asomar

Entrada incompleta Esta páxina está marcada para ser completada. Pode axudar no Galizionario completándoa.

Galego

• Etimoloxía: do galego-portugués assomar, do latín vulgar *assumare, do latín summus.

• Pronuncia: /asoˈmaɾ/ (AFI)

Verbo

asomar

1. (completar)

Traducións

• Castelán: asomar ^(es).
• Portugués: assomar ^(pt)

Conxugación

Verbo regular da 1ª conxugación    

Formas impersoais

Infinitivo	asomar
Xerundio	asomando
Participio	asomado, asomada, asomados, asomadas

Formas persoais

		singular			plural
		primeira	segunda	terceira	primeira	segunda	terceira
Modo Indicativo	Presente	asomo	asomas	asoma	asomamos	asomades	asoman
	Copretérito	asomaba	asomabas	asomaba	asomabamos	asomabades	asomaban
	Pretérito	asomei	asomaches	asomou	asomamos	asomastes	asomaron
	Antepretérito	asomara	asomaras	asomara	asomaramos	asomarades	asomaran
	Futuro	asomarei	asomarás	asomará	asomaremos	asomaredes	asomarán
	Pospretérito	asomaría	asomarías	asomaría	asomariamos	asomariades	asomarían
Modo Subxuntivo	Presente	asome	asomes	asome	asomemos	asomedes	asomen
	Pretérito	asomase	asomases	asomase	asomásemos	asomásedes	asomasen
	Futuro	asomar	asomares	asomar	asomarmos	asomardes	asomaren
Modo Imperativo	Afirmativo		asoma	asome1	asomemos	asomade	asomen1
	Negativo		asomes	asome1	asomemos	asomedes	asomen1
Infinitivo conxugado		asomar	asomares	asomar	asomarmos	asomardes	asomaren

1 Vostede(s)

Castelán

Verbo

asomar

1. Asomar.