Платыкладус
Платыкладус | ||||||||||||||||
Маладая расліна, ваколіцы Пекіна | ||||||||||||||||
Навуковая класіфікацыя | ||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Міжнародная навуковая назва | ||||||||||||||||
Platycladus Spach, 1841 | ||||||||||||||||
Сінонімы | ||||||||||||||||
Адзіны від | ||||||||||||||||
Ахоўны статус | ||||||||||||||||
|
Платыкладус (Platýcladus) — манатыпны род вечназялёных аднадомных хвойных дрэў сямейства Кіпарысавыя (Cupressaceae), які складаецца з адзінага віду Платыкладус усходні, або Туя ўсходняя[1] (Platycladus orientalis).
Батанічнае апісанне
[правіць | правіць зыходнік]Дрэва, 5-10 м вышынёй або куст. Крона яйкападобная, складаецца з многіх плоскіх парасткаў («пласцін»), размешчаных у вертыкальнай плоскасці. Лісце лускападобнае, светла-зялёнае, яйкападобна-рамбічнае, да 1 мм даўжынёй. Шышкі 10-15 мм даўжынёй, з 6-8 супратыўнымі, на вяршыні кручкападобнымі лускавінкамі, накіраваныя ўверх; няспелыя — блакітна-зялёныя, спелыя — сухія, большай часткай чырванавата-карычневыя. Цвіце ў сакавіку — красавіку.
Распаўсюджанне
[правіць | правіць зыходнік]Паходзіць з Кітая. Вырошчваюць ў батанічных садах і парках як дэкаратыўную расліну.
Хімічны склад
[правіць | правіць зыходнік]Лісце ўтрымлівае эфірны алей (0,12 %), пініпікрын, пілен, пінен, туін, дубільныя рэчывы, смалу. У ядры насенін ёсць тлусты алей.
Значэнне і выкарыстанне
[правіць | правіць зыходнік]Выкарыстоўваюць ядро насення і лісця. Расліна неафіцынальная.
Фармакалагічныя ўласцівасці
[правіць | правіць зыходнік]Прэпараты з лісця платыкладуса ўсходняга маюць звязальныя і кровесупыняльныя ўласцівасці. Іх выкарыстоўваюць у народнай медыцыне пры бранхіяльнай астме, крывахарканні, пры кішачных і маткавых крывацёках. Эфірны алей расліны (асабліва яго складовая частка хінакітыёл) праяўляе антыгрыбковыя ўласцівасці. Ядро насення ўжываюць як ўмацавальны і танізавальны сродак і як адхарквальны сродак пры бранхіце.
Зноскі
- ↑ Беларуская навуковая тэрміналогія: слоўнік лясных тэрмінаў. — Мінск: Інбелкульт, 1926. — Т. Вып. 8. — 80 с. — у крыніцы пад назвай Tuja orientalis
Літаратура
[правіць | правіць зыходнік]- Лікарські рослини: енциклопедичний довідник / Відповідальний редактор А. М. Гродзінський. — К.: Видавництво «Українська енциклопедія» імені М. П. Бажана, Український виробничо-комерційний центр «Олімп», 1992. — 544 с. ISBN 5-88500-055-7
Спасылкі
[правіць | правіць зыходнік]- Platycladus orientalis: інфармацыя на сайце GRIN(англ.) (Праверана 4 сакавіка 2010)
- Платыкладус: інфармацыя пра таксон у праекце «Плантариум» (вызначальнік раслін і ілюстраваны атлас відаў). (руск.) (Праверана 31 снежня 2014)
- Platycladus orientalis (англ.). The Gymnosperm Database. Edited by Christopher J. Earle (Last Modified 2012-11-28). (Праверана 31 снежня 2014)