Հասանքեյֆ
Արտաքին տեսք
Գյուղաքաղաք | ||
---|---|---|
Հըսնիքիֆ | ||
Վարչական տարածք | Արևմտյան Հայաստան | |
Վիլայեթ | Դիարբեքիրի վիլայեթ | |
Գավառ | Մարդինի գավառ | |
Այլ անվանումներ | Հասանքե, Հասանքեֆ, Հասանքեյֆ, Հասանքիեֆ, Հասանքյուֆ, Հասն, Հեսքիվ, Հըսնիքիյֆ, Հըսնքեֆ, Հիսնիքեֆ, Հիսնիքեֆան, Հիսնկեյֆ, Հիսնքեֆ, Ռես Էլդու | |
Մակերես | 530 կմ² | |
Պաշտոնական լեզու | Հայերեն, այլ | |
Բնակչություն | 6724 մարդ (2018) | |
Ազգային կազմ | Հայեր (մինչև Մեծ եղեռնը), թուրքեր | |
Կրոնական կազմ | Քրիստոնյա (մինչև Մեծ եղեռնը), այլ | |
Ժամային գոտի | UTC+3 | |
Փոստային ինդեքսներ | 72000 | |
Ավտոմոբիլային կոդ | 72 | |
Պաշտոնական կայք | hasankeyf.gov.tr(թուրքերեն) | |
| ||
Հըսնիքիֆ, բերդ, գյուղաքաղաք, բերդաքաղաք, քաղաք Հայոց Միջագետքում, Արևմտյան Հայաստանում, Դիարբեքիրի վիլայեթի Մարդինի գավառում[1]։ Գտնվում էր պատմական Աղձնիք աշխարհի հարավային ծայրամասում, Մծբին քաղաքի մոտ։
Բնակչություն
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]XIX դարի սկզբներին ուներ 300 տուն հայ և թուրք բնակիչ։
Տնտեսություն
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Բնակիչների մեծ մասը ջորեպաններ էին[2]։
Տես նաև
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Ծանոթագրություններ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- ↑ «Դիարբեքիրի նահանգի Մարդինի գավառ». Վերցված է 2015 ապրիլի 14-ին.
- ↑ «Հայաստանի և հարակից շրջանների տեղանունների բառարան», հտ 3, էջ 412
Աղբյուրներ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- «Հայաստանի և հարակից շրջանների տեղանունների բառարան» (5 հատորով), 1986-2001 թթ., Երևանի Համալսարանի հրատարակչություն
- Արեւմտահայաստանի եւ Արեւմտահայութեան Հարցերու Ուսումնասիրութեան Կեդրոն
- An Ancient Valley Lost to ‘Progress’