منطقه دریاچه‌های بزرگ
منطقه دریاچه‌های بزرگ | |
|---|---|
        چپ راست از بالا: تورنتو، شیکاگو، ساحل دریاچه هورون، پارک استانی سندبنکس، کوه‌های پروکوپین، فانوس دریایی اسپلیت راک، اتاوا، دیترویت | |
 هشت ایالت آمریکا و یک استان کانادا که حداقل در ساحل یکی از دریاچه‌ها هستند. | |
| بزرگترین مناطق کلان‌شهری | شیکاگوی بزرگ کلان‌شهر تورنتو کلان‌شهر دیترویت کلیولند بزرگ کلان‌شهر میلواکی |
| ایالت‌ها و استان‌ها | ایلینوی ایندیانا میشیگان مینه‌سوتا نیویورک اوهایو انتاریو پنسیلوانیا ویسکانسین |
| جمعیت | |
| • کل | ۸۵٬۰۱۱٬۵۳۱ (آمریکا)[۱] ۱۴۷۵۵۲۱۱ (کانادا) |
منطقه دریاچه‌های بزرگ آمریکای شمالی یک منطقه دو ملیتی کانادایی - آمریکایی است که شامل بخش‌هایی از هشت ایالت ایالات متحده یعنی ایلینوی، ایندیانا، میشیگان، مینه‌سوتا، نیویورک، اوهایو، پنسیلوانیا و ویسکانسین به همراه استان انتاریو در کانادا می‌شود. کبک در مواقعی به عنوان بخشی از این منطقه قرار می‌گیرد، زیرا اگرچه در حوزه آبخیز دریاچه‌های بزرگ نیست، اما بیشتر حوضه رودخانه سن‌لوران را در بر می‌گیرد که بخشی از یک سامانه هیدرولوژیکی پیوسته با دریاچه‌های بزرگ می‌شود. این منطقه بر روی دریاچه‌های بزرگ متمرکز است و یک هویت تاریخی، اقتصادی و فرهنگی متمایز را تشکیل می‌دهد. بخشی از منطقه همچنین ابرشهر دریاچه‌های بزرگ را در بر می‌گیرد.
منطقه دریاچه‌های بزرگ نام خود را از شکل‌گیری زمین‌شناختی مربوط به حوضه دریاچه‌های بزرگ گرفته‌است، حوضه آبریز باریکی که دریاچه‌های بزرگ را در بر می‌گیرد و از شمال منطقه (خلیج هادسون)، غرب (می‌سی‌سی‌پی) و شرق و جنوب (اوهایو بخشی از حوزه آبریز می‌سی‌سی‌پی) توسط حوضه‌های آبی دیگری محدود می‌شود. در شرق، رودخانه‌های سن‌لوران، ریشلیو، هادسون، موهاوک و ساسکوهنا قوس حوضه‌ای را در شرق به اقیانوس اطلس تشکیل می‌دهند.
منابع
[ویرایش]- ↑ "Great Lakes States 2020". Archived from the original on 12 April 2020. Retrieved 2020-04-12.