Publius Cornelius Dolabella

Publius Cornelius Dolabella (nescimus, quando natus mortuusve sit) senator Romanus patricius primo saeculo ineunte fuit. Pater eius Cornelius Dolabella amicus Augusti erat. Anno 10 consul ordinarius creatus magistratum ad 30 Iunii gessit, tum Quintus Iunius Blaesus ei successit. legatus Augusti pro praetore Illyrici Augusto et tum Tiberio imperatoribus ad usque anno 20. Anno 14 post mortem Augusti milites eius quieti manebant. Anno 23/24 proconsul Africae Tacfarinam ducem Numidarum devicit. Tandem Tiberius ei insignia triumphalia negavit, quod imperator laudes Quinti Iunii Blaesi minuere non voluit, qui anno superiore iam Numidas vicerat^[1]. Anno 27 Quinctilium Varum, filium Publii Quinctilii Vari accusavit. Saepe in senatu de provinciis melius administrandis censuit^[2].

Notae

↑ Tacitus, Annales IV 23-26
↑ Der Neue Pauly, Stuttgardiae 1999, T. 3, c. 191-192

Bibliographia

P. Tansey, "The Perils of Prosopography" in Zeitschrift für Papyrologie und Epigraphik vol. 130 (2000) pp. 265-271

Antecessores: Gaius Poppaeus Sabinus et Quintus Sulpicius Camerinus	Consul 10 cum Gaio Iunio Silano	Successores: Manius Aemilius Lepidus et Titus Statilius Taurus

[1] Tacitus, Annales IV 23-26

[2] Der Neue Pauly, Stuttgardiae 1999, T. 3, c. 191-192

[1]

[2]