cook

Francés

• Etimoloxía: do inglés cook.

Substantivo masculino

cook (sg: cook; pl: cooks)

1. (No Canadá, anglicanismo) (Profesións) Cociñeiro.

Sinónimos

• cuisinier

Inglés

cook¹

• Etimoloxía: do inglés medio, do inglés antigo cōc ("cociñeiro"), do proto-xermánico *kukaz ("cociñar"), do latín coquus ("cociñeiro"), do latín coquō, e este do proto-indoeuropeo *pekʷ- ("cociñar").

• Pronuncia: /kʊk/ (AFI)

• Escoitar: «cook» (Estados Unidos de América) (Ficheiro ─ axuda)

• Escoitar: «to cook» (Reino Unido) (Ficheiro ─ axuda)

Substantivo

cook (sg: cook; pl: cooks)

1. (Profesións) Cociñeiro, Chef.

cook²

• Etimoloxía: do inglés medio coken, do inglés antigo *cōcian ("cociñar"), do proto-xermánico *kokōnan ("cociñar"), do latín coquō ("cociñar"), do proto-indoeuropeo *pekʷ- ("cociñar").

• Pronuncia: /kʊk/ (AFI)

• Escoitar: «cook» (Estados Unidos de América) (Ficheiro ─ axuda)

• Escoitar: «to cook» (Reino Unido) (Ficheiro ─ axuda)

Verbo

cook

presente	presente (3ª persoa)	pretérito	participio	xerundio
cook	cooks	cooked	cooked	cooking

1. (Alimentación) Cociñar.
2. Cocer.
3. (Figurado) Asarse, ter moita calor.