Πον Νεφ (γέφυρα)

Πον Νεφ
	Pont Neuf
Είδος	πέτρινη γέφυρα, τοξωτή γέφυρα και αξιοθέατο
Γεωγραφικές συντεταγμένες	48°51′27″N 2°20′30″E
Διοικητική υπαγωγή	6ο δημοτικό διαμέρισμα του Παρισιού, Σαιν-Ζερμαίν-λ'Οσερουά, Μοναί και Παρίσι
Τοποθεσία	Παρίσι
Χώρα	Γαλλία
Έναρξη κατασκευής	1578
Ολοκλήρωση	1607
Ιδιοκτήτης	Δήμος του Παρισιού
Γενικές διαστάσεις	238 μέτρα × 22 μέτρα
Υλικά	πέτρα
Αρχιτέκτονας	Ζαν-Μπατίστ Αντρουέ ντυ Σερσώ
Προστασία	κατηγοριοποιημένο ιστορικό μνημείο στη Γαλλία (από 1889) και τμήμα μνημείου παγκόσμιας κληρονομιάς (από 1991)
	Πολυμέσα
	δεδομένα (π)

Η Πον Νεφ, (Pont Neuf, Νέα Γέφυρα) είναι, παρά το όνομά της, η παλαιότερη, σε χρήση σήμερα, γέφυρα στο Παρίσι. Βρίσκεται στα δυτικά του Ιλ ντε λα Σιτέ και ενώνει το νησάκι με τις δύο όχθες του Σηκουάνα.

Χτισμένη στις αρχές του 17ου αιώνα, έλαβε το όνομά της για να διακρίνεται από παλαιότερες γέφυρες που ήταν πλαισιωμένες και στις δύο πλευρές τους με οικήματα. Μια άλλη καινοτομία ήταν τα πεζοδρόμια που είχε για να προστατεύουν τους πεζούς από λάσπη και άλογα. Είναι επίσης η πρώτη πέτρινη γέφυρα στο Παρίσι που διασχίζει τον Σηκουάνα.^[4]

Έχει καταχωρηθεί από το 1889 ως ιστορικό μνημείο από το Υπουργείο Πολιτισμού της Γαλλίας. ^[5]Το 1991 εγγράφηκε στον κατάλογο μνημείων παγκόσμιας κληρονομιάς της Unesco, όπως και όλες οι όχθες του Σηκουάνα.

Εξυπηρετείται από το σταθμό Πον Νεφ του μετρό.

Κατασκευή

Η Πον Νεφ αποτελείται από δύο ξεχωριστές γέφυρες, μία με πέντε καμάρες που συνδέει την αριστερή όχθη του Σηκουάνα με το Ιλ ντε λα Σιτέ και μία άλλη με επτά καμάρες που ενώνει το νησί με τη δεξιά όχθη. Οι παλιότεροι χαραγμένοι χάρτες του Παρισιού δείχνουν πως όταν χτίστηκε η γέφυρα, βρισκόταν ακριβώς στην άκρη του Ιλ ντε Σιτέ. Από τότε, με προσχώσεις και αποβάθρες, το νησί έχει επεκταθεί και στην άκρη του βρίσκεται σήμερα η πλατεία Vert-Galant, ένα μικρό δημόσιο πάρκο.

Η γέφυρα κατασκευάστηκε για να διευκολύνει την επικοινωνία με το Ιλ ντε λα Σιτέ, το νησί στη μέση του ποταμού, που κατά τη διάρκεια της μεσαιωνικής περιόδου ήταν η καρδιά της πόλης και πολύ παλιότερα, ανάμεσα στα 250 και 225 π.Χ., υπήρξε το λίκνο του Παρισιού που τότε ονομαζόταν Λουτετία.

Οι εργασίες ξεκίνησαν το 1578 και διήρκεσαν 26 χρόνια. Ο Ερρίκος Γ΄ διόρισε μια επιτροπή για να εξασφαλίσει την καλή κατασκευή της γέφυρας και την παρακολούθηση του έργου. Ο ίδιος ο βασιλιάς έθεσε το θεμέλιο λίθο στις 16 Μαρτίου 1578, παρουσία της μητέρας βασίλισσας Αικατερίνης των Μεδίκων και της βασίλισσας Λουίζας της Λωρραίνης. Λόγω της εξέγερσης στην πόλη κατά τη διάρκεια των θρησκευτικών πολέμων, οι εργασίες διακόπηκαν για δέκα χρόνια, από το 1588 έως 1598. Το 1599, ο νέος βασιλιάς Ερρίκος Δ΄ διέταξε την επανάληψη της εργασιών και η κατασκευή ολοκληρώθηκε το 1607.

Χαρακτηριστικά

Η γέφυρα έχει μήκος 238 μέτρα και πλάτος 20,50 μ. Τα δύο πεζοδρόμια είναι 4,50 μέτρα το καθένα. Είναι η τρίτη μεγαλύτερη γέφυρα στο Παρίσι μετά τη γέφυρα Αβάλ και τη γέφυρα Αμόν του περιφερειακού δρόμου. Ο μεγάλος βραχίονας έχει επτά καμάρες, και ο μικρός πέντε.

Μερικά χαρακτηριστικά της Πον Νεφ που την έκαναν να διαφέρει από άλλες γέφυρες στο Παρίσι.

Είναι η πρώτη γέφυρα που διασχίζει το Σηκουάνα σε όλο το πλάτος του, συνδέοντας την αριστερή όχθη, τη δεξιά όχθη και το δυτικό άκρο του νησιού Ιλ ντε λα Σιτέ.
Έχει πεζοδρόμια, τα πρώτα στο Παρίσι, για την προστασία των πεζών από τις άμαξες, λάσπες, κλ.
Πάνω από κάθε κολόνα στήριξης είχαν δημιουργηθεί ημικυκλικές βεράντες, που επέτρεπαν στους περαστικούς να καθίσουν και να απολαύσουν το τοπίο. Αργότερα, από το 1675, εγκαταστάθηκαν παλαιοπωλεία μεταχειρισμένων βιβλίων. Το 1702, η γέφυρα διέθετε 22 καταστήματα και 20 φανάρια. ^[6] Το τελευταίο κατάστημα εξαφανίστηκε γύρω στα 1854.^[7]
Μια άλλη καινοτομία είναι η έλλειψη κτισμάτων πάνω της, όπως συνηθιζόταν μέχρι την εποχή κατασκευής της.
Είναι διακοσμημένη με έφιππο άγαλμα του Ερρίκου Δ΄. Όταν ο βασιλιάς δολοφονήθηκε το 1610, ο Μεγάλος Δούκας της Τοσκάνης πρόσφερε στη χήρα του Μαρία των Μεδίκων, το άγαλμα στη μνήμη του. Κατά τη Γαλλική Επανάσταση το άγαλμα καταστράφηκε, όπως και πολλά άλλα βασιλικά αγάλματα αλλά αντικαταστάθηκε με ακριβές αντίγραφο το 1818.

Κατά μήκος της γέφυρας υπάρχουν 385 σκαλισμένες μάσκες, που εκπροσωπούν τα κεφάλια των δασικών και αγροτικών θεοτήτων της ελληνορωμαϊκής μυθολογίας, Σάτυροι, Σιλβάν.^[8]
Η Πον Νεφ δεν έχει υποστεί καμία διαρθρωτική αλλαγή από τη δημιουργία της. Οι αρχικοί ξύλινοι πάσσαλοι, που αποτελούν τα θεμέλια των πυλώνων, εξακολουθούν να υπάρχουν.