Жупан (кіраўнік)

Жупа́н (župan) — князь ці старшына ў паўднёвых славян^[1], кіраўнік акругі^[2].

Гісторыя

Паводле Канстанціна Парфірароднага, прыдунайскія славяне (харвацкія сербы) кіраваліся жупанамі — старцамі. У яго ж гаворыцца, што краіна харватаў была падзелена на жупанствы (zupania), а жупанамі (Zupanus sea jupanus) у сербаў, венграў і таксама ў іншых славян, апроч сербаў, зваліся начальнікі правінцыі ці дзяржавы.

У далматаў жупаны складалі асобы клас вяльможаў-саветнікаў васпана. Венгры змянілі гэта слова ў ішпан (ispan), гэта значыць граф.

У Харватыі

У сучаснай Харватыі жупан (харв.: župan) — губернатар, глава жупаніі і мэр Заграба. Абіраецца на чатырохгадовы тэрмін скупшчынай жупаніі. Цяпер у Харватыі жупанамі завуць кіраўнікоў 20 жупаній.

Зноскі

↑ Срезневский И. И. Материалы для словаря древне-русского языка по письменным памятникам. — СПб.: Тип. Императорской академии наук, 1893. — Т. 1. — Стб. 884.
↑ Фасмер М. Этимологический словарь русского языка / Пер. с нем. и доп. О. Н. Трубачёва. — М.: Прогресс, 1986. — Т. I. — С. 66.

Літаратура

Акимова О. А. Развитие общественной мысли в раннесредневековых государствах на западе Балкан // Общественная мысль славянских народов в эпоху раннего средневековья. — М.: Рукописные памятники Древней Руси, 2009. — С. 151—219.
Майоров А. В. Великая Хорватия: Этногенез и ранняя история славян Прикарпатского региона. — СПб.: Санкт—Петербургский университет, 2006. — 209 с.
Раннефеодальные государства на Балканах VI—XII вв. / Отв. ред. Г. Г. Литаврин. — М.: Наука, 1985. — 363 с.

[1] Срезневский И. И. Материалы для словаря древне-русского языка по письменным памятникам. — СПб.: Тип. Императорской академии наук, 1893. — Т. 1. — Стб. 884.

[2] Фасмер М. Этимологический словарь русского языка / Пер. с нем. и доп. О. Н. Трубачёва. — М.: Прогресс, 1986. — Т. I. — С. 66.

[1]

[2]