پرش به محتوا

امپراتور چین

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
امپراتور چین
یک نقاشی از چین شی هوانگ، که نخستین امپراتور چین بود، با یک طرز لباس‌پوشیدن کلاسیک شاهوار
جزئیات
شیوه خطاباعلی‌حضرت (陛下)
نخستین پادشاهچین شی هوانگ
واپسین پادشاهامپراتور شوان‌تونگ
آغاز پادشاهی۲۲۱ پ.م.
پایان پادشاهی۱۲ فوریه ۱۹۱۲
سکونتگاه رسمیبا توجه به دودمان تغییر داده شده، اخیراً شهر ممنوعه در پکن
گمارندهارثی

امپراتور یا هوانگ‌دی (چینی: 皇帝؛ پین‌یین: Huángdì؛ فارسی: فغفور؛ معنی لغوی: "قدرت مطلق شاهوار") یک عنوان سلطنتی سکولاریته از فرمانروای چین بود که با آغاز سلطنت دودمان چین که چین را در سال ۲۲۱ پیش از میلاد متحد کرد شروع شد و با کناره‌گیری پویی در سال ۱۹۱۲ میلادی در دنبالهٔ انقلاب شین‌های و تأسیس حکومت جمهوری چین پایان یافت. در فارسی به آن فغفور گفته شده است؛ فغ به معنی خدای یا بت و پور یا فور به معنی پسر. بغپور.[۱]

جستارهای وابسته

[ویرایش]

منابع

[ویرایش]
  1. «معنی فغفور | لغت‌نامه دهخدا | واژه‌یاب». واژه یاب. دریافت‌شده در ۲۰۲۳-۰۷-۱۸.