Херметизам
Херметизам — религија на доцната антика, и е основа на подоцнежниот западен езотеризам. Херметизмот се објаснува и како дел од „третиот столб“ на западната култура, односно баланс меѓу грчката рационалност и библиската верба.[1]
Херметизмот било движење на раниот западен езотерицизам, заедно со гностицизмот. Во својот систем на верувања содржи пантеизам и хенотеизам, односно учењето дека целиот универзум е дел од „Едното“. Исто така го поддржува мислењето дека останатите ентитети како Господ, ангелите и духовните водачи, се елементарни и постојат во универзумот.
Реинкарнација
[уреди | уреди извор]Во херметизмот се споменува реинкарнацијата. Како што изјавил Хермес Тримегист:
- „О, сине, низ колку тела треба да поминеме, низ колку групи од демони, низ колку редиции од повторувања и циклуси на ѕвездите, пред да стигнеме кај Едниот?“[2]
Некои сметаат дека ова не се однесува на реинкарнација на телото, туку на прераѓања во духовниот свет. Може да се однесува на бројните суптилни тела, како и на внатрешните и надворешните демони со кои треба да се соочиме за да достигнеме хеносис.
Морал, добро и зло
[уреди | уреди извор]Хермес Тримегист објаснува во книгата 9 од Корупс херметикум дека Ноус, ги носи и доброто и злото, во зависност од тоа дали ги прима од Бога или од демоните. Господ носи добро, а демоните зло. Меѓу другото, демоните носат:
- „прељуба, убиство, насилство кон таткото, осквернување на светото, безбожност, задушување, самоубиство со скокање од карпа и други демонски акции.“[3]
Ова очигледно покажува дека херметизмот вклучува чувство за моралност. Зборот „добро“ се користи многу конкретно, и е ограничен на употреба само во врска со „Врховниот Бог“.[4] Само Господ (овде не се мисли на „Сè или Едното“) е потполно ослободен од злото.
Понатаму се вели дека мачно е за некого да нема свои „деца“ (не се мисли на биолошки деца, туку на свои творби). А Господ е „Татко“, затоа што сите нешта се негова творба. Затоа, без разлика дали е мајка или татко, секој треба да направи (да создаде) нешто позитивно во својот живот.[5]