Υψικάμινος

Ανενεργή υψικάμινος στο λιμάνι του Σαγούντο της Βαλένθια της νότιας Ισπανίας.

Η υψικάμινος είναι τύπος μεταλλουργικού κλιβάνου, που χρησιμοποιείται για τήξη για την παραγωγή βιομηχανικών μετάλλων, συνήθως του χυτοσιδήρου, αλλά και άλλων, όπως ο μόλυβδος ή ο χαλκός.

Σε μια υψικάμινο, τα καύσιμα (οπτάνθρακας), μεταλλεύματα και υλικό ελάττσης σημείου τήξεως (ασβεστόλιθος) τροφοδοτούνται συνεχώς μέσω της κορυφής του κλιβάνου, ενώ μια καυτή έκρηξη αέρα (μερικές φορές με εμπλουτισμό από οξυγόνο) διοχετεύεται στο κατώτερο τμήμα του κλιβάνου μέσω μιας σειρά σωλήνων με ακροφύσια, έτσι ώστε οι χημικές αντιδράσεις να γίνονται σε όλο τον κλίβανο καθώς το υλικό πέφτει προς τα κάτω. Τα τελικά προϊόντα είναι συνήθως φάσεις τετηγμένου μετάλλου και σκωρίας, που λαμβάνονται από τον πυθμένα και απόβλητα αέρια (καυσαέρια) που εξέρχονται από την κορυφή του κλιβάνου. Η ροή του μετάλλου προς τα κάτω, σε επαφή με μια ανοδική ροή θερμών και πλούσιων σε μονοξείδιο του άνθρακα καυσαερίων είναι μία διαδικασία ανταλλαγής και χημικής αντίδρασης αντίθετου ρεύματος.

Αντίθετα, οι κλίβανοι αέρα (όπως οι φούρνοι αντήχησης) αναρροφούν με φυσικό τρόπο, συνήθως με τη μεταφορά θερμών αερίων σε καπναγωγό. Ωστόσο, ο όρος περιορίζεται συνήθως σε εκείνους που χρησιμοποιούνται για τη θέρμανση σιδηρομεταλλεύματος για την παραγωγή χυτοσιδήρου, ενός ενδιάμεσου υλικού που χρησιμοποιείται στην παραγωγή σιδήρου και χάλυβα, και τους φούρνους ατράκτου που χρησιμοποιούνται σε συνδυασμό με εγκαταστάσεις πυροσυσσωμάτωσης σε τήγμα βασικών μετάλλων.