دست‌گرم‌کن
گرم کننده‌های دست (به انگلیسی: Hand warmer) بسته‌های کوچک (عمدتاً یکبار مصرف) هستند که در دست نگه داشته می‌شوند و برای گرم کردن دست‌های سرد، گرما تولید می‌کنند. معمولاً در فعالیت‌های بیرون از خانه از آنها استفاده می شود. انواع دیگری از گرمکن‌ها برای گرمایش و تسکین دهنده دردهای عضلانی یا مفصلی هستند.
بسته به نوع و منبع گرما، گرم‌کننده‌های دستی می‌توانند بین ۶ تا ۱۳ ساعت دوام داشته باشند.
تاریخچه
[ویرایش]گرم کننده‌های دست و پا برای اولین بار توسط جاناتان تی الیس از نیوجرسی در سال ۱۸۹۱ ثبت اختراع شدند، اگرچه هیچ مدرکی مبنی بر تولید آن وجود ندارد. [۱]
انواع
[ویرایش]واکنش با هوا (آهن)
[ویرایش]گرم کننده های دستی فعال در هوا حاوی سلولز، آهن، کربن فعال، ورمیکولیت (که آب را در خود نگه می دارد) و نمک است و با قرار گرفتن در معرض هوا، از گرمادهی اکسایش آهن، گرما تولید می کنند. آنها به طور معمول برای ۱ تا ۱۰ ساعت گرما از خود ساطع می‌کنند، معمولاً ۱۵ تا ۳۰ دقیقه طول می‌کشد تا گرم شوند، گرچه گرمای داده شده پس از یکی دو ساعت به سرعت کاهش می‌یابد. [۲] [۳] مولکول های اکسیژن موجود در هوا با آهن واکنش می دهند و تشکیل زنگ می‌زنند. نمک اغلب برای کاتالیز کردن فرایند اضافه می‌شود. [۴]
محلول فوق اشباع (تبلوری)
[ویرایش]این نوع گرمکن دستی را می‌توان با قرار دادن گرمکن دستی استفاده شده در آب بسیار گرم تا زمان یکنواخت شدن محتویاتش و سپس خنک کردن آن، شارژ کرد. ساطع کردن گرما با فشار بر روی دیسک کوچک فلزی‌ای در گرمکن شروع می‌شود که باعث تولید مراکز هسته‌زایی و تبلور می‌شوند. این منجر به ساطع شدن گرما می‌شود. برای حل کردن نمک در محلول نیاز به گرما است و همین گرما است که هنگام شروع فرایند تبلور ساطع می‌شود. [۵][۶]
گرمای نهان همجوشی آن حدود ۲۶۴-۲۸۹ کیلوژول بر کیلوگرم است.
باتری
[ویرایش]
گرمکن های دستی باتری از دستگاه های گرمایشی مقاوم در برابر برق برای تبدیل انرژی الکتریکی در باتری استفاده می کنند. به طور معمول گرم کن های دستی می‌توانند تا شش ساعت با دمای ۴۰ تا ۴۸ درجه سانتیگراد گرم شوند. گرمکن های دستی الکترونیکی قابل شارژ را می‌توان یا از طریق برق شهری و یا از منبع تغذیه ۵ ولت USB شارژ کرد، تا ۵۰۰ چرخه شارژ مجدد امکان پذیر است.[نیازمند منبع]
زغال
[ویرایش]دست‌گرم‌کن‌های زغالی با سوزاندن زغال گرما را تأمین می‌کنند و می‌توانند تا ۶ ساعت دوام داشته و به راحتی گرم شوند.
جستارهای وابسته
[ویرایش]منابع
[ویرایش]- ↑ Username: Invention Geek (December 10, 2010). "Invention Geek – Hand Warmers?". Patent Plaques Blog. Archived from the original on December 19, 2018.
- ↑ Mascoli, Gene. "Warmer Hands (And Toes) Through Chemistry". ScienceIQ.com. Retrieved September 3, 2007.
- ↑ Bützer, Peter (December 2003). "Handwärmer: Warme Hände, heisser Kopf" (PDF). SwissEduc.ch (به آلمانی).
- ↑ Lynn, Maggie (February 2, 2014). "How Hand warmers work". SportsRec. Retrieved December 31, 2016.
- ↑ Macdonald, Ken (June 8, 2017). "From hand-warmer to house-warmer for tech firm". BBC News.
- ↑ "How do sodium acetate heat pads work?". HowStuffWorks. Retrieved September 3, 2007.