Τζο Μπράουν
Τζο Μπράουν | |
---|---|
Γενικές πληροφορίες | |
Όνομα στη μητρική γλώσσα | Joe Brown (Αγγλικά) |
Γέννηση | 26 Σεπτεμβρίου 1930[1] Μάντσεστερ |
Θάνατος | 15 Απριλίου 2020[2] Llanberis |
Χώρα πολιτογράφησης | Ηνωμένο Βασίλειο |
Εκπαίδευση και γλώσσες | |
Ομιλούμενες γλώσσες | Αγγλικά |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | ορειβάτης αναρριχητής |
Αξιώματα και βραβεύσεις | |
Βραβεύσεις | Διοικητής του Τάγματος της Βρετανικής Αυτοκρατορίας |
Συνεργάτης | Don Whillans |
Ο Τζο Μπράουν (πλήρες όνομα: Τζόζεφ Μπράουν, Joseph Brown, 26 Σεπτεμβρίου 1930) ήταν Άγγλος ορειβάτης, γνωστός για την πρώτη ανάβαση στο Κανγκτσενγιούνγκα, στα Ιμαλάια μαζί με τον Τζορτζ Μπαντ.
Βίος
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Είναι το έβδομο και τελευταίο παιδί οικογένειας του Μάντσεστερ[3]. Ο Μπράουν ήταν ο πρώτος από την οικογένειά του που ασχολήθηκε με την ορειβασία, στην ηλικία των 12 ετών. Αντίθετα από τους άλλους αναρριχητές, ο Μπράουν και οι φίλοι του χρησιμοποιούσαν στην ορειβασία παλαιομοδίτικα ρούχα, ακατάλληλα ακόμα και για ένδυση. Ο Μπράουν εργάστηκε στην εταιρεία Archies, ως μαθητευόμενος υδραυλικός και χτίστης[4]. Έγινε διάσημος για τις ορειβατικές του ικανότητες στη δεκαετία 1950 και υπήρξε μέλος της αναρριχητικής λέσχης Βαλκυρίαι και ιδρυτικό μέλος της ορειβατικής λέσχης Βράχος και Πάγος[5]. Ανήκε σε μία νέα γενιά αναρριχητών-ορειβατών της εργατικής τάξης, αντίθετα με τους επαγγελματίες των ανώτερων τάξεων που κυριαρχούσαν στην ορειβασία και την αναρρίχηση ως τον Β' Π.Π..
Στις 17 Φεβρουαρίου 1957 ο Μπράουν παντρεύτηκε τη Βάλερι Μέλβιλ Γκρέι, επίσης μέλος της ορειβατικής κοινότητας. Στην ορειβατική σταδιοδρομία του ο ο Μπράουν συμμετείχε στη δημιουργία αρκετών ταινιών όπως το Hazard, το Upstairs Down Wales και το Five Days One Summer, στις οποίες μαζί με άλλους Βρετανούς ορειβάτες βοήθησε στην πραγμάτωση ορειβατικών σκηνών. Το 1960 απέκτησε την pρώτη του κόρη Έλεν και έξι χρόνια αργότερa τη δεύτερη Ζόε. Το 1966 ο Μπράουν άρχισε να δημιουργεί και να βελτιώνει ορειβατικό εξοπλισμό και άνοιξε το δικό του κατάστημα[4], που επεκτάθηκε σχετικά σύντομα σε τρία καταστήματα στη Σνοουντόνια και μια online παρουσία, με την επωνυμία "Joe Brown shops" και στα Ουαλικά "Siopau Joe Brown" [6].
Ορειβασία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ακολουθώντας το πάθος του για ορειβασία, κατατάχθηκε το 1949-50 για 18 μήνες στη Μονάδα Ανεφοδιασμού του Βασιλικού Στρατού, περνώντας τον ελεύθερο χρόνο του στην ορειβασία με τους φίλους του. Θεωρείται ευρέως ως πρωτεργάτης στην αγγλική ορειβατική σκηνή της δεκαετίας του 1950 και των αρχών της δεκαετίας του 1960. Άνοιξε μεγάλο αριθμό κλασικών νέων διαδρομών (ειδικά στο πάρκο Σνοουντόνια και το Πικ Ντίστρικτ) με υψηλό βαθμό δυσκολίας. Παραδείγματα στο Ντίνας Κρόμλεχ στο Λλάμπερις Πας περιλαβάνουν τις διαδρομές "Cenotaph Corner" (1952, βαθμού E1, με τον Νταγκ Μπέλσο) και την "Cemetery Gates" (1951, E1, με τον Ντον Γουΐλιαμς)[5].
Έκανε σειρά σημαντικών αναβάσεων στις Άλπεις στη δεκαετία του 1950 με τον Ντον Γουΐλιαμς και άλλα μέλη της ορειβατικής λέσχης Βράχος και Πάγος. Το 1955 ακολούθησε η ανάβαση στην τρίτη υψηλότερη κορυφή του κόσμου, στο Κανγκτσενγιούνγκα, στα Ιμαλάια από την πλευρά του Νεπάλ μαζί με τον Τζορτζ Μπαντ. Το 1956 έκανε την πρώτη ανάβαση στη δυτική κορυφή του Μάζταγκ Τάουερ στο Καρακορούμ με τον Ίαν ΜακΝότ-Ντέιβις. Τα άλλα μέλη της ομάδας, οι Τζον Χάρτογκ και Τομ Πάτεϊ, κατέκτησαν την κύρια κορυφή την επομένη.
Εκτός από τις πολυάριθμες αναρριχήσεις του στη Βρετανία και τα επιτεύγματά του στο εξωτερικό, ο Μπράουν είναι επίσης γνωστός γιατί έφερε στην τηλεόραση αναρριχήσεις της δεκαετίας του 1960, τρεις στη Σνοουντόνια και μετά, το 1967, μία θεαματική νέα διαδρομή στο Ολντ Μαν οφ Χόι στη Σκωτία, με αστέρες της αναρριχητικής κοινότητας όπως ο Ίαν ΜακΝότ-Ντέιβις και ο Κρις Μπόνινγκτον. Δεκαπέντε χρόνια αργότερα οΜπράουν επανέλαβε τη διαδρομή του Ολντ Μαν οφ Χόι για ένα τηλεοπτικό ντοκιμαντέρ με τη δεύτερη κόρη του Ζωή.
Τιμές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ήδη Μέλος του Τάγματος της Βρετανικής Αυτοκρατορίας (MBE),ο Μπράουν έγινε Ταξίαρχος του Τάγματος της Βρετανικής Αυτοκρατορίας (CBE) για τη συνεισφορά του στην αναρρίχηση και την ορειβασία το 2011[7].
Εργογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Brown, Joe (1967). The Hard Years. London, UK: Victor Gollancz. ASIN B001PQCRYK. (Original Hardcover)
- Brown, Joe (2001). The Hard Years. Seattle, WA, USA: Mountaineers Books. ISBN 978-0-89886-845-6. (Reprint Edition)
Παραπομπές σημειώσεις
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 (Αγγλικά) SNAC. w6817p68. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ www
.dailypost .co .uk /news /climbing-legend-joe-brown-died-18101564. - ↑ "Joe Brown Biography."Joe-Brown.com.Web.7May,2012.
- ↑ 4,0 4,1 "Joe Brown Biography."Joe-Brown.com.Web.8May,2012.
- ↑ 5,0 5,1 Thompson, Simon (2010). Unjustifiable Risk?. Cicerone. σελίδες 207–209.
- ↑ Siopau Joe Brown Shops @ (joe-brown.com)
- ↑ No. 59647. 31 December 2010. https://www.thegazette.co.uk/London/issue/59647/page/
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- List of Brown's first ascents
- Video of an interview with Brown
- Short clip of Brown in George Smiths film Upside Down Wales
- Brown's on-line store Joe-Brown.com