Μετάβαση στο περιεχόμενο

HD DVD

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
HD DVD
Λογότυπο HD DVD
Πίσω πλευρά ενός HD DVD
Τύπος μέσουΟπτικός δίσκος υψηλής πυκνότητας
ΚωδικοποίησηVC-1, H.264 και MPEG-2
Χωρητικότητα15 GB (μονής επίστρωσης)
30 GB (διπλής επίστρωσης)
Μηχανισμός ανάγνωσηςΛέιζερ 405 nm:
1× @ 36 Mbit/s & 2× @ 72 Mbit/s
Μηχανισμός εγγραφήςΛέιζερ 405 nm:
1× @ 36 Mbit/s & 2× @ 72 Mbit/s
Ανεπτυγμένο απόDVD Forum
Toshiba
ΧρήσηΑποθήκευση δεδομένων, βίντεο υψηλής ευκρίνειας 1080p
Επεκταμένο απόDVD-Video
Επεκταμένο σεBlu-ray Disc

Το HD DVD (συντομία για High Definition Digital Versatile Disc)[1] είναι παρωχημένη[2][3][4][5] μορφή οπτικού δίσκου υψηλής πυκνότητας για αποθήκευση δεδομένων και αναπαραγωγή βίντεο υψηλής ευκρίνειας.[6] Υποστηριγμένο κυρίως από την Toshiba, το HD DVD προορίστηκε να γίνει ο διάδοχος της καθιερωμένης μορφής DVD.

Στις 19 Φεβρουαρίου 2008, μετά από εκτενή πόλεμο μορφών με το αντίπαλο Blu-Ray, η Toshiba εγκατέλειψε τη μορφή,[7] ανακοινώνοντας ότι δεν θα κατασκευάσει περαιτέρω συσκευές αναπαραγωγής και οδηγούς HD DVD.[6] Η HD DVD Promotion Group διαλύθηκε στις 28 Μαρτίου 2008.[8]

Οι προδιαγραφές δίσκου HD DVD (αλλά όχι οι κωδικοποιητές του) χρησιμοποιήθηκαν ως η βάση για το China Blue High-definition Disc (CBHD) πρώην ονόματι CH-DVD.

Επειδή όλες οι εκδοχές εκτός των 3× DVD και HD REC χρησιμοποιούσαν μπλε λέιζερ με μικρότερο μήκος κύματος, ένα HD DVD αποθήκευε περίπου 3.2 φορές τόσα δεδομένα όσα μπορούσε ο πρόγονός του (μέγιστη χωρητικότητα: 15 GB ανά επίστρωση σε αντίθεση με 4.7 GB ανά επίστρωση).

Στα τέλη της δεκαετίας του 1990, εμπορικά σετ HDTV εισήχθησαν σε μεγάλο εμπόριο, αλλά δεν υπήρχε φθηνός τρόπος για την εγγραφή ή αναπαραγωγή περιεχομένου HD. Το D-VHS της JVC και το HDCAM της Sony μπορούσαν να αποθηκεύσουν αυτή την ποσότητα δεδομένων, αλλά δεν ήταν ούτε δημοφιλή ούτε πολύ γνωστά.[9] Ήταν γνωστό ότι η χρήση λέιζερ με μικρότερα μήκη κύματος θα παρείχε οπτική αποθήκευση με υψηλότερη πυκνότητα. Ο Σούτζι Νακαμούρα εφηύρε πρακτικές διόδους μπλε λέιζερ, αλλά μια μακρά αγωγή της πατέντας καθυστέρησε την εμπορική τους εισαγωγή.[10]

Αρχή και ανταγωνισμός από το Blu-ray Disc

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Sony ξεκίνησε δύο έργα που εφάρμοζαν τις νέες διόδους: το UDO (Ultra Density Optical, ελεύθερη μετάφραση: Οπτική Εξαιρετικής Πυκνότητας) και το DVR Blue μαζί με την Philips, μορφή επανεγγράψιμων δίσκων που εξελίχθηκε στο Blu-ray Disc (πιο συγκεκριμένα, το BD-RE) και αργότερα με την Pioneer μια μορφή δίσκων αποκλειστικά για ανάγνωση (BD-ROM).[11] Οι δύο μορφές μοιράζονται πολλές τεχνολογίες (όπως τους κωδικοποιητές AV και την δίοδο λέιζερ). Τον Φεβρουάριο του 2002, το έργο ανακοινώθηκε επισήμως ως Blu-ray Disc,[12] και η Blu-ray Disc Association ιδρύθηκε από τα εννιά αρχικά μέλη.

Το DVD Forum (υπό την προεδρία της Sony) ήταν βαθιά σκεπτόμενο για την χρήση ακριβότερων μπλε λέιζερ ή όχι. Παρόλο που οι σημερινοί δίσκοι Blu-ray εμφανίζονται σχεδόν πανομοιότυποι με ένα τυπικό DVD, όταν τα Blu-ray Discs αναπτύχθηκαν αρχικά, χρειαζόντουσαν προστατευτική θήκη για να αποφευχθεί η κακή διακίνηση από τον καταναλωτή (τα πρώτα CD-R περιελάμβαναν επίσης προστατευτική θήκη για τον ίδιο σκοπό). Η θήκη του πρωτότυπου Blu-ray Disc ήταν τόσο ακριβή όσο και φυσικά διαφορετική από το DVD, γεγονός που δημιούργησε αρκετά προβλήματα.[13] Τον Μάρτιο του 2002, το φόρουμ ψήφισε να εγκρίνει μια πρόταση που επιδοκιμάστηκε από την Warner Bros. και άλλα κινηματογραφικά στούντιο και περιελάμβανε την συμπίεση περιεχομένου HD σε δίσκους DVD-9 διπλής επίστρωσης.[14][15] Παρά την απόφαση αυτή, η Διευθύνουσα Επιτροπή του DVD Forum ανακοίνωσε τον Απρίλιο ότι ακολουθούσε τη δική της λύση περί υψηλής ευκρίνειας με λέιζερ. Τον Αύγουστο, η Toshiba και η NEC ανακοίνωσαν τον δικό τους ανταγωνιστικό πρότυπο οπτικό δίσκο Advanced Optical Disc.[16] Εγκρίθηκε από το DVD Forum και μετονομάστηκε σε HD DVD το επόμενο έτος.[17]

Η HD DVD Promotion Group ήταν μια ομάδα κατασκευαστών και στούντιο πολυμέσων συγκροτημένοι με σκοπό την ανταλλαγή σκέψεων και ιδεών για την προώθηση της μορφής σε όλο τον κόσμο.[18] Τα μέλη της περιλάμβαναν την εταιρεία Toshiba ως Προεδρική Εταιρεία και Γραμματέα, τις Memory-Tech Corporation και NEC ως αντιπροεδικές εταιρείες, και την Sanyo Electric ως ελεγκτές. Υπήρχαν 61 γενικά μέλη και 72 εταίροι συνολικά.[19] Η HD DVD promotion group διαλύθηκε επισήμως στις 28 Μαρτίου 2008, μετά από την ανακοίνωση της Toshiba στις 19 Φεβρουαρίου 2008 ότι δεν θα κατασκευάσει περαιτέρω συσκευές αναπαραγωγής και οδηγούς HD DVD.

  1. HD-DVD (High Definition Digital Versatile Disk) – blue laser optical disk. Ανακτήθηκε στις 16 Απριλίου 2015.
  2. Alternative Uses for your soon to be obsolete HD-DVD Player Αρχειοθετήθηκε 2019-09-20 στο Wayback Machine. (στα αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 18 Σεπτεμβρίου 2019
  3. Format Wars (στα αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 18 Σεπτεμβρίου 2019
  4. HD DVD owners 'anger' over obsolete players (στα αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 18 Σεπτεμβρίου 2019
  5. Top 10 Things to Do with your now Defunct HD-DVD Player (στα αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 18 Σεπτεμβρίου 2019
  6. 6,0 6,1 Μόζες, Άσερ (20 Φεβρουαρίου 2008). «No refunds for HD DVD early adopters» (στα αγγλικά). The Age (Μελβούρνη). http://www.theage.com.au/articles/2008/02/20/1203467142225.html. Ανακτήθηκε στις 2008-02-24. 
  7. «Toshiba drops HD DVD». The Guardian. 19 Φεβρουαρίου 2008. Ανακτήθηκε στις 11 Ιουλίου 2015. 
  8. and the HD DVD Promotion Group officially dissolves in a high-res burst of tears (στα αγγλικά). Engadget. 28 Μαρτίου 2008.
  9. Ίβαν Ράμσταντ (8 Απριλίου 1998). «In HDTV Age, Successor to VCR Still Seems to Be a Long Way Off» (στα αγγλικά). online.wsj.com. https://www.wsj.com/articles/SB891992681208651500?mod=googlewsj. Ανακτήθηκε στις 2007-10-18. 
  10. Martyn Williams (12 Αυγούστου 2002). «Opening the Door for New Storage Options». pcworld.com (στα Αγγλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 Νοεμβρίου 2007. Ανακτήθηκε στις 18 Οκτωβρίου 2007. 
  11. Σ.Μπ. Λούιτζενς (15 Ιουνίου 2001). «Blue laser bolsters DTV storage, features». planetanalog.com (στα Αγγλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 Ιουλίου 2002. Ανακτήθηκε στις 19 Οκτωβρίου 2007. 
  12. Μπάρι Φοξ (19 Φεβρουαρίου 2002). «Replacement for DVD unveiled». newscientist.com (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 17 Οκτωβρίου 2007. 
  13. «Next Generation DVD Born» (στα αγγλικά). bbc.co.uk. 21 Φεβρουαρίου 2002. http://news.bbc.co.uk/2/hi/entertainment/1829241.stm. Ανακτήθηκε στις 2007-11-04. 
  14. Τζούνκο Γιόσιντα (1 Μαρτίου 2002). «Picture's fuzzy for DVD». eetimes.com (στα Αγγλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 28 Αυγούστου 2008. Ανακτήθηκε στις 19 Οκτωβρίου 2007. 
  15. Τζούνκο Γιόσιντα (12 Δεκεμβρίου 2001). «Forum to weigh Microsoft's Corona as DVD encoder». eetimes.com (στα Αγγλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Απριλίου 2004. Ανακτήθηκε στις 19 Οκτωβρίου 2007. 
  16. «Toshiba, NEC Share Details of Blue-Laser Storage». pcworld.com (στα Αγγλικά). 29 Αυγούστου 2002. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 Νοεμβρίου 2007. Ανακτήθηκε στις 18 Οκτωβρίου 2007. 
  17. «DVD Forum backs Toshiba-NEC format». theinquirer.net (στα Αγγλικά). 28 Νοεμβρίου 2003. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 Ιουνίου 2007. Ανακτήθηκε στις 18 Οκτωβρίου 2007. 
  18. «HD DVD Promotion Group» (στα Αγγλικά). 2007. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 31 Οκτωβρίου 2006. Ανακτήθηκε στις 14 Δεκεμβρίου 2007. 
  19. «Member List - HD DVD Promotion Group» (στα Αγγλικά). 2007. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 12 Φεβρουαρίου 2008. Ανακτήθηκε στις 14 Δεκεμβρίου 2007.