Πιερ-Ανρί ντε Βαλανσιέν
| Πιερ-Ανρί ντε Βαλανσιέν | |
|---|---|
 Αυτοπροσωπογραφία | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Pierre-Henri de Valenciennes (Γαλλικά) |
| Γέννηση | 6 Δεκεμβρίου 1750[1][2][3] Τουλούζη |
| Θάνατος | 16 Φεβρουαρίου 1819[1][2][3] πρώην 11ο δημοτικό διαμέρισμα του Παρισιού |
| Τόπος ταφής | Κοιμητήριο του Περ-Λασαίζ[4] |
| Χώρα πολιτογράφησης | Γαλλία[5] |
| Σπουδές | Institut supérieur des arts de Toulouse |
| Ιδιότητα | ζωγράφος |
| Συγγενείς | Achille Valenciennes (ανιψιός)[6] |
| Σημαντικά έργα | Δασωμένο τοπίο με Βακχική σκηνή |
| Βραβεύσεις | Ιππότης της Λεγεώνας της Τιμής |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Πιερ-Ανρί ντε Βαλανσιέν (Pierre-Henri de Valenciennes, 6 Δεκεμβρίου 1750 - 16 Φεβρουαρίου 1819) ήταν Γάλλος ζωγράφος που άσκησε σημαντική επιρροή στην καθιέρωση της πρακτικής En plein air (υπαίθρια ζωγραφική).
Βιογραφία και έργο
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Βαλανσιέν εργάστηκε στη Ρώμη από το 1778 έως το 1782, όπου έκανε πολλές μελέτες τοπίου απευθείας από τη φύση, μερικές φορές ζωγραφίζοντας την ίδια συστάδα δένδρων ή σπιτιών σε διαφορετικές ώρες της ημέρας. [7] Θεωρητικοποίησε αυτή την ιδέα στην πραγματεία του Éléments de perspective pratique, a l'usage des artistes, suivis de réflexions et conseils à un élève sur la peinture, et particulièrement sur le genre du paysage, (1799) αναπτύσσοντας μια ιδέα ενός « πορτρέτου τοπίου» στο οποίο ο καλλιτέχνης ζωγραφίζει ένα τοπίο απευθείας ενώ το βλέπει, φροντίζοντας να συλλάβει τις ιδιαίτερες λεπτομέρειες.
Η ζωγραφική στην ύπαιθρο επέτρεψε στον Βαλανσιέν να συλλάβει τις φευγαλέες αλλαγές ενός τοπίου λόγω του φωτός και των καιρικών συνθηκών. Ήταν υποστηρικτής των καλλιτεχνών που εργάζονταν έξω και ζωγράφιζαν την ίδια σκηνή πολλές φορές κατά τη διάρκεια της ημέρας. [8] Αν και μίλησε για αυτό ως ένα είδος ζωγραφικής που ενδιαφέρει κυρίως τους "ερασιτέχνες", [9] όπως τη διακρίνει από την ανώτερη ακαδημαϊκή τέχνη, το θεώρησε ιδιαίτερα ενδιαφέρον και για τα δικά του έργα τα σωζόμενα "πορτρέτα τοπίου" ήταν τα πλέον αξιοσημείωτα σύμφωνα με μεταγενέστερους σχολιαστές. [7]
Προέτρεψε συγκεκριμένα τους καλλιτέχνες να συλλάβουν τις ξεχωριστές λεπτομέρειες της αρχιτεκτονικής, των κοσμητικών στοιχείων, της γεωργίας και των λοιπών σκηνών, προκειμένου να δώσει στο τοπίο μια αίσθηση ότι ανήκει σε συγκεκριμένο μέρος. Σε αυτό πιθανότατα επηρέασε άλλους Γάλλους καλλιτέχνες που δραστηριοποιήθηκαν στην Ιταλία, οι οποίοι υιοθέτησαν μια ανθρωπολογική προσέγγιση στη ζωγραφική αγροτικών περιοχών και εθίμων, όπως οι Υμπέρ Ρομπέρ, Πιερ-Ατανάζ Σωβέν (Pierre-Athanase Chauvin) και Ασίλ-Ετνά Μιχαγιόν (Achille-Etna Michallon). [9]
Μεταξύ των μαθητών του ήταν οι Ζαν-Βικτόρ Μπερτέν (Jean-Victor Bertin), Ασίλ-Ετνά Μιχαγιόν, Λουί Ετιέν Βατλέ (Louis Étienne Watelet), Λουί-Φρανσουά Λεζέν (Louis-François Lejeune) και ο πρώτος Γάλλος ζωγράφος πανοραμικών απόψεων Πιερ Πρεβό (Pierre Prévost).
Γεννημένος στην πόλη της Τουλούζης, πέθανε στο Παρίσι και τάφηκε εκεί στο κοιμητήριο του Περ Λασάιζ.
Φωτοθήκη
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]-
Δασώδες τοπίο με βακχική σκηνή γύρω στο 1810 -
Άποψη των περιχώρων της Ρώμης -
Καπρίτσιο της Ρώμης με τον τερματισμό μαραθωνίου 1788 -
Στη βίλα Φαρνέζε : δύο λεύκες -
Τοπίο με ερείπια περίπου 1782-1785 -
Ιστορικό τοπίο γύρω στο 1800 -
Θέα στο Παλάτι των Νέμι. γύρω στο 1780
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. 13602771j. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2015.
- ↑ 2,0 2,1 «Pierre Henri de Valenciennes» (Ολλανδικά) 79007.
- ↑ 3,0 3,1 Εθνικό Μουσείο Καλών Τεχνών της Σουηδίας. 22156. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ 4,0 4,1 Jules Moiroux: «Le cimetière du Père-Lachaise». (Γαλλικά) Le cimetière du Père-Lachaise. Παρίσι. 1908. σελ. 337.
- ↑ (Ολλανδικά) RKDartists. 79007. Ανακτήθηκε στις 25 Ιουνίου 2020.
- ↑ Jean-Jacques Amigo: «Sciences de la vie et la terre» Publications de l'olivier. 2017. ISBN-13 978-2-908866-50-6.
- ↑ 7,0 7,1 Joshua C. Taylor (1989). Nineteenth-Century Theories of Art. University of California Press. σελίδες 246–247. ISBN 0-520-04888-1.
- ↑ Andrews, Malcolm (1999). Landscape and Western Art. New York: Oxford University Press. σελίδες 191. ISBN 0192100467.
- ↑ 9,0 9,1 Matthew Craske (1997). Art in Europe, 1700-1830. Oxford University Press. σελίδες 115–16. ISBN 0-19-284206-4.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Pierre-Henri de Valenciennes στο Wikimedia Commons
