اثر جان تلر

اثر جان تلر (اثر JT یا JTE) مکانیزم مهم شکست تقارن خود به خود در سیستم‌های مولکولی و حالت جامد است که پیامدهای گسترده‌ای در زمینه‌های مختلف دارد و مسئول پدیده‌های مختلفی در طیف‌سنجی، استریوشیمی(شیمی فضایی)، شیمی کریستال، فیزیک حالت جامد، و علم مواد است. این اثر به نام هرمان آرتور جان و ادوارد تلر نام‌گذاری‌شده‌ است که برای اولین بار در سال ۱۹۳۷ مطالعات و پژوهش‌هایی را در مورد آن گزارش کردند. اثر جان-تلر و اثر مربوط به آن یعنی اثر رنر-تلر، در بخش ۱۳.۴ کتاب «تقارن مولکولی و طیف‌سنجی»^[۱] توسط بانکر و جنسن^[۲] مورد بحث قرار گرفته‌اند.^[۳]

منابع

↑ Bunker, Philip R.; Jensen, Per (1998) Molecular Symmetry and Spectroscopy (2nd ed.). NRC Research Press, Ottawa.
↑ Bunker, Philip R.; Jensen, Per (1998) Molecular Symmetry and Spectroscopy (2nd ed.). NRC Research Press, Ottawa.
↑ https://en.m.wikipedia.org/wiki/Jahn%E2%80%93Teller_effect

این یک مقالهٔ خرد فیزیک است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید.

[1] Bunker, Philip R.; Jensen, Per (1998) Molecular Symmetry and Spectroscopy (2nd ed.). NRC Research Press, Ottawa.

[2] Bunker, Philip R.; Jensen, Per (1998) Molecular Symmetry and Spectroscopy (2nd ed.). NRC Research Press, Ottawa.

[3] ttps://en.m.wikipedia.org/wiki/Jahn%E2%80%93Teller_effect

[۱]

[۲]

[۳]