پرش به محتوا

یولیوس فریدریش کونهایم

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
یولیوس فریدریش کونهایم
فریدریش کونهایم
زادهٔ۲۰ ژوئیه ۱۸۳۹
درگذشت۱۵ اوت ۱۸۸۴ (۴۵ سال)
ملیتآلمانی
پیشینه علمی
شاخه(ها)آسیب‌شناسی

یولیوس فریدریش کونهایم (آلمانی: Julius Friedrich Cohnheim؛ ۲۰ ژوئیه ۱۸۳۹ – ۱۵ اوت ۱۸۸۴) یک دانشمند در زمینه آسیب‌شناسی اهل آلمان بود.

او دکترای پزشکی خود را در سال ۱۸۶۱ میلادی از دانشگاه هومبولت برلین دریافت داشت. او از سال ۱۸۶۴ تا ۱۸۶۸ میلادی دستیار رودلف ویرشو بود و در سال ۱۸۶۷ میلادی مقاله‌ای منتشر کرد که در آن، اشاره نمود که علت تشکیل چرک، هجوم و مهاجرت گلبول‌های سفید خون به منطقهٔ عفونت‌زده‌است. این موضوع در آن زمان، انقلابی در پاتولوژی بپا کرد.

کونهایم نخستین کسی بود که روش منجمد کردنِ نمونه‌های تازه پاتولوژی را جهت آزمایش بکار گرفت و نخستی کسی بود که «نواحی کونهایم» را کشف کرد که محل خاتمه‌یافتنِ انتهاهای اعصاب در عضله است.

منابع

[ویرایش]