Σότοκαν καράτε

Το σύστημα καράτε Shotokan (σότοκαν, Ιαπ:松濤館) είναι η πιο διαδεδομένη μορφή στο Karate-Dō. Χαρακτηριστικό για το σύστημα αυτό είναι η βαθιά και έτσι σταθερή στάση, που δίνει ευστάθεια και δυναμισμό στις κινήσεις. Μία άλλη ιδιότητα του στυλ Shotokan είναι το ότι κάθε κίνηση με το χέρι ή τον καρπό γίνεται με περιστροφή γύρω από τον άξονα του χεριού και του μπράτσου κατ' επέκταση. Κάθε τεχνική του Shotokan μπορεί να εφαρμοστεί είτε σαν επιθετική είτε σαν αμυντική. Οι επιτόπιες μεταβολές (Ιαπωνικά Mawate) γίνονται με το πίσω πόδι, σε αντίθεση με π.χ. το Goju-Ryu ή το Shito-Ryu. Οι τεχνικές του Shotokan στοχεύουν, σε αντίθεση με άλλα συστήματα, στην κάθετη νοητή μέση του σώματος του αντιπάλου, δηλ. τη γραμμή από το σαγόνι, πάνω από το στέρνο, το στομάχι, ως τα γεννητικά όργανα.

Ιστορία

Ο Funakoshi Gichin (Φουνακόσι Γκιτσίν), γεννημένος το 1868 στο Shuri της Okinawa (Ιαπωνία) και αρχικά εργαζόμενος ως καθηγητής σε σχολείο, θεωρείται σήμερα Θεμελιωτής του Shotokan Karate. Το στυλ του έχει σαν βάση το Shorin Ryū του Matsumura. Shοtο ήταν το καλλιτεχνικό ψευδόνυμο του Funakoshi και σημαίνει το θρόισμα του πεύκου - η πρώτη δική του σχολή (άνοιξε το 1935 στο Τόκυο) ονομάστηκε γι' αυτόν τον λόγο Shotokan (Κτίριο (Του) Shoto). Αυτήν την ονομασία πήρε αργότερα το στυλ του καράτε του. Η μορφή του στυλ (σχολή για την ακρίβεια--流派) όπως διαμορφώθηκε στην συνέχεια ήταν αρκετά διαφορετική από αυτή που δίδαξε αρχικά ο Φουνακόσι. Αυτό υπήρξε και η αφορμή για να γίνουν διασπάσεις στο χώρο με την δημιουργία υποσυστημάτων. Αυτό που παρέμεινε πιο κοντά στο στυλ που δίδαξε ο Φουνακόσι είναι το Shotokai ((ο) Όμιλος (του) Σότο). Κάποιες από αυτές τις αλλαγές τις έκανε ο γιος του Φουνακόσι, Γοσιτάκα που πέθανε το 1943 κατά την διάρκεια του πολέμου από φυματίωση. ¨όπως εξελίχθηκε το στυλ έδωσε έμφαση στις μεγάλες και ευθείες κινήσεις και έγινε ιδιαίτερα γνωστό στη Δύση με τα εξαιρετικά βιβλία και άλλο διδακτικό υλικό που ετοιμάστηκε υπό την εποπτεία του δάσκαλου NAKAYAMA Masatoshi (Νακαγιάμα Μασατόσι) και την πασίγνωστη JKA (Japan Karate Association--日本空手協会). Πέρα από αυτό όμως όλη η αίγλη του συστήματος προέρχεται από μιά εξαιρετική γενιά δασκάλων που περιόδευσαν ή εγκαταστάθηκαν στην Δύση. Μερικοί από αυτούς είναι οι Κάσε, Σιράι, Ενοέντα, Καναζάβα, Νισιγιάμα, Μικάμι, Οκαζάκι, Μόρι. Οι πνευματικοί στόχοι του Φουνακόσι ήταν: Εκπαίδευση πνεύματος, χαρακτήρα και εσωτερικού κόσμου: „Πριν νικήσεις τον αντίπαλο, πρέπει να νικήσεις πρώτα τον εαυτό σου.

„Μπορεί να προπονείται κανείς για πολύ καιρό, αλλά αν μόνο κουνά χέρια και πόδια και χοροπηδά τριγύρω σαν μαριονέτα, τότε το καράτε δεν έχει καμία διαφορά από το μαθαίνεις χορό. θα χαθεί έτσι το πιο ουσιαστικό. Δεν θα τα καταφέρει να καταλάβει την πεμπτουσία του Καράτε-Ντο. Funakoshi Gichin, J. Hyams (1979, 87)

Σημαντικό για εκείνον ήταν επίσης η πλευρά αυτοάμυνας του καράτε. Από τον Φουνακόσι προέρχεται η ρήση, που σχεδόν πια παραβλέπεται στο σημερινό αγωνιστικό καράτε: Στο καράτε δεν υπάρχει πρώτο χέρι. (που σημαίνει ότι ένας καρατέκα δεν πρέπει ποτέ, ούτε και προληπτικά, να επιτίθεται πρώτος.)

Κάτα

Ορισμός : Κάτα είναι μία σειρά αμυντικών και επιθετικών τεχνικών για πολλούς (αορατους) αντιπάλους. Μερικά από τα κάτα που εξασκούνται στο Shotokan:

Taikyoku Shodan (大極初段)
Bassai Dai (抜塞大)
Jion (慈恩)
Heian Shodan (平安初段)
Bassai Sho (抜塞小)
Jiin (慈蔭)
Heian Nidan (平安二段)
Kanku Dai (観空大)
Jitte (十手)
Heian Sandan (平安三段)
Kanku Sho (観空小)
Empi (燕飛)
Heian Yondan (平安四段)
Gojushiho Dai (五十四歩大)
Gankaku (岩鶴)
Heian Godan (平安五段)
Gojushiho Sho (五十四歩小)
Hangetsu (半月)
Tekki Shodan (鉄騎初段)
Nijushiho (二十四歩
Unsū (雲手)
Tekki Nidan (鉄騎二段)
Chinte (珍手)
Wankan (王冠)
Tekki Sandan (鉄騎三段)
Sochin (壮鎮)
Meikyo (明鏡)
Ten no Kata