Nicolae Ceaușescu
| Nicolae Ceauşescu | |
|---|---|
 | |
| Predsjednik Rumunije | |
| Vrijeme na dužnosti 9. decembar 1967 – 22. decembar 1989. | |
| Prethodnik | Chivu Stoica |
| Nasljednik | Ion Iliescu |
| Glavni sekretar KPR | |
| Vrijeme na dužnosti 22. mart 1965 – 22. decembar 1989. | |
| Prethodnik | Gheorghe Gheorghiu-Dej |
| Nasljednik | niko |
| Lični podaci | |
| Rođenje | 5. februar 1918. Scornicești, Kraljevina Rumunija |
| Smrt | 25. decembar 1989 (71 godina)[1][2] Târgoviște, SR Rumunija |
| Nacionalnost | Rumun |
| Politička stranka | KPR |
| Supružnik | Elena Ceauşescu |
| Djeca | Valentin Ceaușescu, Zoia Ceaușescu, Nicu Ceaușescu |
| Vjera | ateizam |
| Potpis |  |
Nicolae Ceaușescu (26. januar 1918 – 25. decembar 1989) bio je predsjednik Rumunije,[3] komunistički vođa zemlje od 1965. do njegovog uklanjanja i pogubljenja u 1989.
Početak karijere
[uredi | uredi izvor]Rodio se u naselju Scornicești, u okrugu Olt. Kad je imao 11 godina otišao je u Bukurešt da bude šegrt obućara.
Priključio se tada ilegalnoj Komunističkoj partiji Rumunije u 1932. Od 1936. proveo je dvije godine u zatvoru iz političkih razloga. Od 1940. godine je ponovo bio u zatvoru. Gheorghea Gheorghiu-Deja, svog mentora upoznao je u internacijskom logoru. Poslije drugog svjetskog rata bio je sekretar Unije komunističke omladine (1944–1945). Godine 1946. oženio se Elenom Petrescu.
Nakon komunističkog preokreta u Rumuniji 1947. godine, Ceaușescu je bio Gheorghiu-Dejov ministar poljoprivrede te kasnije zamjenik ministra oružanih snaga. Narednih godina penjao se na partijskoj ljestvici sve do drugog najvišeg ranga partijske hijerarhije. U 1967. je učvrstio svoju vlast postajući predsjednik Državnog komiteta.[4]
Vanjska politika
[uredi | uredi izvor]Vanjsku politiku Ceaușescua najviše karakterizira nastojanje da Rumunija smanjuje uticaj Sovjetskog Saveza. U 1960-im on je prekinuo aktivno učešće u Varšavskom paktu (iako Rumunija službeno nije istupila). Ceauşescuova Rumunija je jedina zemlja iz te organizacije koja nije učestvovala u invaziji na Čehoslovačku 1968. godine već je osudila intervenciju.
Rumunija je također bila prva zemlja istočnog bloka koja je imala službene odnose s Evropskom zajednicom (od 1974). U 1984. ona je bila jedna od tri komunističkih zemalja (ostale su bile Jugoslavija i Kina) koje su poslale svoje reprezentacije na Olimpijadu u Los Angeles. Rumunija je bila jedina članica Varšavskog pakta koja nije prekinula odnose s Izraelom nakon trećeg arapsko-izraelskog rata 1967. godine.
Zbog takvog spretnog maneviranja između dva bloka, zemlje Zapada su Ceauşescuu progledali kroz prste kad je bila riječ o njegovoj totalitarnoj vlasti koja je grubo uskraćivala ljudska prava.
Reference
[uredi | uredi izvor]- ^ "Executing a dictator: Open wounds of Romania's Christmas revolution". BBC News (jezik: engleski). 25. 12. 2019. Pristupljeno 15. 5. 2023.
- ^ www.cato.org https://www.cato.org/commentary/rise-fall-nicolae-ceausescu-romanian-fuehrer#collapse-communism. Pristupljeno 15. 5. 2023. Parametar
|title=nedostaje ili je prazan (pomoć) - ^ "Nicolae Ceausescu | Biography, Death, & Facts | Britannica". www.britannica.com (jezik: engleski). Pristupljeno 15. 5. 2023.
- ^ "Nicolae Ceaușescu". www.europeana.eu (jezik: engleski). Pristupljeno 15. 5. 2023.
Vanjski linkovi
[uredi | uredi izvor]
Nicolae Ceaușescu na Wikimedia Commonsu
