Антуан Франсуа Прэво

Антуан Франсуа Прэво
фр.: Antoine François Prévost
Асабістыя звесткі
Імя пры нараджэнні	фр.: Antoine François Prévost
Дата нараджэння	1 красавіка 1697(1697-04-01)[…]
Месца нараджэння	Эдэн[d], canton of Hesdin[d], arrondissement of Montreuil[d], дэпартамент Па-дэ-Кале, рэгіён Нор — Па-дэ-Кале, Францыя
Дата смерці	25 лістапада 1763(1763-11-25)[…] (66 гадоў)
Месца смерці	Courteuil[d], дэпартамент Уаза, рэгіён Пікардыя[d], Францыя
Грамадзянства	Францыя
Альма-матар	Нацыянальнае ваеннае вучылішча[d]
Прафесійная дзейнасць
Род дзейнасці	пісьменнік, журналіст, гісторык, перакладчык, раманіст, святар
Мова твораў	французская
Творы ў Вікікрыніцах
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Антуан Франсуа Прэво (фр.: Antoine-François Prévost), больш вядомы як абат Прэво, з яго ўласным даданнем Ссыльны (Прэва д’Экзіль; 1 красавіка 1697 — 25 лістапада 1763) — адзін з найбуйнейшых французскіх пісьменнікаў XVIII стагоддзя, аўтар рамана «Гісторыя кавалера дэ Грыё і Манон Леско» (1731).

Біяграфія

Прэво, Антуан Франсуа другі з пяці сыноў каралеўскага пракурора Льевена Прэво і Марыі Дзюкле. Яшчэ ў дзяцінстве звярнуў на сябе ўвагу бліскучымі здольнасцямі. Ва ўзросце 16-ці гадоў быў паслушнікам у езуітаў, потым перайшоў на ваенную службу, але, не выносячы дысцыпліны, вярнуўся ў ордэн, зноў пакінуў яго з-за няшчаснага кахання. У 1721 годзе ён далучыўся да манахаў-бенедыкцінцаў у Фантэнэльскім абацтве, затым прыняў манаскі зарок у абацтве Жум’еж і правёў наступныя 7 гадоў жыцця ў розных установах ордэна ў Нармандыі. Знаходзячыся ў абацтве Сен-Жэрмэн-дэ-Прэ ўдзельнічаў у вучоных працах бенедыкцінцаў; адзін з тамоў зборніка «Gallia Christiana» амаль цалкам напісаны ім.

Не вытрымаўшы суровасці статута манастыра Сен-Жэрмэн-дэ-Прэ, у 1728 годзе Прэво збег адтуль і быў вымушаны хавацца, пакінуўшы Францыю. Жыў у Англіі і Галандыі, займаючыся літаратурнай працай і спрабуючы заручыцца заступніцтвам шляхетных мецэнатаў. У Галандыі выдаў «Mémoires d’un homme de qualité» (1728—32) і ўступіў у сувязь з маладой пратэстанткай, не адважыўшыся, аднак, ажаніцца з ёю, каб не парушыць манаскага зароку. У Англіі распачаў выданне часопіса «За і супраць» («Le Pour et le Contre») — зборніка нататак, апавяданняў, анекдотаў, дзе з’явіліся і самыя вядомыя з яго твораў, раманы «Англійскі філосаф» («Histoire de M. Cleveland, fils naturel de Cromwell, philosophe anglais», 1732—39) і «Манон Леско» («Histoire du chevalier de Grieux et de Manon Lescaut»).

Поспех гэтых твораў даставіў Прэво шмат ворагаў на радзіме. Самы разлютаваны з іх, абат Лангле-Дзюфрэнуа, нападаў на Прэво галоўным чынам за яго сувязь з пратэстанткай. Тым не менш, дзякуючы пратэкцыі прынца Конці і кардынала Буасі Прэво атрымаў дазвол вярнуцца ў Францыю (1734), а праз год яму ўдалося атрымаць прабачэнне папы. Прынц Конці прызначыў яго сваім раздавальнікам міласціны і сакратаром. Ён працягваў выдаваць «Le Pour et le Contre» і ў 1735 годзе надрукаваў раман «Кілерынскі пробашч» («Le Doyen de Killerine»). З прычыны ўдзелу ў гісторыі з нейкім журналістам, газета якога не спадабалася двару, Прэво зноў павінен быў бегчы ў Бельгію, але неўзабаве вярнуўся і па парадзе канцлера д’Агеса пачаў выдаваць калекцыю падарожжаў пад назвай «Histoire générale des voyages».

Літаратура

• Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 13: Праміле — Рэлаксін / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2001. — Т. 13. — 576 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0216-4 (т. 13).