Перайсці да зместу

Сарокская крэпасць

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Крэпасць
Сарокская крэпасць
рум.: Cetatea Soroca
Від на Сарокскую крэпасць да рэстаўрацыі
Від на Сарокскую крэпасць да рэстаўрацыі
48°09′41″ пн. ш. 28°18′19″ у. д.HGЯO
Краіна  Малдова
Месцазнаходжанне Сарока
Заснавальнік Стэфан III Вялікі
Першае згадванне 1499
Дата заснавання апошняя чвэрць XV стагоддзя
Map
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Сарокская крэпасцьмалдоўская крэпасць XV стагоддзя, у горадзе Сарокі. 16 мая 2015 года была адкрыта пасля рэканструкцыі.

Крэпасць знаходзіцца на правым беразе ракі Днестр, у горадзе Сарокі, прыкладна за 160 км на поўнач ад Кішынёва.

Смецце окская крэпасць была пабудавана Стэфанам Вялікім у апошняй чвэрці XV стагоддзя. Так абвяшчае мясцовая традыцыя, якая тлумачыць яе назву тым, што гаспадар усталяваў «сарок» (тэрмін узвядзення крэпасці). У 1499 годзе дакументальнага згадваецца Костэ – першы пыркэлаб крэпасці. Крэпасць Сарака была пабудавана як абарончае ўмацаванне супраць драпежных татарскіх ордаў, якія праз днястроўскія пераправы ўрываліся ў Малдову. Сарока не была вялікай крэпасцю з двума шэрагамі сцен, як Сучава, Чэтаця Албэ ці Хоцін, а толькі невялікім умацаваннем, замкам для хованкі вартаўнікоў супраць татар.

Некаторыя гісторыкі, у тым ліку Дзмітрый Кантэмір, Канстанцін Стамаці, Замфір Арбары і Нікалае Ёрга, лічаць, што Сарокская крэпасць была пабудавана на месцы былой генуэзскай факторыі Альхонія, дзе складаваліся тавары, прывезеныя з Падолля. Альхонія быццам бы было ўмацаваным селішчам на шляху з Чэтаця Албэ ў Сучаву. Але на дадзены момант няма археалагічных довадаў у падтрымку гэтай гіпотэзы.

Археалагічныя даследаванні выявілі вакол гарады селішча, характэрныя для Кукуцень-Трыпольскай культуры, бронзавага веку, эпохі ранняга жалеза і іншыя, аж да эпохі сярэдніх вякоў, але сляды старажытнай калоніі Альхонія (каля 500 гадоў да н.э.) не былі ідэнтыфікаваны, як не былі знойдзены і сляды старажытнай крэпасці дакаў Саргус (званай яшчэ Саргідава, Крахта ці Крахідава), якія, на думку некаторых гісторыкаў мінулых стагоддзяў, знаходзіліся ў гэтай зоне.

У канцы XVII стагоддзя, падчас знаходжання ў крэпасці гарнізона з 2000 польскіх салдатаў, былі зроблены шэраг змен. Да сцен былі прыбудаваны яшчэ 13 памяшканняў для захоўвання пораху, а над імі – пакоі для жыцця. Інтэрвалы паміж зубцамі былі зачынены і пакінуты толькі адтуліны для лёгкіх стрэльбаў. Для польскіх салдатаў былі пабудаваны жаўнерні за межамі крэпасці, і ўся плошча аточана земляным валам і ровам.

Крэпасць Сарока ў якасці самага усходняга пункту абароны Малдовы на працягу сваёй гісторыі была арэнай самых жудасных уварванняў. Тут, у падножжа яе сцен, праходзілі жорсткія бітвы.