Парэчкі
Парэчкі | ||||||||||||||||
Парэчкі чырвоныя (Ribes rubrum) | ||||||||||||||||
Навуковая класіфікацыя | ||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| ||||||||||||||||
Міжнародная навуковая назва | ||||||||||||||||
Ribes L., 1753 | ||||||||||||||||
Сінонімы | ||||||||||||||||
|
Парэ́чкі[3] (Ribes) — род кветкавых раслін манатыпнага сямейства агрэставых (Grossulariaceae).
Батанічнае апісанне
[правіць | правіць зыходнік]Марфалогія
[правіць | правіць зыходнік]Лістападныя, радзей вечназялёныя кусты з вышынёй да 2 метраў. Парасткі гладкія, часам шыпаватыя. Лісце простае, чаргаванае, голае або апушанае, бывае з залозкамі, большай часткай дланепадобна-лопасцевае.
Кветкі ў гронках, двух- ці аднаполыя. Кветкаложа ўвагнутае, зрослае з завяззю і пераходзячае па баках у 5 звычайна зеленаватых чашалісцікаў. Пялёсткаў таксама 5, усе вольныя. тычынак столькі ж. Завязь аднагнездавая, шматнасенная. Слупкі два.
Формула кветкі: . Структура кветкі нестабільная[4].
Распаўсюджанне
[правіць | правіць зыходнік]Уключае каля 150 відаў. Да 50 відаў распаўсюджаныя ў Еўропе, Азіі і Паўночнай Амерыцы, прычым некаторыя спускаюцца на поўдзень кантынента па Андам да Магеланавага праліва.
У раўніне Еўрапейскай часткі Расіі прысутнічаюць 3 дзікарослых віды, на Каўказе — 6, большая колькасць іх расце ў Сібіры, асабліва Усходняй.
Біялагічныя асаблівасці
[правіць | правіць зыходнік]Найлепшай глебай для росту парэчак лічыцца чарназёмны суглінак, але яна можа расці і на іншых глебах, як лёгкіх, так і шчыльных, толькі б месца было урадлівым і вільготным; для захавання першай умовы лёгкія і малаўрадлівыя глебы добра ўгнойваюць праз 2-3 гады і, акрамя таго, на працягу лета паліваюць вадкімі ўгнаеннямі, каб захаваць вільготнасць у глебе. У сухой мясцовасці варта высаджваць парэчку не на градках, а ў канаўках (чырвоныя і белыя парэчкі лягчэй пераносяць сухасць глебы, чым чорныя). Адначасова з угнаеннем робяць глыбокую апрацоўку глебы на 45-55 см; паміж раслінамі ж зямля пушыцца кожны год. Некаторыя раяць на лета паверхню град пакрываць пластом гною.
Што ж тычыцца месцазнаходжання, то кусты парэчкі рэкамендуецца саджаць на адкрытым, асветленым сонцам месцы. З той жа мэтай адлегласць паміж кустамі павінна быць не менш за метр, каб яны не зацянялі адзін аднаго, інакш атрымліваюцца дробныя і шчуплыя ягады.
Парэчкі, як і агрэст, размножваюць тронкамі і адводкамі; тронкі звычайна зразаюць восенню, па ападу лісця, з моцных кустоў, пад самым вочкам, затым складаюць іх на зіму ў склеп і вясной высаджваюць, як толькі адтае зямля, у цяністым месцы. У цёплым кліматце тронкі саджаюць і ўвосень.
Размнажэнне травяністымі отводка вырабляюць у ліпені, папярэдне надрэзаўшы кару.
Пасадка парэчак вырабляецца лепш за ўсё ў жніўні ў градкі або канавы, напоўненыя сумессю зямлі з гноем. Пасля пасадкі, калі надвор'е сухое, робіцца 2 разы на тыдзень паліў, не менш за 1 вядро на куст. Паверхня глебы пакрываецца гноем і пластом саломы.
Абразанне (вясной) складаецца ва ўкарачэнні маладых галін на 5-6 вочкаў і выдаленні старых галін. Кожны куст павінен мець самае большае 10-15 галін розных узростаў. Старыя галіны трэба выдаляць, таму што самыя буйныя ягады атрымліваюцца на 3-5-гадовых галінах. Пакідаць больш старыя галіны можна толькі на штамбах.
Звычайна парэчкі разводзяць у выглядзе куста, з дапамогай абрэзкі маладых раслін на ўзроўні 20 см, але часам чырвоныя парэчкі (але зусім не чорныя), дзеля вонкавага выгляду, выганяюць у паўштамбавай або штамбавай форме (першая мае ствол да 50 см вышыні, другая — да 1 м). Апошняя форма выводзіцца прышчэпкай (капуліроўкай) на Ribes Aureum Pursh або, у рэдкіх выпадках, на чорных парэчках. У паўночных раёнах краіны небяспечна выводзіць штамб вышэй 70 см.
Арэал
[правіць | правіць зыходнік]Налічваецца каля 150 відаў. Пашыраны ў халодным і ўмераным паясах Еўразіі, Амерыкі і ў Афрыцы (Атласкія горы).
Класіфікацыя
[правіць | правіць зыходнік]Віды
[правіць | правіць зыходнік]Парэчкі чырвоныя (Ribes rubrum)
|
Найбольш вядомыя наступныя віды парэчак: чорныя (Ribes nigrum) і чырвоныя (Ribes rubrum) парэчкі — абодва віды дзіка растуць у Паўночнай Еўропе і ў Сібіры. Адрозненне паміж імі, акрамя колеру ягад, у тым, што ў чорных парэчак лісце і ягады надзвычай духмяныя ад эфірнага алею. Ён утрымліваецца ў асаблівых залозках, якія пакрываюць асабліва густа ніжнюю паверхню лісця. З соку чорных парэчак (фр.: Cassis) робяць таксама розныя сіропы і лікёры. У вялікай колькасці разводзяць агрэст (Ribes uva-crispa) [syn. Ribes grossularia], які таксама належыць да роду парэчак. Сярод садовых культур вядома некалькі сотняў выведзеных гатункаў. Ягады многіх іншых культурных відаў парэчкі таксама ўжываюцца ў ежу, але ў невялікай колькасці яны збіраюцца і з дзікарослых кустоў. Некаторыя віды (напрыклад, парэчкі залацістыя (Ribes aureum), Ribes floridum і Ribes sanguineum) разводзяць як дэкаратыўныя прыгожаквітнеючыя расліны.
На Беларусі сярод дзікарослых і культурных відаў парэчкі альпійскія ці светлыя (Ribes alpinum), парэчкі залацістыя (Ribes aureum), парэчкі пушыстыя (Ribes spicatum), парэчкі чорныя (Ribes nigrum), парэчкі чырвоныя (Ribes rubrum), агрэст (Ribes uva-crispa). Трапляюцца ў вільготных лясах, сярод хмызнякоў, ускрай балот і па берагах рэк; культывуюцца ў прамысловым і аматарскім садаводстве.
Віды парэчак аб'ядноўваюць у 3 групы. Для чорных парэчак характэрны спецыфічны пах з-за наяўнасці залозак на ніжняй паверхні лісця. Група чырвоных парэчак як лекавыя расліна вядомая з XIV ст., як ягадная — з XVI ст. Група залацістых парэчак эндэмічная для Паўночнай Амерыкі.
- Ribes aciculare Sm.
- Ribes affine Kunth
- Ribes alpestris Wall. ex Decne.
- Ribes alpinum L. — Парэчкі альпійскія, ці Пржасліна, ці Парэчкі светлыя
- Ribes altissimum Turcz. ex Pojark.
- Ribes amarum McClatchie
- Ribes americanum Mill.
- Ribes armenum Pojark.
- Ribes aureum Pursh — Парэчкі залацістыя, ці Парэчкі залатыя
- Ribes binominatum A.Heller
- Ribes bolivianum Jancz.
- Ribes brachybotrys (Wedd.) Jancz.
- Ribes bracteosum Douglas
- Ribes burejense F.Schmidt
- Ribes cereum Douglas
- Ribes ciliatum Humb. & Bonpl. ex Schult.
- Ribes cucullatum Hook. & Arn.
- Ribes cuneifolium Ruiz & Pav.
- Ribes curvatum Small
- Ribes cynosbati L. — Агрэст шыпаваты
- Ribes diacanthum Pall.
- Ribes dikuscha Fisch. ex Turcz.
- Ribes divaricatum Douglas — Агрэст зменлівы
- Ribes echinellum (Coville) Rehder
- Ribes erythrocarpum Coville & Leiberg
- Ribes fasciculatum Siebold & Zucc.
- Ribes fontaneum Bochkarn.
- Ribes formosanum Hayata
- Ribes fragrans Pall.
- Ribes gayanum (Spach) Steud.
- Ribes glaciale Wall.
- Ribes glandulosum Grauer
- Ribes griffithii Hook.f. & Thomson
- Ribes henryi Franch.
- Ribes heterotrichum C.A.Mey.
- Ribes himalense Royle ex Decne.
- Ribes hirtellum Michx.
- Ribes horridum Rupr.
- Ribes howellii Greene
- Ribes hudsonianum Richardson
- Ribes incarnatum Wedd.
- Ribes indecorum Eastw.
- Ribes inerme Rydb.
- Ribes janczewskii Pojark.
- Ribes japonicum Maxim.
- Ribes komarovii Pojark.
- Ribes laciniatum Hook.f. & Thomson
- Ribes lacustre (Pers.) Poir.
- Ribes latifolium Jancz.
- Ribes laurifolium Jancz.
- Ribes laxiflorum Pursh
- Ribes lehmannii Jancz.
- Ribes leptanthum A.Gray
- Ribes lobbii A.Gray
- Ribes longeracemosum Franch.
- Ribes luridum Hook.f. & Thomson
- Ribes magellanicum Poir.
- Ribes malvaceum Sm.
- Ribes mandschuricum (Maxim.) Kom.
- Ribes maximowiczii Kom.
- Ribes menziesii Pursh.
- Ribes mescalerium Coville
- Ribes meyeri Maxim.
- Ribes missouriense Nutt.
- Ribes montigenum McClatchie
- Ribes moupinense Franch.
- Ribes multiflorum Kit. ex Schult.
- Ribes neglectum Rose
- Ribes nevadense Kellogg
- Ribes nigrum L. — Парэчкі чорныя, ці Смарода, ці Смародыня, ці Смуродзіна, ці Парэчка чорная, ці Смарода чорная
- Ribes niveum Lindl.
- Ribes orientale Desf.
- Ribes oxyacanthoides L.
- Ribes palczewskii (Jancz.) Pojark.
- Ribes pallidiflorum Pojark.
- Ribes pauciflorum Turcz. ex Pojark.
- Ribes pentlandii Britton
- Ribes petraeum Wulfen
- Ribes pinetorum Greene
- Ribes procumbens Pall.
- Ribes pulchellum Turcz.
- Ribes punctatum Ruiz & Pav.
- Ribes quercetorum Greene
- Ribes roezlii Regel
- Ribes rotundifolium Michx.
- Ribes rubrum L. typus[5] — Парэчкі чырвоныя, ці Парэчкі звычайныя, ці Парэч, ці Парэчнік, ці Парэчка чырвоная
- Ribes sachalinense (F.Schmidt) Nakai
- Ribes sanguineum Pursh
- Ribes saxatile Pall.
- Ribes sinanense F.Maek.
- Ribes speciosum Pursh
- Ribes spicatum E.Robson — Парэчкі пушыстыя
- Ribes stenocarpum Maxim.
- Ribes thacherianum (Jeps.) Munz
- Ribes trilobum Meyen
- Ribes triste Pall.
- Ribes turbinatum Pojark.
- Ribes ussuriense Jancz.
- Ribes uva-crispa L. — Агрэст
- Ribes valdivianum Phil.
- Ribes velutinum Greene
- Ribes viburnifolium A.Gray
- Ribes vilmorinii Jancz.
- Ribes viscosissimum Pursh
- Ribes warszewiczii Jancz.
- Ribes watsonianum Koehne
- Ribes wolfii Rothr.
Гібрыды
[правіць | правіць зыходнік]- Ribes ×arcuatum Jancz. — Міжвідавы гібрыд Ribes hirtellum і Ribes missouriense
- Ribes ×bethmontii Jancz. — Міжвідавы гібрыд Ribes malvaceum і Ribes sanguineum
- Ribes ×carrierei C.K.Schneid. — Міжвідавы гібрыд Парэчак чорных і Ribes sanguineum
- Ribes ×culverwellii Macfarl. — Міжвідавы гібрыд Парэчак чорных і Агрэста
- Ribes ×fuscescens — Міжвідавы гібрыд Ribes bracteosum і Парэчак чорных
- Ribes ×futurum Jancz. — Міжвідавы гібрыд Парэчак чырвоных і Ribes warszewiczii
- Ribes ×gordonianum Lem. — Міжвідавы гібрыд Ribes fragrans і Ribes sanguineum
- Ribes ×holosericeum — Міжвідавы гібрыд Ribes petraeum і Парэчак пушыстых
- Ribes ×innominatum Jancz. — Міжвідавы гібрыд Ribes divaricatum і Агрэста
- Ribes ×koehneanum Jancz. — Міжвідавы гібрыд Ribes multiflorum і Парэчак чырвоных
- Ribes ×nidigrolaria Rud.Bauer & A.Bauer — Міжвідавы гібрыд Парэчак чорных, Агрэста і Ribes divaricatum
- Ribes ×robustum Jancz. — Міжвідавы гібрыд Ribes niveum і Ribes inerme
- Ribes ×rusticum Jancz. — Міжвідавы гібрыд Агрэста і Ribes hirtellum
- Ribes ×succirubrum Zabel ex Jancz. — Міжвідавы гібрыд Ribes divaricatum і Ribes niveum
Значэнне і ўжыванне
[правіць | правіць зыходнік]Харчовыя, лекавыя, дэкаратыўныя расліны.
Акрамя ўжывання непасрэдна ў ежу, з парэчак гатуюць варэнне, кампот, жэле, пасцілу, мармелад, сіропы і парэчкавае віно.
Лісце і плады парэчкі выкарыстоўваюцца для падрыхтоўкі адвараў і гарбаты, у якасці смакавага дадатку ў мяса і рыбу.
Многія віды парэчак — меданосныя расліны[6].
Спрадвеку на Русі з парэчак рыхтавалі брагу.
Сок чорнай парэчкі выкарыстоўваецца для падрыхтоўкі натуральных харчовых фарбавальнікаў.
Зноскі
- ↑ Ужываецца таксама назва Пакрытанасенныя.
- ↑ Пра ўмоўнасць аднясення апісанай у гэтым артыкуле групы раслін да класа двухдольных гл. артыкул «Двухдольныя».
- ↑ Киселевский А. И. Латино-русско-белорусский ботанический словарь. — Мн.: «Наука и техника», 1967. — С. 8. — 160 с. — 2 350 экз.
- ↑ Андреева И. И., Родман Л. С. Ботаника. — 3-е, перераб. и доп. — М.: Колос, 2005. — С. 428. — 528 с. — ISBN 5-9532-0114-1.
- ↑ Звесткі пра род Ribes у базе даных Index Nominum Genericorum Міжнароднай асацыяцыі па таксанаміі раслін (IATP). (англ.)
- ↑ Абрикосов Х. Н. и др. Смородина // Словарь-справочник пчеловода / Сост. Федосов Н. Ф. — М.: Сельхозгиз, 1955. — С. 342. Архівавана 7 студзеня 2012.
Літаратура
[правіць | правіць зыходнік]- Парэчкі // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 12: Палікрат — Праметэй / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2001. — Т. 12. — 576 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0198-2 (т. 12).
- Вавилов А. С. Чудо-ягода. // Наука и жизнь, 1988, № 7, с. 94. — О смородине лежачей, или моховке.
- Турова А., Сапожникова Э. О пользе чёрной смородины. // Наука и жизнь, 1988, № 7, с. 92—93.
Спасылкі
[правіць | правіць зыходнік]- Смородина: інфармацыя пра таксон у праекце «Плантариум» (вызначальнік раслін і ілюстраваны атлас відаў). (руск.)
- Смородина на сайце ЭДСР
- Описание сортов чёрной смородины (руск.)
- Смородина // Энциклопедический словарь Брокгауза и Ефрона: В 86 томах (82 т. и 4 доп.) (руск.). — СПб., 1890—1907.