خاور نزدیک
خاور نزدیک یا شرق نزدیک اصطلاحی است که برای اشاره به مناطقی چون بخشی از آسیای غربی که در گذشته در قلمرو آسیایی امپراتوری عثمانی قرار داشته‌اند گفته می‌شود؛ کشورهایی چون اردن، سوریه، لبنان، ترکیه، قبرس، عراق، اسرائیل و فلسطین در این محدوده‌اند.
این اصطلاح در انگلستان متداول شده است و سابقاً به کشورهای شبه‌جزیرهٔ بالکان گفته می‌شد.
این اصطلاح عموماً توسط باستان‌شناسان و تاریخ‌نگاران، و با رواجی کمتر، در میان روزنامه‌نگاران و تفسیرگران کاربرد دارد.[نیازمند منبع]
مصر را نیز گاه بخشی از خاور نزدیک به‌شمار می‌آورند.[نیازمند منبع]
البته این نوع نامگذاری نشان از مرکز بودن اروپا دارد. چراکه در زمان استعمار، اروپا (به طور خاص انگلیس) خود را مرکز جهان می‌دانست و بقیه‌ی کشورها (و مستعمرات خود را) نسبت به موقعیت جغرافیایی خود می‌سنجید. حال آنکه، از لحاظ جغرافیای استراتژیک، منابع غنی نفت و گاز و غیره و از لحاظ تمدنی، قسمت جنوب غرب آسیا مرکز جهان محسوب می‌شود.[۱]
جستارهای وابسته
[ویرایش]منابع
[ویرایش]- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Near East». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲۶ مه ۲۰۱۲.
- جعفری، عباس، فرهنگ بزرگ گیتاشناسی (اصطلاحات جغرافیایی)، تهران: انتشارات گیتاشناسی، چاپ اول، خرداد ۱۳۶۶.