Ksilol
Ovaj članak ili neki od njegovih odlomaka nije dovoljno potkrijepljen izvorima (literatura, veb-sajtovi ili drugi izvori). |
Ksilol | |
---|---|
Općenito | |
Hemijski spoj | Ksilol |
Druga imena | ksilen, dimetilbenzol |
Molekularna formula | C8H10 |
CAS registarski broj | 1330-20-7 |
Kratki opis | bezbojna tekućina |
Osobine1 | |
Molarna masa | 106,17 g/mol |
Agregatno stanje | tekuće |
Gustoća | ~0,86 g/cm3 |
Tačka topljenja | −26–27°C |
Tačka ključanja | 137–140 °C |
Pritisak pare | ~8 hPa pri 20 °C |
Rastvorljivost | u vodi nikakva, u eteru dobra |
Rizičnost | |
NFPA 704 | |
1 Gdje god je moguće korištene su SI jedinice. Ako nije drugačije naznačeno, dati podaci vrijede pri standardnim uslovima. |
Ksilol (po IUPACu dimetilbenzen) je hemijski spoj iz grupe aromatskih ugljikovodika. To je bezbojna tekućina, mirisa karakterističnog za većinu aromatskih spojeva. Tehnički ksilol je mješavina izomera: meta-ksilola, orto-ksilola i para-ksilola. Ti izomeri imaju različite fizičke osobine.
Hemijske osobine
[uredi | uredi izvor]Sva tri izomera imaju slične tačke ključanja: između 138,4 i 144,4°C, međutim, tačke topljenja su dosta različite i kreću se od -48 °C kod m-ksilola do 13,3 °C kod p-ksilola. P-ksilol ima najveću simetriju molekule. Ksilol je u vodi gotovo nikako rastvorljiv (samo 0,2 g/l). U eteru, alkoholima, benzolu i acetonu, ksilol pokazuje veoma dobru rastvorljivost. Tačka gorenja kod ksilola iznosi (u zavisnosti od izomera) oko 30 °C, a tačka paljenja na 460 °C. Ksilol gori blještećim plamenom.
Upotreba
[uredi | uredi izvor]Koristi se često kao otapalo, umjesto benzena, u industriji papira, gume i kože. Može se pronaći u manjim količinama u benzinu i kerozinu.
Također pogledajte
[uredi | uredi izvor]