King's Lynn
| King's Lynn | |||||
|---|---|---|---|---|---|
 | |||||
| bazarurbo (1101–) Kontoro (–1751) marhaveno eksterparoĥa areo  vd
| |||||
| Administrado | |||||
| |||||
| Poŝtkodo | PE30 | ||||
| En TTT | Oficiala retejo [+] | ||||
| Demografio | |||||
| Loĝantaro | 42 800 (2007) [+] | ||||
| Loĝdenso | 2 932 loĝ./km² | ||||
| Geografio | |||||
| Geografia situo | 52° 45′ N, 0° 24′ O (mapo)52.75430.39760000000001Koordinatoj: 52° 45′ N, 0° 24′ O (mapo) [+] | ||||
| Areo | 14,6 km² (1 460 ha) [+] | ||||
| Horzono | UTC±00:00 [+] | ||||
| |||||
| |||||
|
| |||||
| Alia projekto | |||||
 Vikimedia Komunejo King's Lynn [+]
| |||||
King’s Lynn estas urbo ĉe la rivero Great Ouse en la angla provinco Norfolk.
En la 12-a jarcento ĝi estis parto de la sinjorabieno de la episkopo de Norwich. Kiam Henriko la 8-a disigis la monaĥejojn en 1538 ĝi fariĝis reĝa proprietaĵo.
La Guildhall (antikva urbodomo) konstruita en 1421 kaj la Town Hall (urbodomo) konstruita en 1895 estas la plej imponaj konstruaĵoj en la urbo.
En la 14-a jarcento la urbo estis grava komerca haveno kaj ĝi vere prosperis en la 17-a jarcento pro la eksportado de grejno – la doganejo estis konstruita en 1683. Ĝi ankaŭ estis grava centro por vitrofabrikado.
Hodiaŭ ĝi ankoraŭ restas grava en ambaŭ .
Ĝi estis la naskiĝloko de George Vancouver kiu vojaĝis al la usona marbordo kaj donis sian nomon al la insulo kaj la urbego Vancouver.
