მილანის ედიქტი
მილანის ედიქტი (Edictum Mediolanensium) — რომის იმპერატორის, კონსტანტინე დიდის, მიერ გამოცემული ედიქტი ქალაქ მილანში 313 წელს.
ისტორია
[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]შუა საუკუნეები ევროპაში ქრისტიანული სახელმწიფოების ჩამოყალიბების ხანაა. ქრისტიანობა ევროპის კონტინენტზე იქადაგეს მოციქულებმა, რომელთა შორის განსაკუთრებული ადგილი პეტრესა და პავლეს უჭირავთ. ჯერ კიდევ I საუკუნეში რომში ძლიერი ქრისტიანული თემი ჩამოყალიბდა.
რომის იმპერატორები, რომლებიც თავს ღმერთად მიიჩნევდნენ, ქრისტიანებს 300 წელზე მეტხანს სასტიკად სდევნიდნენ. მხოლოდ იმპერატორ კონსტანტინე დიდის (306-337) დროს შეწყდა მათი დევნა. კონსტანტინე დიდმა თანაიმპერაოტორ ლიცინიუსთან ერთად, 313 წელს, მილანში, გამოსცა ედიქტი, რომელიც შემწყნარებლური იყო ყველა სარწმუნოების მიმართ. ქრისტიანებს სხვა რელიგიური მიმდინარეობების გვერდით თანაბარი უფლებები ენიჭებოდათ.
ლიტერატურა
[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]- ქართული საბჭოთა ენციკლოპედია, ტ. 6, თბ., 1983. — გვ. 695.
რესურსები ინტერნეტში
[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]- Galerius and Constantine's Edicts of Toleration 311 and 313, from the Medieval Sourcebook დაარქივებული 2014-08-14 საიტზე Wayback Machine.
- Edictum Mediolanense, as in Lactantius, De mortibus persecutorum, from The Roman Law Library at the University of Grenoble დაარქივებული 2011-07-16 საიტზე Wayback Machine.