Giovanni Baglione
Giovanni Baglione | |
---|---|
Bizitza | |
Jaiotza | Erroma, 1566 |
Herrialdea | Italia |
Heriotza | Erroma, 1643ko abenduaren 30a (76/77 urte) |
Hezkuntza | |
Hizkuntzak | italiera |
Jarduerak | |
Jarduerak | margolaria, arte-historialaria, historialaria, idazlea, arkitektura proiektuen marrazkilaria eta marrazkilaria |
Lantokia(k) | Napoli Erroma Loreto (Italia) eta Mantua |
Lan nabarmenak | ikusi
|
Mugimendua | manierismoa Barrokoa |
Genero artistikoa | allegory (en) figure (en) margolaritza historikoa margolaritza mitologikoa erretratua arte sakroa |
Giovanni Baglione (Erroma, 1566 – ibidem, 1643ko abenduaren 30a) italiar margolari eta historialaria izan zen.
Erroman lan egin zuen nagusiki, hasieran estilo manierista batean, Giuseppe Cesari eragin zuena. Caravaggiok eragindako tarteko etapa baten ondoren, azken etaparen ezaugarri nagusia lehen Barrokoaren estilo tipikoa izan zen. Nagusiki gai erlijioso eta mitologikoko lanak egin zituen.
1621 eta 1622an Mantuan lan egin zuen Ferdinando Gonzaga dukearen gortean. Aita Santuen enkarguak ere jaso zituen eta zaldun izendatu zuten.
Bi liburu garrantzitsu argitaratu zituen: Erromako bederatzi elizak (Le nove chiese di Roma 1639) eta Margolari, eskultore, arkitekto eta grabatzaileen bizitzak, 1572 eta 1642 artean aktiboak (Le Vite de' Pittori, scultori, architetti, ed Intagliatori dal Pontificato di Gregorio XII del 1572. fino a' tempi de Papa Urbano VIII. nel 1642 1642). Bigarrenean berrehun bat artistaren biografiak agertzen dira.
Caravaggiorekin liskarrak izan zituen eta difamazioa leporatu zion.
Iruditegia
[aldatu | aldatu iturburu kodea]-
Maitasun sakratu eta profanoa (c. 1602–03)
-
San Frantziskoren estasia, 1601, Art Institute of Chicago
-
San Sebastian aingeruak sendatua, c. 1603
-
Judith Holofernesi burua mozten, 1608, Galleria Borghese
-
San Sebastian aingeruen zaintzapean, 1624, Santa Maria dell'Orto
-
Herkules bidegurutzean, 1640-1642, Esloveniako Galeria Nazionala, Ljubljana