ក (អវយវៈ)
កាយវិភាគសាស្ត្រនៃកមនុស្ស
[កែប្រែ]កាយវិភាគសាស្ត្រជាលិកាទន់
[កែប្រែ]នៅខ្សែកណ្ដាលខាងក្រោមចង្កា អាចត្រូវបានគេស្គាល់ថាជាតួនៃឆ្អឹងក្រចកសេះ ដែលនៅក្រោមចំណុចលេចធ្លោនៃឆ្អឹងខ្ចីទីរ៉ូអ៊ីដ ហៅថា គ្រាប់ពោន ងាយកត់សំគាល់ឃើញបើជាមនុស្សប្រុសជាងមនុស្សស្រី។ នៅតែទាបជាងឆ្អឹងខ្ចីចក្រសណ្ឋាន គឺងាយស្រួលដឹង ពេលដែលនៅរវាងឆ្អឹងនេះ និង ចង្អូរលើឆ្អឹងទ្រូង បំពង់ខ្យល់ និង បួរនៃក្រពេញទីរ៉ូអ៊ីដអាចត្រូវបានបង្កើតចេញមក។ នៅម្ខាងនៃខ្សែក្រៅនៃសាច់ដុំគុម្ពត្រចៀកឆ្អឹងទ្រូងគឺចំណុចលេចចេញបំផុត វាចែកត្រីកោណនៃកខាងមុខចាប់ពីខាងក្រោយ។ ផ្នែកខាងលើពីមុខមកមានក្រពេញអនុហនុកា ក៏ត្រូវបានគេស្គាល់ថាជាក្រពេញអនុហនុកាក្រោម ដែលគ្រាន់តែសណ្ដូកនៅក្រោមពាក់កណ្ដាលពីក្រោយនៃតួថ្គាមប៉ុណ្ណោះ។ សរសៃនៃរោហិណីសាមញ្ញ និង ការ៉ូទីដខាងក្រៅ អាចត្រូវបានគេកត់សំគាល់ដោយការចូលគ្នាសន្លាក់ឆ្អឹងដងកាំបិត-ទ្រូងនៃមុំថ្គាម។
សរសៃប្រសាទទីដប់មួយ រឺ ឧបសោធនឆ្អឹងខ្នងទាក់ទងគ្នាទៅនឹងសរសៃមួយដែលបាននាំមកពីចំណុចមួយ ត្រង់កណ្ដាល រវាងមុំនៃថ្គាម និង ឆ្អឹងគុម្ពត្រចៀកតទៅកណ្ដាលដែនខាងក្រោយនៃសាច់ដុំគុម្ពត្រចៀក-ទ្រូង និង ឆ្លងចាប់ពីត្រីកោណខាងក្រោយទៅកាន់ផ្ទៃជ្រៅនៃសាច់ដុំខ្នង។ ធមនីបំពង់កខាងក្រៅជាធម្មតាត្រូវបានគេឃើញតាមស្បែក វារត់ក្នុងសរសៃមួយមកពីមុំនៃថ្គាមទៅកាន់កណ្ដាលឆ្អឹងដងកាំបិត និងនៅជិតវាគឺជាក្រពេញលសិកាតូចៗ។ ធមនីបំពង់កខាងមុខតូចជាង និង រត់ចុះប្រហែលបីសង់ទីម៉ែត្រប៉ែតសិបចាប់ពីសរសៃកណ្ដាលកមក។ ឆ្អឹងដងកាំបិត បង្កើតជាព្រំខាងក្រោមនៃក និង ក្រោយមកជាជម្រាលចេញទៅក្រៅនៃកទៅកាន់ស្មាត្រូវបានបង្កដោយសាច់ដុំនៃសាច់ដុំខ្នង។
សត្វដទៃទៀត
[កែប្រែ]កលេចឡើងនៅក្នុងបាសាណីភូតចតុបាទដំបូងបង្អស់មួយចំនួន និងសភាពមុខងារដែលបានផ្ដល់ឱ្យនាំឱ្យមានទទួលបានជាសត្វឆ្អឹងកងគោកទាំងអស់ដូចគ្នានឹងពួកសត្វចតុបាទដែលសម្របខ្លួននឹងសមុទ្រ ដូចជា អណ្ដើក ឆ្មាទឹក និង ពួកផេនឃ្វីន។ កម្រិតនៃភាពបត់បែនខ្លះត្រូវបានទុកសូម្បីតែដែលការសំដែងឱ្យឃើញខាងរូបសាស្ត្រនៅខាងក្រៅត្រូវបានបាត់បង់ជាបន្តបន្ទាប់ ដូចជាពួកពិន្ទង និង ពួកសមុទ្រសុករ។ កមានមុខងារខាងសណ្ឋានសាស្ត្រដែលក៏បានលេចឡើងចំណោមពួកសត្វល្អិតដែរ។ អវត្តមានរបស់វានៅត្រី និង គណ្ឋិតសត្វទឹកគឺគួរឱ្យកត់សំគាល់ ដូចគ្នាច្រើនដែរមានទីស្ថានជីវិតស្រដៀងៗគ្នាទៅនឹង បដិភាគគោក រឺ ចតុប្បាទ រឺក៏អាចផ្ទុយទៅវិញធ្វើការប្រើប្រាស់នៃភាពបត់បែនបន្ថែម។
ពាក្យ ក ជួនការបានប្រើជាភាពសមគួរសំដៅតំបន់នៅខាងក្រោយក្បាលក្នុង ខ្យងក្ដក់ ឧទរបាទ សិប្បីសត្វ ទោះបីជាគ្មានកន្លែងខុសគ្នាច្បាស់លាស់រវាងទីនោះ ត្រង់ក្បាល និង កន្លែងសេសសល់ទៀតនៃរាងកាយ។
.jpg)
Clinical relevance
[កែប្រែ]ការឈឺក
[កែប្រែ]ភាពមិនប្រក្រតីនៃកគឺជាប្រភពឈឺចាប់សាមញ្ញ។ កមានការជាប់ទាក់ទងធំនៃសភាពមុខ ប៉ុន្តែវាក៏ជាកម្មវត្ថុនៃសម្ពាធជាច្រើន។ ប្រភពជាទូទៅនៃការឈឺចាប់ក (និងបានទាក់ទងសមរោគសញ្ញា ដូចជាការឈឺចាប់ដែលសាយភាពដល់ដៃ) រួមមាន (និងត្រូវបានរឹតយ៉ាងណែន):
- កញ្ឆក់ទៅមុខទៅក្រោយ សាច់ដុំរមួល ឬ របួសជាលិកាទន់ៗផ្សេងទៀត
- ថាសក្លនលូនក
- ភាពរួមស្ពតឆ្អឹងកងក
- ឈឺសន្លាក់ឆ្អឹង
- ប្រភពនៃការឈឺចាប់នហារូ ដូចជាការញែករោហិណី រឺ ឈាមកកធមនីបំពង់កខាងក្នុង
- រលាកក្រពេញក