Αβιλιάνα
Αυτό το λήμμα χρειάζεται μορφοποίηση ώστε να ανταποκρίνεται στις προδιαγραφές μορφοποίησης της Βικιπαίδειας. |
Συντεταγμένες: 45°4′40.598″N 7°23′54.204″E / 45.07794389°N 7.39839000°E
Αβιλιάνα | ||
---|---|---|
| ||
45°4′41″N 7°23′54″E | ||
Χώρα | Ιταλία | |
Διοικητική υπαγωγή | Μητροπολιτική Πόλη του Τορίνο | |
Προστάτης | Ιωάννης ο Βαπτιστής | |
Έκταση | 23,22 km²[1] | |
Υψόμετρο | 383 μέτρα | |
Πληθυσμός | 12.370 (1 Ιανουαρίου 2023)[2] | |
Ταχ. κωδ. | 10051 | |
Τηλ. κωδ. | 011 | |
Ζώνη ώρας | UTC+01:00 (επίσημη ώρα) UTC+02:00 (θερινή ώρα) | |
Ιστότοπος | Επίσημος ιστότοπος | |
Σχετικά πολυμέσα | ||
Η Αβιλιάνα (ιταλικά: Avigliana) είναι πόλη και έδρα δήμου (comune) της ΒΔ. Ιταλίας, στην επαρχία Τορίνο, της περιφέρειας Πεδεμόντιο (Piemonte). Ο δήμος έχει έκταση 23 χμ² και πληθυσμό 12.241 κατοίκους (Σεπτέμβριος 2013).[3]
Ο κάτοικος της πόλης ονομάζεται Αβιλιανέζε (-α) (πληθ. Αβιλιανέζι (-ε)) (Aviglianese-a, Aviglianesa-e).[4]
Γεωγραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η Αβιλιάνα είναι κτισμένη στην κοιλάδα Σούζα (Susa), τη μεγαλύτερη της Ιταλίας, στις όχθες του Ντόρα Ριπάρια, αριστερού παραπόταμου του Πάδου. Απέχει από το Τορίνο, 27 χλμ. περίπου, προς τα Δ.,[5] με κύριες οδικές συνδέσεις τον αυτοκινητόδρομο Α42 και τις εθνικές οδούς SS24 και SS25, ενώ είναι και σιδηροδρομικός σταθμός στη γραμμή Τορίνο-Μοντάνε.
Δίπλα στην πόλη υπάρχουν οι ηφαιστειακές λίμνες Λάγκο Γκράντε (Lago Grande) και Λάγκο Πίκκολο (Lago Piccolo), -ή λίμνη του Αγίου Βαρθολομαίου-, ενώ, σεισμολογικά, η Αβιλιάνα κατατάσσεται στη ζώνη 3.[4]
Κλίμα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η μέση θερμοκρασία του Ιουλίου είναι 22 °C, η μέση θερμοκρασία του Δεκεμβρίου είναι +1,6 °C, ενώ το ετήσιο ύψος κατακρημνισμάτων φθάνει τα 910 χιλιοστά. Η πόλη κατατάσσεται στην κλιματική ζώνη Ε.[4]
Ιστορικά στοιχεία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το 574 μ.Χ., ο βασιλιάς της Λομβαρδίας Κλεφ (Cleph), έκτισε ένα κάστρο εδώ. Σύμφωνα με ορισμένες πηγές, η μάχη μεταξύ των Φράγκων του Πιπίνου του νεώτερου και των Λομβαρδών του Άιστουλφ διεξήχθη στην περιοχή της πόλης, το 750. Αργότερα, η Αβιλιάνα βρισκόταν υπό την εξάρτηση του Αββαείου της Νοβαλέζα (Novalesa) και, κατόπιν, βρέθηκε στην κατοχή του Οίκου της Σαβοΐας.
Κατακτήθηκε από τον αυτοκράτορα Ερρίκο ΣΤ’ (Henry VI), το 1187 και αργότερα από τον Θωμά Α’ της Σαβοΐας. Το 1536, κατά τη διάρκεια των ιταλικών πολέμων, στην πόλη εισέβαλαν τα γαλλικά στρατεύματα. Γαλλικές επιθέσεις επαναλήφθηκαν το 1630 και το 1690 και στην τελευταία καταστράφηκε το κάστρο της.
Πληθυσμιακά στοιχεία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η εξέλιξη πληθυσμού της Αβιλιάνα έχει ως εξής: κάτοικοι 5.287 (1951), 6.759 (1961), 8.846 (1971), 9.180 (1981), 10.032 (1991), 11.070 (2001), 12.129 (2011).[6]
Οικονομία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Εργοστάσια χαλυβουργίας και πλαστικών υλών.[7] Αξιοσημείωτο είναι ότι, ο περίφημος Άλφρεντ Νόμπελ είχε κατασκευάσει το 1872 ένα από τα εργοστάσια παραγωγής δυναμίτιδας στην πόλη, το οποίο λειτούργησε με αυτή την ιδιότητα μέχρι τη δεκαετία του 1960.
Αξιοθέατα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Τα ερείπια του κάστρου, που καταστράφηκε τον 17ο αιώνα από τους Γάλλους.
- Η Εκκλησία του Αγ. Ιωάννη (San Giovanni), με πολλά έργα του Φερράρι (Defendente Ferrari).
- Η Εκκλησία του Αγίου Πέτρου (San Pietro), ρωμανικού ρυθμού, κατασκευής του 9ου-11ου αιώνα.
- Το Αββαείο του Αγ. Μιχαήλ (Sacra di San Michele), μεγάλο μοναστικό συγκρότημα κοντά στην πόλη
- Το Φυσικό Πάρκο των Λιμνών της Αβιλιάνα.
Γαστρονομία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ανάμεσα στα κύρια προϊόντα της πόλης μπορεί κανείς να αναφέρει την πέστροφα της λίμνης του Αγίου Βαρθολομαίου και το μέλι του βουνού. Στην Αβιλιάνα φιλοξενήθηκε στις 15 και 16 Σεπτεμβρίου 2007, το πρώτο Φεστιβάλ Μελιού στην πόλη.
Αδελφοποιημένες πόλεις
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 «Superficie di Comuni Province e Regioni italiane al 9 ottobre 2011». Εθνικό Ινστιτούτο Στατιστικής της Ιταλίας. Ανακτήθηκε στις 16 Μαρτίου 2019.
- ↑ demo
.istat .it?l=it. - ↑ http://www.istat.it
- ↑ 4,0 4,1 4,2 tuttitalia.it
- ↑ Michelin routes online
- ↑ ISTAT
- ↑ Πάπυρος Λαρούς
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Πάπυρος Λαρούς, εκδ. 1963
- tuttitalia.it
- https://web.archive.org/web/20130927084456/http://www.arlef.it/it/documenti/#/toponomastica
- Michele Ruggiero, Storia della valle di Susa, Alzani Editore, Pinerolo (TO), 1998, ISBN 88-8170-040-9, p. 18
- ISTAT
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Αυτό το λήμμα σχετικά με τη γεωγραφία της Ιταλίας χρειάζεται επέκταση. Μπορείτε να βοηθήσετε την Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το. |