lek
Paul Staes
20
  ER Nacionalistes y Ultraderechistas Jean-Marie Le Pen 16
  NIN Independientes nengún 7 Total: 434 Fuentes: [1][2]


Referencies

[editar | editar la fonte]

Enllaces esternos

[editar | editar la fonte]