Μπουνιουέλο
 | |
| Προέλευση | |
|---|---|
| Άλλη ονομασία | Μπουνιόλ, μπιμουέλο, μπιρμουέλο, μπερμουέλο, μπουμουέλο, μπουρμουέλο, μπονουέλο |
| Τόπος προέλευσης | Ισπανία |
| Περιοχή | Ιβηρική Χερσόνησος, Λατινική Αμερική, Ισραήλ και ισπανικά επηρεασμένα μέρη στις Αφρική και Ασία |
| Πληροφορίες | |
| Πιάτο | Σνακ, ψωμί |
| Είδος | Ντόνατ, τηγανίτα |
| Θερμοκρασία σερβιρίσματος | Ζεστό ή θερμοκρασία δωματίου |
 Σχετικά πολυμέσα | |
| δεδομένα (π) | |
Το μπουνιουέλο (ισπανικά: buñuelo, εναλλακτικά ονομάζεται boñuelo, bimuelo, birmuelo, bermuelo, bumuelo, burmuelo ή bonuelo, καταλανικά: bunyol) είναι τηγανίτα ζύμης που συναντάται στην Ισπανία, στη Λατινική Αμερική, στο Ισραήλ και άλλες περιοχές με ιστορική σύνδεση με Ισπανούς ή Σεφαρδίτες Εβραίους, συμπεριλαμβανομένης της Νοτιοδυτικής Ευρώπης, των Βαλκανίων, της Ανατολίας και άλλων περιοχών της Ασίας και της Βόρειας Αφρικής. Τα μπουνιουέλος παρασκευάζονται παραδοσιακά τα Χριστούγεννα, το Ραμαζάνι και μεταξύ των Σεφαρδιτών Εβραίων στη Χανουκά.[1] Συνήθως θα έχει γέμιση ή επικάλυψη. Στη μεξικάνικη κουζίνα, συχνά σερβίρεται με σιρόπι που φτιάχνεται με πιλονσίλο.[2]
Τα μπουνιουέλος είναι γνωστό πως καταναλώθηκαν για πρώτη φορά μεταξύ του πληθυσμού Μορίσκο της Ισπανίας. Συνήθως αποτελούνται από μια απλή ζύμη μαγιάς με βάση το σιτάρι, συχνά αρωματισμένη με γλυκάνισο, που τυλίγεται σε λεπτά ρολά, κόβεται ή πλάθεται σε μεμονωμένα κομμάτια, στη συνέχεια τηγανίζεται και τελειώνει με γλυκιά επικάλυψη. Τα μπουνιουέλος μπορεί να είναι γεμιστά με διάφορα υλικά, γλυκά ή αλμυρά. Μπορούν να είναι στρογγυλά σε σχήματα μπάλας ή σε σχήμα δίσκου. Στη Λατινική Αμερική, τα μπουνιουέλος θεωρούνται σύμβολο καλής τύχης.[3]
Ιστορία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Οι τηγανητές ζύμες είναι γνωστές στη μεσογειακή κουζίνα από το έργο του Κάτονα του Πρεσβύτερου, ο οποίος συμπεριέλαβε μια συνταγή με το όνομα «μπαλόνια» στο βιβλίο του De Agri Cultura, το οποίο γράφτηκε τον 2ο αιώνα π.Χ. Σε εκείνη τη συνταγή, τηγανίστηκαν μπάλες από αλεύρι και τυρί και σερβιρίστηκαν με άλειμμα από μέλι και παπαρουνόσπορο.[4]
Η κοινωνία που ακολούθησε τη ρωμαϊκή που κατανάλωνε μπουνιουέλος ήταν οι Μαυριτανοί. Οι πολίτες της, άνθρωποι με ταπεινά μέσα, που κατοικούσαν στα νότια εδάφη της Ιβηρικής Χερσονήσου και κατείχαν θέσεις εργασίας χαμηλού επιπέδου, υπηρέτησαν επίσης ως πλανόδιοι πωλητές που πουλούσαν μπουνιουέλος. Στη Σεβίλλη και τη Γρανάδα, τα τηγανισμένα με μέλι μπουνιουέλος καλυμμένα με μέλι ήταν τυπικό επιδόρπιο. Από την άλλη, αυτή η ειδικότητα υιοθετήθηκε από τους τσιγγάνους μετά την εκδίωξη των Μαυριτανών και διαιωνίστηκε μέχρι σήμερα.
Μια συνταγή του 19ου αιώνα από την Καλιφόρνια, που περιγράφεται ως pasta de freir (ζύμη για τηγάνισμα), παρασκευάζεται διπλώνοντας τα χτυπημένα ασπράδια σε ένα μείγμα από αλεύρι, νερό, ζάχαρη, λάδι και νερό από άνθη πορτοκαλιάς. Χρησιμοποιείται ως κουρκούτι για τηγάνισμα μήλων ή άλλων φρούτων. Μια παραλλαγή που ονομάζεται suspiros de monjas (οι στεναγμοί της καλόγριας) περιλαμβάνει βούτυρο και κρόκους αυγών. Τα Buñuelos de Valparaiso γαρνίρονται με καρύδια και ιμβερτοζάχαρο με γεύση σέρι ή μαρασκίνο.[5]
Στη λαϊκή κουλτούρα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η 16η Δεκεμβρίου είναι η Εθνική Ημέρα Μπουνιουέλος (Día Nacional del Buñuelo). Τα μπουνιουέλος εμφανίστηκαν στην τηλεοπτική σειρά του Netflix Street Food, στη 2η σεζόν.[6]
Δείτε επίσης
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ «A World of Buñuelos for Hanukkah and Christmas». Eating The World (στα Αγγλικά). 12 Δεκεμβρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 1 Φεβρουαρίου 2021.
- ↑ Grodinsky, Peggy (6 Σεπτεμβρίου 2006). «Pump up the flavor with piloncillo». Houston Chronicle. http://www.chron.com/life/food/article/Pump-up-the-flavor-with-piloncillo-1507680.php. Ανακτήθηκε στις 23 Ιανουαρίου 2014.
- ↑ Herrera, Jennifer (24 Αυγούστου 2009). «Buñuelos: Tasty dessert symbolic of good luck». San Antonio Express-News. Ανακτήθηκε στις 3 Μαρτίου 2015.
- ↑ After Cato's, the first known recipe for a dough for donuts seems to be the collection by Apicio, in his work De re coquinaria, in the first century of the Christian era.
- ↑ El cocinero español by Encarnación Pinedo, 1898
- ↑ Cortez, Mario A. «'Street Food: Latin America' Is a Mouth-Watering, Welcome Escape». Remezcla. Remezcla. Ανακτήθηκε στις 3 Αυγούστου 2020.